헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τῶν ἀνθρωπίνων δέ, ὅταν εἰσ τὰ προτετιμημένα ἄγῃσ, τὸ τιμᾶν γονέασ, προγόνουσ, τοὺσ πρώτουσ καταστήσαντασ τὰ νόμιμα, καὶ ἑτέροισ τὰ αὐτὰ παραινῇσ, καὶ ὅλωσ τὰ ἐν τῷ βίῳ προτετιμημένα καὶ ταῦτα σεμνότητοσ μετέχει, οἱο͂ν ἐλευθερία, σωφροσύνη, δικαιοσύνη, ὅταν λέγῃσ ὁρ́ον καὶ κανόνα τῆσ εὐδαιμονίασ τὴν ἐλευθερίαν καὶ τὰ ἐξ αὐτῆσ πεποιημένα, καὶ ὅλωσ μυρία ἄν τισ ἔχοι τοιαῦτα λέγειν, ἃ καὶ δῆλά ἐστι πᾶσι τοῖσ ἐντὸσ ἅπαξ τῆσ θεωρίασ ταύτησ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 4:1)
ἦθοσ δὲ ἀγαθὸν καὶ Σωκρατικὸν τὸ μὴ ἀπὸ τῶν ἀναγκαίων ἐπὶ τὰ ἀναγκαῖα ἄγειν, οἱο͂ν αὐτὸσ δὲ περὶ τῶν ἀνθρωπείων διελέγετο, σκοπῶν τί εὐσεβέσ, τί ἀσεβέσ, εἶτα ἀπὸ τῶν οὐδετέρων ἐπὶ τὰ ὀνοματικά, τί σωφροσύνη, τί μανία, τί ἀνδρεία, τί δειλία, τί πόλισ, τί πολιτικόσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 13:1)
φρόνησισ δὲ καὶ σωφροσύνη καὶ ἀνδρεία καὶ ὁμόνοια καὶ εὐταξία καὶ εὐπραγία καὶ τιμὴ θεῶν τε καὶ ἐκ θεῶν ἀντεισέρχεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 8:11)
ὃ δὲ τῶν οἰκοδομημάτων πλείονοσ ἄξιον, ἡ σωφροσύνη καὶ τὸ δίκαιον, ἡγούμενον πάντων ὧν ἐκεῖνοσ καὶ λέγειν καὶ πράττειν ἠξίου, καὶ τὸ μηδαμοῦ τὴν χρείαν ἐκβαίνειν, ἀλλ’ εἶναι νοῦν ἐχούσασ τὰσ φιλοτιμίασ ἃσ ὑμῖν προὐξένει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 5:9)
ἀλλὰ τὸ τοὺσ μὲν βαρβάρουσ ταῖσ περιουσίαισ καὶ ταῖσ δυνάμεσιν ὑπερβαλέσθαι, τοὺσ δὲ Ἕλληνασ σοφίᾳ καὶ σωφροσύνῃ παρελθεῖν, μέγα μοι δοκεῖ καὶ παντελὲσ εἰσ ἀρετῆσ εἶναι λόγον καὶ παντὸσ ἀγώνισμα λαμπρότερον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 12:11)
καὶ μὴν οὐ ταυτόν γε τοῖσ Ἀθηναίοισ ὑμᾶσ ποιῆσαι δεῖ οὐδὲ τοῖσ ἐφ’ ὑμᾶσ δανεισαμένοισ συνεκτῖσαι τάλαντα ὅσα δὴ σημεῖον τῆσ πίστεωσ, ἀλλ’ ἀζήμιοσ ἡ σωφροσύνη πρόκειται τούτων τε ὧν εἶπον ἐνθυμουμένοισ καὶ μηκέτ’ εἰσ πόλιν μίαν ἢ δευτέραν βλέπουσιν, ἀλλ’ εἰσ τὰ κοινὰ τῶν Ἑλλήνων πράγματα καὶ πάσασ τὰσ πόλεισ τὰσ Ἑλληνίδασ, αἷσ οὔτε φάλαγγεσ ὁπλιτῶν ἐναντίον οὔθ’ ἱππέων πλῆθοσ οὔτ’ ἄλλ’ οὐδὲν τῶν δοκούντων εἶναι φοβερῶν, ἀλλ’ ἡ κατ’ ἀλλήλων στάσισ καὶ ἀπιστία καὶ τὸ μήτε κοινῇ ταυτὸν φρονεῖν μήτ’ αὖ καθ’ ἑκάστουσ ὑγιαίνειν αἴτιον τῆσ τοσαύτησ μεταβολῆσ ἐγένετο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 8:6)
ῥητορικὴ τοίνυν εὑρέθη μὲν ἐν φρονήσει καὶ ὑπὲρ δικαιοσύνησ, σωφροσύνη δὲ τῶν ἐχόντων καὶ ἀνδρεία τὰσ πόλεισ σώζει·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 53:5)
σωφροσύνη μὲν, ἐπεὶ τὸν ἐν κόσμῳ βίον πρὸ τῆσ ἀταξίασ αἱροῦνται, ἀνδρεία δ’ ὅτι τοῖσ ἐναντίοισ οὐχ ὑπείκουσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 53:6)
οὐ μὴν ἀλλ’ ἔν γε τοῖσ ἄνω λόγοισ ἐπειρώμην δεικνύειν ὅτι ῥητορικὴ διὰ πάντων τῶν τῆσ ἀρετῆσ μορίων διήκει, φρονήσει μὲν εὑρεθεῖσα, εὑρεθεῖσα δὲ ὑπὲρ δικαιοσύνησ, σωφροσύνῃ δὲ καὶ ἀνδρείᾳ φυλαττομένη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 95:2)
φαίνεται δὲ ἡ μὲν εὑρ́εσισ κατὰ τὴν φρόνησιν ἔχουσα, εἴπερ ἀμήχανον φρονήσεωσ ἀπολειπόμενον τῶν χρησίμων εὑρεῖν ὁτιοῦν, ἡ δὲ σωφροσύνη κατὰ τὴν διαχείρισιν οὖσα καὶ τὴν τῶν ἡγουμένων τε καὶ εἰκότων συμφωνίαν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 95:5)
ἀλλ’ οἶμαι πάντα ταῦτα τῶν φυρόντων ἐστὶ τὰ ὀνόματα, καὶ διῄρηται σοφία καὶ κακουργία, σωφροσύνη καὶ βλακεία, δικαιοσύνη τε καὶ εὐήθεια, ἀνδρεία καὶ θρασύτησ, οὐδέτερον δέ γε οὔτε καλὸν οὔτε προσῆκον, οὔτε τὰσ κακίασ ὑποκορίζεσθαι τῷ τῆσ ἀρετῆσ ὀνόματι οὔτε τὰσ ἀρετὰσ φαυλίζειν τὰ τῆσ κακίασ ἑκάστῃ παρατιθέντα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 111:4)
λέξω τοίνυν τὴν ἀρχαίαν παιδείαν ὡσ διέκειτο, ὅτ’ ἐγὼ τὰ δίκαια λέγων ἤνθουν καὶ σωφροσύνη νενόμιστο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 47:1)
ποῦ δ’ ἡ σωφροσύνη;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 175:13)
ὥστ’ εἰ σωφροσύνη ἡ βελτίστη ἕξισ, περὶ ἃ ὁ ἀκόλαστοσ, ἡ περὶ τὰ ἡδέα τὰ εἰρημένα τῶν αἰσθητῶν μεσότησ σωφροσύνη ἂν εἰή, μεσότησ οὖσα ἀκολασίασ καὶ ἀναισθησίασ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 75:2)
ἐπαινετὴ γὰρ καὶ ἡ σωφροσύνη.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 52:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION