Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οἱᾶ δ’ ὑψηλοτέροισ ἐπιχειροῦντεσ ἐκ ταπεινοῦ, συνεχώσθησαν ἀθρόοι, καὶ οἱ φύλακεσ τὸ βουλευτήριον κατέπησαν, πολλαί τε τῶν γυναικῶν ἑαυτάσ τε καὶ τὰ τέκνα διεχρῶντο, αἱ δὲ καὶ ζῶντα ἔτι φέρουσαι ἐσ τὸ πῦρ ἐνήλαντο, ὡσ ἀπολέσθαι τῶν Μετούλων τήν τε νεότητα πᾶσαν ἐν τῇ μάχῃ καὶ τῶν ἀχρείων τὸ πλέον τῷ πυρί.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 6:3)
ὁ δὲ ἀδοξῶν καὶ ὑπερορῶν τοῦ ἐγκλήματοσ, ἐπεὶ συνῆλθε τὸ δικαστήριον ἧσ ἡμέρασ ποτὲ Καρχηδόνα παρεστήσατο, θυσίαν προύπεμψεν ἐσ τὸ Καπιτώλιον, καὶ ἐσ τὸ δικαστήριον αὐτὸσ παρῆλθεν ἐπὶ λαμπροῦ σχήματοσ ἀντὶ οἰκτροῦ καὶ ταπεινοῦ τῶν ὑπευθύνων, ὡσ εὐθὺσ ἐπὶ τῷδε πάντασ ἐκπλῆξαί τε καὶ ἐσ εὔνοιαν, ὡσ ἐπὶ χρηστῷ δὴ συνειδότι μεγαλοφρονούμενον, προσαγαγέσθαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 4:2)
βουλόμενοι δὲ τὰσ οὐσίασ ἀνάγειν εἰσ τὰσ ἀρχὰσ μήκη μὲν τίθεμεν ἐκ βραχέοσ καὶ μακροῦ, ἔκ τινοσ μικροῦ καὶ μεγάλου, καὶ ἐπίπεδον ἐκ πλατέοσ καὶ στενοῦ, σῶμα δ’ ἐκ βαθέοσ καὶ ταπεινοῦ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 224:1)
οἱ μὲν γὰρ ἐκ τῶν εἰδῶν τοῦ μεγάλου καὶ τοῦ μικροῦ ποιοῦσιν, οἱο͂ν ἐκ μακροῦ μὲν καὶ βραχέοσ τὰ μήκη, πλατέοσ δὲ καὶ στενοῦ τὰ ἐπίπεδα, ἐκ βαθέοσ δὲ καὶ ταπεινοῦ τοὺσ ὄγκουσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 193:2)
ὅτι μὲν δὴ μέγασ ἐκ μικροῦ καὶ ταπεινοῦ τὸ κατ’ ἀρχὰσ Φίλιπποσ ηὔξηται, καὶ ἀπίστωσ καὶ στασιαστικῶσ ἔχουσι πρὸσ αὑτοὺσ οἱ Ἕλληνεσ, καὶ ὅτι πολλῷ παραδοξότερον ἦν τοσοῦτον αὐτὸν ἐξ ἐκείνου γενέσθαι ἢ νῦν, ὅθ’ οὕτω πολλὰ προείληφε, καὶ τὰ λοιπὰ ὑφ’ αὑτῷ ποιήσασθαι, καὶ πάνθ’ ὅσα τοιαῦτ’ ἂν ἔχοιμι διεξελθεῖν, παραλείψω.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 26:1)
πονηρὸσ δὲ ὁ τοῦ πονηροῦ, ὡσαύτωσ δὲ ἐλεύθεροσ μὲν ὁ τοῦ ἐλευθέρου, δοῦλοσ δὲ ὁ τοῦ δούλου, καὶ βασιλικὸσ μὲν ὁ τοῦ βασιλικοῦ καὶ μεγαλόφρονοσ, ταπεινὸσ δὲ ὁ τοῦ ταπεινοῦ καὶ ἀγεννοῦσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 93:1)
ἀπορήσασ μὴ ταπεινοῦ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. s'. KLEOBOULOS 5:4)
ἆρ’ οὐχὶ τἀναντία, καὶ πονηρὰν νέμεσιν ἕξω παρὰ τοῦ δαιμονίου τοῖσ ἠδικημένοισ τιμωρόν, καὶ ὥσπερ ἐκ ταπεινοῦ μέγασ διὰ τοὺσ θεοὺσ ἐγενόμην, οὕτωσ αὖθισ ἐκ μεγάλου ταπεινὸσ γενήσομαι, καὶ τἀμὰ παθήματα παιδεύματα γενήσεται τοῖσ ἄλλοισ;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 33 4:1)
ἔτει δ’ ὕστερον εἰκοστῷ ὑπέργηρωσ ὢν μεταπεμψάμενοσ τοὺσ ἐπ’ ἀξιώματοσ μάλιστα τῶν πόλεων καὶ τὰσ ἀρχὰσ καὶ τὴν γερουσίαν καὶ τοῦ πλήθουσ ὅσον ἦν ἐφικτὸν αὐτῷ συναγαγών, ἐπεὶ παρῆσαν, τάσ τε εὐεργεσίασ τοῦ θεοῦ ἁπάσασ ἀνεμίμνησκεν αὐτούσ, πολλαὶ δὲ ἦσαν τοῖσ ἐκ ταπεινοῦ σχήματοσ εἰσ τοῦτο δόξησ καὶ περιουσίασ προελθοῦσι, φυλάττειν τε τὴν τοῦ θεοῦ προαίρεσιν οὕτωσ ἔχουσαν πρὸσ αὐτοὺσ παρεκάλει καὶ τῇ εὐσεβείᾳ, ᾗ γε μόνῃ φίλον αὐτοῖσ διαμένειν τὸ θεῖον·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 144:1)
μαθὼν ταῦτα παρὰ τοῦ προφήτου Δαυίδησ καὶ περιχαρὴσ γενόμενοσ ἐπὶ τῷ τοῖσ ἐγγόνοισ αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν διαμένουσαν ἐγνωκέναι βεβαίωσ καὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ λαμπρὸν ἐσόμενον καὶ περιβόητον πρὸσ τὴν κιβωτὸν παραγίνεται, καὶ πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον ἤρξατο προσκυνεῖν καὶ περὶ πάντων εὐχαριστεῖν τῷ θεῷ, ὧν τε αὐτῷ παρέσχηκεν ἤδη ἐκ ταπεινοῦ καὶ ποιμένοσ εἰσ τηλικοῦτο μέγεθοσ ἡγεμονίασ τε καὶ δόξησ ἀναγαγών, ὧν τε τοῖσ ἐγγόνοισ αὐτοῦ καθυπέσχετο, τῆσ προνοίασ, ἣν Ἑβραίων καὶ τῆσ τούτων ἐλευθερίασ ἐποιήσατο.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 113:1)
Πελλαία δὲ ἦν ἐκείνη, πάλαι μὲν εὐδαίμονοσ χωρίου κατὰ τοὺσ τῶν Μακεδόνων βασιλέασ, νῦν δὲ ταπεινοῦ ^ καὶ ὀλιγίστουσ οἰκήτορασ ἔχοντοσ.
(루키아노스, Alexander, (no name) 6:3)
εἰ μὴ ἐσ Λεβάδειαν γὰρ παρέλθω καὶ ἐσταλμένοσ ταῖσ ὀθόναισ γελοίωσ μᾶζαν ἐν ταῖν χεροῖν ἔχων ἐσερπύσω διὰ τοῦ στομίου ταπεινοῦ ὄντοσ ἐσ τὸ σπήλαιον, οὐκ ἂν ἠδυνάμην εἰδέναι, ὅτι νεκρὸσ εἶ ὥσπερ ἡμεῖσ μόνῃ τῇ γοητείᾳ διαφέρων;
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Μένιπποσ, Ἀμφίλοχοσ καὶ Τροφώνιος 4:2)
καὶ δίκην ὀφλὼν αἰσχίστην δωροδοκίασ ἐν ἀτιμίᾳ κατεγήρασε μισούμενοσ καὶ προπηλακιζόμενοσ ὑπὸ τοῦ δήμου, παρ’ αὐτὰ μὲν τὰ πραχθέντα ταπεινοῦ γενομένου καὶ συσταλέντοσ, ὀλίγῳ δὲ ὕστερον ἐκφήναντοσ ὅσον εἶχεν ἱμέρου καὶ πόθου τῶν Γράγχων.
(플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 18 1:2)
πολλάκισ δὲ ἀπιστούμενοι καὶ περιορώμενοι διὰ τὸ μὴ θορύβῳ μηδὲ ἀπειλῇ ταῦτα πράσσειν πρὸσ τοὺσ ἄρχοντασ, ὑπὸ τοῦ Κάτωνοσ ἄπρακτοι κατελαμβάνοντο, καὶ μᾶλλον αὐτὸσ ὀφθεὶσ ὠλιγωρεῖτο, καὶ παρεῖχεν ἐπὶ τῶν φορτίων σιωπῇ καθεζόμενοσ ὑπόνοιαν ἀνθρώπου ταπεινοῦ καὶ περιδεοῦσ.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 12 4:1)
Αἰμίλιοσ δὲ Σκαῦροσ ἐκ ταπεινοῦ βίου καὶ ταπεινοτέρου γένουσ καινὸσ ἄνθρωποσ ἀρθεὶσ ὑπ’ αὐτῆσ προγράφεται τοῦ μεγάλου συνεδρίου.
(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 4 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION