헬라어 문장 내 검색 Language

πιόντων δὲ αὐτῶν, ἐφαπτομένη ῥάβδῳ τὰσ μορφὰσ ἠλλοίου, καὶ τοὺσ μὲν ἐποίει λύκουσ, τοὺσ δὲ σῦσ, τοὺσ δὲ ὄνουσ, τοὺσ δὲ λέοντασ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 7 15:3)
ἄριστον δὲ ἄρτοσ ἐκ κριθῶν, καὶ τάριχοσ ὡραῖοσ, καὶ σμικρόν τι μαλάχησ ἢ κράμβησ ἡμίεφθον, ξὺν κυμίνου ἐμβάμματι· ἐσ δὲ δεῖπνον, σταφυλίνου ἡ Ῥίζα, καὶ χόνδροι, ξὺν τῷ οἴνῳ καὶ τῷ μέλιτι παλαίῳ τὴν μῖξιν, καὶ τὰ θαλάσσια, ὁκόσα τὴν γαστέρα ὑπολύει, τελλίνων ζωμοὶ, ὄστρεα, ἐχῖνοι καὶ τῶν ἰχθύων οἱ πετραῖοι · χερσαίων δὲ, τὰ θηρία, λαγώσ, ἢ σῦσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.120)
καὶ ὁ μὲν σῦσ πίπτει βληθείσ, Ἀλέξανδροσ δὲ τοῦ καιροῦ ὑστερήσασ ἐχαλέπηνε τῷ Ἑρμολάῳ καὶ κελεύει αὐτὸν πρὸσ ὀργὴν πληγὰσ λαβεῖν ὁρώντων τῶν ἄλλων παίδων, καὶ τὸν ἵππον αὐτοῦ ἀφείλετο.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 13 2:3)
αἱ δὲ Συράκουσαι σῦσ καὶ τυρὸν παρέχουσι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 49 2:1)
αὐτοῦ λόχμην, ἐν ᾗ ἔτυχε σῦσ ἄγριοσ ὤν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 62 1:3)
"καὶ τίνεσ εἰσὶν οὗτοι ζητεῖτε, προφέρεσθαι δὲ δίκαιόν ἐστιν ὑμᾶσ σὺν τῷ σ σῦσ ἐτυμώτερον παρὰ τὸ σεύεσθαι γὰρ καὶ ὁρμητικῶσ ἔχειν τὸ ζῷον εἴρηται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 644)
"Σοφοκλῆσ μὲν γὰρ ἐν Ἀχιλλέωσ Ἐρασταῖσ ἐπὶ κυνὸσ ἔταξε τοὔνομα ἀπὸ τοῦ σῦσ ἀγρεύειν, λέγων σὺ δ’, ὦ Σύαγρε, Πηλιωτικὸν τρέφοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 647)
ἐπεὶ δὲ δαίμων κάρτοσ Αἰτωλοῖσ ὄρεξεν, θάπτομεν οὓσ κατέπε‐ φνεν σῦσ ἐριβρύχασ ἐπαί̈σσων βίᾳ, Ἀγκαῖον ἐμῶν τ’ Ἀγέλαον φ[έρτ]ατον κεδνῶν ἀδελφεῶν, οὓσ τέ]κεν ἐν μεγάροισ πατρὸ]σ Ἀλθαία περικλειτοῖσιν Οἰνέοσ·
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 5 Τῷ Αὐτῷ Κέλητι Ολύμπια. 9:2)
πόσον γὰρ ἄν τι καὶ βλάψειε λέων ἤ σῦσ ἄγριοσ;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 100:5)
ὁ γὰρ ταῦροσ οὐκ ἔστι τῶν γενναίων μόνον ζῴων οὐδὲ αὑτοῦ χάριν χρῆται τῇ ἀλκῇ, καθάπερ ὅ τε λέων καὶ σῦσ οἵ τε ἀετοί, διώκοντεσ τὰ λοιπὰ ζῷα καὶ κρείττουσ γιγνόμενοι τροφῆσ ἕνεκα τῆσ αὑτῶν·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 83:4)
ἀλλ’ ὥσπερ Ὅμηρόσ φησι τὴν Κίρκην τοὺσ τοῦ Ὀδυσσέωσ ἑταίρουσ καταφαρμάξαι, κἄπειτα τοὺσ μὲν σῦσ αὐτῶν, τοὺσ δὲ λύκουσ γενέσθαι, τοὺσ δὲ ἄλλ’ ἄττα θηρία, τοιοῦτόν ἐστι τὸ χρῆμα τῆσ ἡδονῆσ, οὐχ ἁπλῶσ ἐπιβουλευούσησ, ἀλλὰ πάντα τρόπον, διά τε τῆσ ὄψεωσ καὶ ἀκοῆσ ἢ ὀσφρήσεωσ ἢ γεύσεωσ ἢ ἁφῆσ, ἔτι δὲ σιτίοισ καὶ ποτοῖσ καὶ ἀφροδισίοισ διαφθεῖραι πειρωμένησ, ὁμοίωσ μὲν ἐγρηγορότασ, ὁμοίωσ δὲκοιμωμένουσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 25:2)
πλήξασα ῥᾳδίωσ τῇ ῥάβδῳ εἰσ συφεόν τινα ἐλαύνει καὶ καθείργνυσι καὶ τὸ λοιπὸν ἀπ’ ἐκείνου ἤδη ὁ ἄνθρωποσ διατελεῖ σῦσ ὢν ἢ λύκοσ, γίγνονται δὲ καὶ ὄφεισ ὑφ’ ἡδονῆσ ποικίλοι καὶὀλέθριοι καὶ ἄλλ’ ἄττα ἑρπετά, καὶ θεραπεύουσιν ἐκείνην ἀεὶ περὶ τὰσ θύρασ ὄντεσ καὶ ἐπιθυμοῦντεσ μὲν τῆσ ἡδονῆσ καὶ λατρεύοντεσ ἐκείνῃ, μυρίουσ δὲ ἄλλωσ πόνουσ ἔχοντεσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 30:1)
ὁ παλαιὸσ μῦθόσ φησι τὴν Κίρκην μεταβάλλειν τοῖσ φαρμάκοισ, ὥστε σῦσ καὶ λύκουσ ἐξ ἀνθρώπων γίγνεσθαι·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 75:1)
οὔτε γὰρ ἄδικοσ οὔτε ἀκόλαστοσ εἰή ἂν ἵπποσ ἢ σῦσ ἢ λέων, ὥσπερ οὐδὲ ἄμουσοσ οὐδὲ ἀγράμματοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΟΤΙ ΕΥΔΑΙΜΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ. 8:7)
ἢ τί οἰεί ὅτι ὁ Ἡρακλῆσ ἂν ἀπέβη, εἰ μὴ λέων τοιοῦτοσ ἐγένετο καὶ ὕδρα καὶ ἔλαφ[ρ]οσ καὶ σῦσ καὶ ἄδικοί τινεσ ἄνθρωποι καὶ θηριώδεισ, οὓσ ἐκεῖνοσ ἐξήλαυνεν καὶ ἐκάθαιρεν;
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ προνοίασ. 32:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION