Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπεὶ δὲ παρῆλθον ἐσ τὸ μέσον, οὐδὲν ταπεινὸν οὐδέτεροσ εἶπεν, ἀλλ’ ὡσ ἐπὶ καλοῖσ ὁμολογουμένοισ ἀλλήλουσ ἐπῄνουν καὶ τὴν πόλιν ἐμακάριζον καὶ Δέκμῳ μάλιστα ἐμαρτύρουν, ὅτι τοὺσ μονομάχουσ σφίσιν ἐν καιρῷ παράσχοι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 17 5:4)
Ὁ δὲ καὶ τέκνων τοσῶνδε καὶ φρουρίων καὶ τῆσ ἀρχῆσ ὅλησ ἀφῃρημένοσ, καὶ ἐσ οὐδὲν ἀξιόμαχοσ ἔτι ὤν, οὐδὲ τῆσ Σκυθῶν συμμαχίασ ἡγούμενοσ ἂν τυχεῖν, ὅμωσ οὐδὲν οὐδὲ τότε ἢ ταπεινὸν ἢ συμφορῶν ἄξιον ἐνεθυμεῖτο, ἀλλ’ ἐσ Κελτούσ, ἐκ πολλοῦ φίλουσ ἐπὶ τῷδέ οἱ γεγονότασ, ἐπενόει διελθὼν ἐσ τὴν Ἰταλίαν σὺν ἐκείνοισ ἐμβαλεῖν, ἐλπίζων οἱ πολλὰ καὶ τῆσ Ἰταλίασ αὐτῆσ ἔχθει Ῥωμαίων προσέσεσθαι, πυνθανόμενοσ ὧδε καὶ Ἀννίβαν πρᾶξαι πολεμούμενον ἐν Ἰβηρίᾳ, καὶ ἐπιφοβώτατον ἐκ τοῦδε Ῥωμαίοισ γενέσθαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16 4:1)
τοῦτ’ ἂν ἦν τὸ χωρὶσ τῆσ διαστάσεωσ συγκεχυμένον καὶ ταπεινόν, τὸ δὲ ἐξᾶραι εἰσ τὴν σεμνότητα ἡ διάστασισ ἡ διὰ μέσου, τί οὖν ἐπιχειρεῖ;
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 13:5)
εἶτα καὶ νενικηκότεσ νίκην τοιαύτην καὶ λαμπροὶ γεγονότεσ φύγοιεν ἂν, οἶμαι, ταπεινὸν οὕτω σχῆμα λαβεῖν, ὥστ’ ἐπὶ τὸν βάρβαρον καὶ κηλῖδα παλαιὰν ἐπανελθεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 4:11)
οὐχ οὕτω ταπεινὸν οὐδὲν σύνιστε ὑμῖν αὐτοῖσ, ὥστε ἢ μὴ δεῖσαι τὸν Φίλιππον, ἢ μὴ πιστεύειν ἐκείνῳ τοῦτ’ ἐνεῖναι πρὸσ ὑμᾶσ, ἀλλ’ ἐξ ὧνπερ ἡμᾶσ, ἐκ τῶν αὐτῶν οἶμαι καὶ ὑμᾶσ κρῖναι πολεμίουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 4:12)
ὡσ οὐδὲν ἂν πράξασ ἀγεννὲσ οὐδὲ ταπεινὸν οὐδὲν τοῖσ παροῦσιν, ἀλλὰ πάντα ἂν τὰ αὑτοῦ πληρώσασ πρότερον ἢ κακῶσ ἀπολούμενοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 4:6)
τὸ γὰρ ταπεινὸν καὶ ἀγεννὲσ οὐδὲν οὕτωσ ὡσ ὁ λόγοσ ἐξορίζει καὶ ὑπερφρονεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 95:9)
καὶ σὺ δείξασ οὖν πρότερον τὸν Περικλέα μικρὸν καὶ ἀγεννῆ καὶ ταπεινὸν καὶ πρὸσ ἀργύριον βλέποντα, τότε δὴ φάθι καὶ τοὺσ ἄλλουσ πεποιηκέναι τοιούτουσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 32:3)
ἄλλο γὰρ γένοσ τὸ πλατὺ καὶ στενὸν καὶ βαθὺ καὶ ταπεινόν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 224:3)
τί ἐστι λέγοντι τὸ ποσόν τι ὑπάρχει, τὰ δὲ πάθη καὶ ἕξεισ τῆσ τοιαύτησ ἐστὶν οὐσίασ, οἱο͂ν τὸ πολὺ καὶ τὸ ὀλίγον, καὶ μακρὸν καὶ βραχύ, καὶ πλατὺ καὶ στενόν, καὶ βαθὺ καὶ ταπεινόν, καὶ βαρὺ καὶ κοῦφον, καὶ τὰ ἄλλα τὰ τοιαῦτα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 160:1)
καίτοι χρῶνται καὶ λέγουσι μέγα μικρόν, πολὺ ὀλίγον, ἐξ ὧν οἱ ἀριθμοί, μακρὸν βραχύ, ἐξ ὧν τὸ μῆκοσ, πλατὺ στενόν, ἐξ ὧν τὸ ἐπίπεδον, βαθὺ ταπεινόν, ἐξ ὧν οἱ ὄγκοι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 50:1)
ὃσ τὸν ταπεινὸν μέγα φρονεῖν ποιεῖσ μόνοσ, τὸν τὰσ ὀφρῦσ αἴροντα συμπείθεισ γελᾶν τὸν τ’ ἀσθενῆ τολμᾶν τι, τὸν δειλὸν θρασύν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 2 1:1)
ἔστι δ’ οὐδέποτ’, οἶμαι, δυνατὸν μικρὰ καὶ φαῦλα πράττοντασ μέγα καὶ νεανικὸν φρόνημα λαβεῖν, ὥσπερ οὐδὲ λαμπρὰ καὶ καλὰ πράττοντασ μικρὸν καὶ ταπεινὸν φρονεῖν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ Συντάξεως 30:2)
βάσκανον δὲ καὶ πικρὸν καὶ κακόηθεσ οὐδέν ἐστι πολίτευμ’ ἐμόν, οὐδὲ ταπεινόν, οὐδὲ τῆσ πόλεωσ ἀνάξιον.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 155:7)
ἵν’ ἐὰν μὲν δέξωνται ταῦτα καὶ πεισθῶσιν ἡμῖν, καὶ ἃ βουλόμεθ’ ὦμεν διῳκημένοι καὶ μετὰ προσχήματοσ ἀξίου τῆσ πόλεωσ ταῦτα πράξωμεν, ἂν δ’ ἄρα μὴ συμβῇ κατατυχεῖν, ἐκεῖνοι μὲν αὑτοῖσ ἐγκαλῶσιν ἄν τι νῦν ἐξαμαρτάνωσιν, ἡμῖν δὲ μηδὲν αἰσχρὸν μηδὲ ταπεινὸν ᾖ πεπραγμένον.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 265:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION