Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τάφοσ δ’ ἱκέτασ δέδεκται φυγάδασ θ’ ὁμοίωσ.
(아이스킬로스, Libation Bearers, choral, antistrophe 13)
ναύτασ δὲ τάφοσ λάβε πάντασ ἰδόντασ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Διώνυσον 5:6)
ὁ δὲ τάφοσ ἐστὶν ἐν Ῥοιτείῳ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 5 15:3)
καὶ γὰρ ἐπὶ Ἁρπάγου τοῦ Μήδου, Κύρῳ τῷ μεγάλῳ στρατηγοῦντοσ, ὧδε σφᾶσ ἀντὶ δουλοσύνησ διέφθειραν, καὶ τάφοσ Ξανθίοισ ἡ πόλισ ἀνειληθεῖσιν ὑπὸ Ἁρπάγου τότε ἐγένετο·
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 10 6:7)
Καὶ τῷδε μὲν ἡ σκηνὴ τάφοσ ἐγένετο, Ῥάσκοσ δὲ ὁ Θρᾷξ ἐπανήγαγεν ἐκ τῶν ὀρῶν πολλούσ, καὶ γέρασ ᾔτησέ τε καὶ ἔλαβε σῴζεσθαι τὸν ἀδελφὸν ἑαυτοῦ Ῥασκούπολιν·
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 17 6:10)
κἀκεῖ μὲν ἂν μνῆμα καὶ τρόπαιον ἴδοισ, ἐνταυθοῖ δὲ οὐδὲ τάφοσ μεμένηκεν ἀθῶοσ τῆσ ἐπηρείασ, ἀλλὰ καὶ ἔξω καὶ ἔνδον ὁμοίωσ πέπραγεν ἡ πόλισ, καὶ γέγονεν ἀντὶ μνήματοσ αὐτὴ τοῖσ πολίταισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 3:13)
ἐπεγέγραπτο δὲ ὁ τάφοσ Περσικοῖσ γράμμασι·
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 29 8:1)
ὅστισ δὲ δὴ καὶ ἀπέθανεν, εὐκλεὴσ μὲν αὐτῷ ἡ τελευτὴ ἐγένετο, περιφανὴσ δὲ ὁ τάφοσ, χαλκαῖ δὲ αἱ εἰκόνεσ τῶν πλείστων οἴκοι ἑστᾶσιν, οἱ γονεῖσ δ̓ ἔντιμοί εἰσι λειτουργίασ τε ξυμπάσησ καὶ εἰσφορᾶσ ἀπηλλαγμένοι·
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 10 4:1)
ἐνταῦθα γὰρ τὸν Ἄψυρτον ὑπὸ τῆσ Μηδείασ ἀποθανεῖν, καὶ τάφοσ Ἀψύρτου δείκνυται.
(아리아노스, Periplus Ponti Euxini, chapter 6 5:1)
τούσδε θανόντασ ἔχει ξείνουσ τάφοσ, οἳ περὶ Δῆλον μαρνάμενοι ψυχὰσ ὤλεσαν ἐν πελάγει, τὴν ἱερὰν ὅτε νῆσον Ἀθηναῖοι κεράιζον, κοινὸν Ἄρη βασιλεῖ Καππαδόκων θέμενοι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 53 4:2)
ἐπειδὴδὲ Αἰάντοσ ἦν τάφοσ καὶ πάντεσ ᾔδεσαν αὐτὸν ἐν Τροίᾳ τελευτήσαντα, ἵνα δὴ μὴ ποιήσῃ τὸν ἀποκτείναντα ἔνδοξον, αὐτὸσ αὑτὸν ἀνελών.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 161:1)
ὁ μὲν οὖν τάφοσ οὐκ ἔστι σημεῖον ἀρετῆσ, ἀλλ’ εὐπορίασ, οὐδὲ ἔχομεν εἰπεῖν τοὺσ ἐν τοῖσ μνήμασι κειμένουσ ὡσ ἦσαν ἀγαθοί, πλὴν εἰ μή γε δημοσίᾳ τισ φαίνοιτοτεθαμμένοσ .
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 123:2)
εἰκὸσ δὲ καὶ τὸν Εὐριπίδην ἐντεῦθεν εἰληφέναι τὰ μυθολογούμενα παρ’ αὐτῷ περὶ τὴν ἐν Ταύροισ θυσίαν, ἐν οἷσ εἰσάγει τὴν Ἰφιγένειαν ὑπὸ Ὀρέστου διερωτωμένην τάφοσ δὲ ποῖοσ δέξεταί μ’, ὅταν θάνω;
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 14 6:2)
ὧν γέγονε καὶ Σιμωνίδησ, ὁ μελοποιόσ, ἄξιον τῆσ ἀρετῆσ αὐτῶν ποιήσασ ἐγκώμιον, ἐν ᾧ λέγει τῶν ἐν Θερμοπύλαισ θανόντων εὐκλεὴσ μὲν ἁ τύχα, καλὸσ δ’ ὁ πότμοσ, βωμὸσ δ’ ὁ τάφοσ, πρὸ γόων δὲ μνᾶστισ, ὁ δ’ οἶτοσ ἔπαινοσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 9 18:3)
" ἰδὼν τὸν Μαυσώλου τάφον ἔφη, "τάφοσ πολυτελὴσ λελιθωμένησ ἐστὶν οὐσίασ εἴδωλον.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. g'. ANACAGORAS 5:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION