Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

σὺ δ’ οὐδέπω ταπεινὸσ οὐδ’ εἴκεισ κακοῖσ, πρὸσ τοῖσ παροῦσι δ’ ἄλλα προσλαβεῖν θέλεισ.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, anapests 1:14)
ἦ μὴν ἔτι Ζεύσ, καίπερ αὐθάδησ φρενῶν, ἔσται ταπεινόσ, οἱο͂ν ἐξαρτύεται γάμον γαμεῖν, ὃσ αὐτὸν ἐκ τυραννίδοσ θρόνων τ’ ἀίστον ἐκβαλεῖ·
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode1)
"τὸν λόγον δέ σου πάλαι θαυμάσασ ἔχω, ὅσῳ καλλίω τοῦ προτέρου ἀπειργάσω, ὥστε ὀκνῶ μή μοι ὁ Λυσίασ ταπεινὸσ φανῇ, ἐὰν ἄρα θελήσῃ πρὸσ αὐτὸν ἄλλον ἀντιπαρατεῖναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 35:1)
χωρὶσ γὰρ ὧν ἀπολώλεκε τοσούτων τὸ πλῆθοσ στρατιωτῶν τήν γε ἀπὸ τοῦ φόβου καὶ τοῦ ταπεινὸσ εἶναι πηλίκην τιν’ οἰεί σοι δίδωσι δίκην;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 5:14)
πολίτησ γάρ τισ οὐ ταπεινὸσ ἐν αὐτῷ δείκνυται ὁ μάγειροσ, καὶ οἱ τὰ Ὀψαρτυτικὰ δὲ συγγράψαντεσ ̔ Ἡρακλείδησ τε καὶ Γλαῦκοσ ὁ Λοκρὸσ οὐχ ἁρμόττειν φασὶ δούλοισι τὴν μαγειρικήν, ἀλλ’ οὐδὲ τοῖσ τυχοῦσι τῶν ἐλευθέρων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 812)
ὅτι εἰ μὲν μηδαμῶσ δυνηθεὶσ ταπεινὸσ γενέσθαι οὕτωσ ἀσελγὴσ καὶ βίαιοσ ἦν ἐπὶ τοῦ παρεληλυθότοσ βίου, τῇ φύσει καὶ τῇ τύχῃ, δι’ ἣν τοιοῦτοσ ἐγένετο, ἄξιον ἦν ἄν τι τῆσ ὀργῆσ ἀνεῖναι·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 241:4)
πονηρὸσ δὲ ὁ τοῦ πονηροῦ, ὡσαύτωσ δὲ ἐλεύθεροσ μὲν ὁ τοῦ ἐλευθέρου, δοῦλοσ δὲ ὁ τοῦ δούλου, καὶ βασιλικὸσ μὲν ὁ τοῦ βασιλικοῦ καὶ μεγαλόφρονοσ, ταπεινὸσ δὲ ὁ τοῦ ταπεινοῦ καὶ ἀγεννοῦσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 93:1)
τῶν δὲ ἄλλων ἕκαστοσ τῶν μηδεμίαν χορηγίαν ἐχόντων, ὑπὸ δὲ τῆσ αὐτῆσ νόσου κρατουμένων, περιέρχεται πρὸσ ἕτερον ζῶν καὶ τί περὶ αὐτοῦ λέγει τισ φροντίζων, κἂν μὲν εὐφημήσῃ τισ, ὡσ οἰέται, μακάριοσ καὶ φαιδρόσ, εἰ δὲ μή, ταπεινόσ τε καὶ κατηφὴσ καὶ τοιοῦτον αὑτὸν εἶναι νομίζων ὁποῖον ἂν εἴπῃ τισ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 21:1)
οὔκουν τοιοῦτοσ ἡμῖν ὁ γενναῖοσ καὶ σώφρων καὶ κεκολασμένοσ ἀνήρ, πλούτουσ τε καὶ ἐπαίνουσ καὶ στεφάνουσ Ὀλυμπικούσ τε καὶ Πυθικοὺσ καὶ γράμματα ἐν στήλαισ καὶ μαρτυρίασ ἐγγράφουσ δήμων καὶ βασιλέων διώκων, ὅπωσ ἂν ᾖ περίβλεπτοσ καὶ φανερόσ, ἀλλ̓ εὐσταλήσ τε καὶ ἄτυφοσ ὡσ οἱο͂́ν τε χωρῶν διὰ τοῦ βίου, ταπεινὸσ καὶ κεκολασμένοσ αὐτὸσ ὑφ̓ αὑτοῦ καὶ τῆσ αὑτοῦ διανοίασ, οὐθενὸσ ἔξωθεν κόσμου προσδεόμενοσ οὐδὲ ἐπιθέτου τιμῆσ οὐδὲ φαλάρων καὶ πτερῶν, ὥσπερ οἱ κακοὶ μισθοφόροι πτερὰ καὶ λόφουσ ἀναλαβόντεσ καὶ Γοργόνασ ἐπὶ τῶν ἀσπίδων καὶ τοῖσ δορατίοισ ψοφοῦντεσ ἔπειτα φεύγουσιν, εἰ μικρὸσ καταλάβοι κίνδυνοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 46:1)
ἐρωτηθεὶσ δὲ διὰ τί θαυμάζει αὐτόν, "ὅτι," ἔφη, "πολλῶν καὶ μεγάλων αὐτῷ διδομένων ὑπ’ ἐμοῦ οὐδέποτ’ ἐχαυνώθη οὐδὲ ταπεινὸσ ὤφθη.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 15:3)
δύναιο δ’ ἄν, ἔφη, τοῦτ’ ἐξ αὐτοῦ μάλιστα μαθεῖν ἐμοῦ, ὃσ ἐν τῇ μεγίστῃ πόλει κράτιστόσ ποτ’ εἶναι τῶν ἄλλων δοκῶν νῦν ἔρημοσ καὶ ἄπολισ καὶ ταπεινὸσ ἐρριμμένοσ τοῦτο πείσομαι, ὅ τι ἂν ἐχθρῷ ὄντι σοι δοκῇ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 1 10:1)
ἆρ’ οὐχὶ τἀναντία, καὶ πονηρὰν νέμεσιν ἕξω παρὰ τοῦ δαιμονίου τοῖσ ἠδικημένοισ τιμωρόν, καὶ ὥσπερ ἐκ ταπεινοῦ μέγασ διὰ τοὺσ θεοὺσ ἐγενόμην, οὕτωσ αὖθισ ἐκ μεγάλου ταπεινὸσ γενήσομαι, καὶ τἀμὰ παθήματα παιδεύματα γενήσεται τοῖσ ἄλλοισ;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 33 4:1)
τοιούτουσ εἰπὼν λόγουσ καὶ οὔτε πρὸσ ὀλοφυρμοὺσ καὶ ἀνακλαύσεισ τῆσ συμφορᾶσ τραπόμενοσ, οὔτ’ ἐν δεήσεσι καὶ προκυλισμοῖσ ἀσχήμοσι ταπεινὸσ φανείσ, οὔτ’ ἄλλην ἀγεννῆ διάθεσιν ἀποδειξάμενοσ οὐδεμίαν παρέδωκε τὸν λόγον τοῖσ συναγορεύειν ἢ μαρτυρεῖν βουλομένοισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 33 1:1)
τοιαῦτ’ εἰπόντοσ Κλαυδίου καὶ πολλὴν προσθέντοσ δέησιν ὑπὲρ τοῦ μηδὲν ἐλαττωθῆναι τῶν ἀντιδίκων, ὅτι πελάτησ ἦν καὶ ταπεινόσ, παραλαβὼν τὸν λόγον ὁ τῆσ κόρησ θεῖοσ ὀλίγα καὶ αὐτὰ τὰ πρὸσ τὸν ἄρχοντα εἰρῆσθαι προσήκοντα εἶπε·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 30 1:1)
ὁ μὲν γὰρ ἐξ ἁπασῶν βραχειῶν συνεστώσ, καλούμενοσ δὲ ὑπό τινων χορεῖοσ , οὗ παράδειγμα τοιόνδε Βρόμιε, δορατοφόρ’, ἐνυάλιε, πολεμοκέλαδε, ταπεινόσ τε καὶ ἄσεμνόσ ἐστι καὶ ἀγεννήσ, καὶ οὐδὲν ἂν ἐξ αὐτοῦ γένοιτο γενναῖον.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1719)

SEARCH

MENU NAVIGATION