Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὰ δὲ περὶ τὰσ τριήρεισ καὶ τοὺσ τριηράρχουσ ἁρπάγματα τίσ ἂν ἀποκρύψαι χρόνοσ δύναιτ’ ἄν, ὅτε νομοθετήσασ περὶ τῶν τριακοσίων, καὶ σαυτὸν πείσασ Ἀθηναίουσ ἐπιστάτην τάξαι τοῦ ναυτικοῦ, ἐξηλέγχθησ ὑπ’ ἐμοῦ ἑξήκοντα καὶ πέντε νεῶν ταχυναυτουσῶν τριηράρχουσ ὑφῃρημένοσ, πλέον τῆσ πόλεωσ ἀφανίζων ναυτικὸν ἢ ᾧ ποτε Ἀθηναῖοι τὴν ἐν Νάξῳ ναυμαχίαν Λακεδαιμονίουσ καὶ Πόλλιν ἐνίκησαν;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2221)
ὁ δ’ εὐθὺσ ὡσ ἤκουσεν, οὐ ξυνεὶσ δόλον Ἕλληνοσ ἀνδρὸσ οὐδὲ τὸν θεῶν φθόνον, πᾶσιν προφωνεῖ τόνδε ναυάρχοισ λόγον, εὖτ’ ἂν φλέγων ἀκτῖσιν ἥλιοσ χθόνα λήξῃ, κνέφασ δὲ τέμενοσ αἰθέροσ λάβῃ, τάξαι νεῶν στῖφοσ μὲν ἐν στοίχοισ τρισὶν ἔκπλουσ φυλάσσειν καὶ πόρουσ ἁλιρρόθουσ, ἄλλασ δὲ κύκλῳ νῆσον Αἰάντοσ πέριξ·
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode 2:3)
πρῶτον μὲν οὖν πείσασ ὑμᾶσ τὸν φόρον ταῖσ πόλεσιν ἐξ ἀρχῆσ τάξαι τὸν ὑπ’ Ἀριστείδου πάντων δικαιότατα τεταγμένον, αἱρεθεὶσ ἐπὶ τούτῳ δέκατοσ αὐτὸσ μάλιστα διπλάσιον αὐτὸν ἑκάστοισ τῶν συμμάχων ἐποίησεν, ἐπιδείξασ δ’ αὑτὸν φοβερὸν καὶ μέγα δυνάμενον ἰδίασ ἀπὸ τῶν κοινῶν προσόδουσ κατεσκευάσατο.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 19:1)
γιγνομένων δὲ καὶ ὑμῶν ἀνδρῶν ἀγαθῶν ἕτεροι μνημονεύσουσιν ἐν τοιούτοισ καιροῖσ καὶ παράδειγμα ὑμᾶσ καὶ τὰ ὑμέτερα πρὸσ αὐτοὺσ καὶ τὰ ἑαυτῶν θήσονται πράγματα, ὥστε καὶ τῆσ παρὰ τοῖσ οὖσι δόξησ ἕνεκα καὶ τῆσ παρὰ τοῖσ ἐπιγιγνομένοισ καὶ τὸ μέγιστον τῆσ ὑμετέρασ αὐτῶν ἕνεκα σωτηρίασ ἄξιον φιλοτιμηθῆναι καὶ τάξαι καὶ ὑμᾶσ αὐτοὺσ ἐν τῷ τῶν ἀπὸ μικρῶν τῶν λοιπῶν μεγάλα τὰ ἀρχαῖα ἀναλαβόντων ἀριθμῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 18:6)
ἔστι μὲν γὰρ δή που ῥητορεύειν τὸ τὰ δέοντα ἐξευρεῖν καὶ τάξαι καὶ τὰ πρέποντα ἀποδοῦναι μετὰ κόσμου καὶ δυνάμεωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 95:4)
ὁ γὰρ ἀριθμόσ ἐστιν ἐκ τοῦ ἑνὸσ καὶ τῆσ δυάδοσ τῆσ ἀορίστου, καὶ αἱ ἀρχαὶ καὶ τὰ στοιχεῖα λέγονται τοῦ ἀριθμοῦ εἶναι, τάξαι τε οὔτε προτέρασ ἐνδέχεται τῶν ἀριθμῶν αὐτὰσ οὔθ’ ὑστέρασ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 106:2)
τάξαι δ’ ἄν τισ καὶ τοὺσ ὑπὸ τῶν ἀρχόντων ἀναγκαζομένουσ εἰσ ταὐτό·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 108:2)
τὴν ἀξίαν δὲ ποτέρου τάξαι ἐστί, τοῦ προϊεμένου ἢ τοῦ προλαβόντοσ;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 9:2)
ᾧ γὰρ ἐπετράφθη, τοῦτον οἰέται δικαιότερον εἶναι τάξαι τοῦ ἐπιτρέψαντοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 17:1)
ἐπειδὴ τρία ἐστὶν ἃ δεῖ πραγματευθῆναι περὶ τὸν λόγον, ἓν μὲν ἐκ τίνων αἱ πίστεισ ἔσονται, δεύτερον δὲ περὶ τὴν λέξιν, τρίτον δὲ πῶσ χρὴ τάξαι τὰ μέρη τοῦ λόγου, περὶ μὲν τῶν πίστεων εἴρηται, καὶ ἐκ πόσων, ὅτι ἐκ τριῶν εἰσί, καὶ ταῦτα ποῖα, καὶ διὰ τί τοσαῦτα μόνα ἢ γὰρ τῷ αὐτοί τι πεπονθέναι οἱ κρίνοντεσ, ἢ τῷ ποιούσ τινασ ὑπολαμβάνειν τοὺσ λέγοντασ, ἢ τῷ ἀποδεδεῖχθαι, πείθονται πάντεσ, εἴρηται δὲ καὶ τὰ ἐνθυμήματα, πόθεν δεῖ πορίζεσθαι ἔστι γὰρ τὰ μὲν εἴδη τῶν ἐνθυμημάτων, τὰ δὲ τόποι·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 1 1:1)
ξυνιδεῖν δὲ τὸ δέον ἔτι ἐν τῷ ἀφανεῖ ὂν δεινότατοσ, καὶ ἐκ τῶν φαινομένων τὸ εἰκὸσ ξυμβαλεῖν ἐπιτυχέστατοσ, καὶ τάξαι στρατιὰν καὶ ὁπλίσαι τε καὶ κοσμῆσαι δαημονέστατοσ·
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 28 2:2)
καὶ γὰρ τὸ τῶν ἀκουσίων ἐλάττω τὴν τιμωρίαν ἢ τῶν ἑκουσίων τάξαι δίκαιον, καὶ τὸ παρασχόντ’ ἀσφάλειαν ἀπελθεῖν οὕτω προστάττειν φεύγειν ὀρθῶσ ἐστιν ἔχον, καὶ τὸ τὸν κατιόνθ’ ὁσιοῦν καὶ καθαίρεσθαι νομίμοισ τισί, καὶ τὸ τοὺσ νόμουσ κυρίουσ ἁπάντων εἶναι, καὶ πάντα ταῦτ’ ἔχει καλῶσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 103:1)
τότε μὲν γὰρ τῷ κυρίῳ τῶν φόρων γενομένῳ τάξαι Ἀριστείδῃ οὐδὲ μιᾷ δραχμῇ πλείω τὰ ὑπάρχοντ’ ἐγένετο, ἀλλὰ καὶ τελευτήσαντ’ αὐτὸν ἔθαψεν ἡ πόλισ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 293:2)
τὸν δ’ οὖν Ὄσιρίν φασι τὰ κατὰ τὴν Αἴγυπτον καταστήσαντα καὶ τὴν τῶν ὅλων ἡγεμονίαν Ἴσιδι τῇ γυναικὶ παραδόντα, ταύτῃ μὲν παρακαταστῆσαι σύμβουλον τὸν Ἑρμῆν διὰ τὸ φρονήσει τοῦτον διαφέρειν τῶν ἄλλων φίλων, καὶ στρατηγὸν μὲν ἀπολιπεῖν ἁπάσησ τῆσ ὑφ’ αὑτὸν χώρασ Ἡρακλέα γένει τε προσήκοντα καὶ θαυμαζόμενον ἐπ’ ἀνδρείᾳ τε καὶ σώματοσ ῥώμῃ, ἐπιμελητὰσ δὲ τάξαι τῶν μὲν πρὸσ Φοινίκην κεκλιμένων μερῶν καὶ τῶν ἐπὶ θαλάττῃ τόπων Βούσιριν, τῶν δὲ κατὰ τὴν Αἰθιοπίαν καὶ Λιβύην Ἀνταῖον, αὐτὸν δ’ ἐκ τῆσ Αἰγύπτου μετὰ τῆσ δυνάμεωσ ἀναζεῦξαι πρὸσ τὴν στρατείαν, ἔχοντα μεθ’ αὑτοῦ καὶ τὸν ἀδελφόν, ὃν οἱ Ἕλληνεσ Ἀπόλλωνα καλοῦσιν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 17 3:1)
φησὶ τοίνυν παρ’ Ἕλλησι πρῶτον εὑρετὴν γενέσθαι Λίνον ῥυθμῶν καὶ μέλουσ, ἔτι δὲ Κάδμου κομίσαντοσ ἐκ Φοινίκησ τὰ καλούμενα γράμματα πρῶτον εἰσ τὴν Ἑλληνικὴν μεταθεῖναι διάλεκτον, καὶ τὰσ προσηγορίασ ἑκάστῳ τάξαι καὶ τοὺσ χαρακτῆρασ διατυπῶσαι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 67 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION