헬라어 문장 내 검색 Language

ἀφείλετο δὲ καὶ τὸν ὄφιν τὴν φωνὴν ὀργισθεὶσ ἐπὶ τῇ κακοηθείᾳ τῇ πρὸσ τὸν Ἄδαμον καὶ ἰὸν ἐντίθησιν ὑπὸ τὴν γλῶτταν αὐτῷ πολέμιον ἀποδείξασ ἀνθρώποισ καὶ ὑποθέμενοσ κατὰ τῆσ κεφαλῆσ φέρειν τὰσ πληγάσ, ὡσ ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸσ ἀνθρώπουσ κειμένου καὶ τῆσ τελευτῆσ ῥᾴστησ τοῖσ ἀμυνομένοισ ἐσομένησ, ποδῶν τε αὐτὸν ἀποστερήσασ σύρεσθαι κατὰ τῆσ γῆσ ἰλυσπώμενον ἐποίησε.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 60:1)
πόσοι Μίδαι καὶ Κροῖσοι καὶ Πακτωλοὶ ὅλοι μετέπεισαν αὐτὸν ἀφεῖναι μὲν τὴν ἐκ παίδων φίλην καὶ σύντροφον ἐλευθερίαν, πρὸσ αὐτῷ δὲ ἤδη τῷ Αἰακῷ γενόμενον καὶ μονονουχὶ τὸν ἕτερον πόδα ἐν τῷ πορθμείῳ ἔχοντα παρέχειν ἑαυτὸν ἕλκεσθαι καὶ σύρεσθαι καθάπερ ὑπὸ κλοιῷ τινι χρυσῷ τὸν αὐχένα δεθέντα;
(루키아노스, Apologia 2:3)
φασὶ γοῦν σύρεσθαι καὶ κυλινδεῖσθαι τῶν λίθων ἐνίουσ, καταφλᾶσθαι δὲ τοὺσ ἀνθρώπουσ ἀπὸ τῶν ὀχημάτων καὶ γυμνοῦσθαι καὶ ὅπλων καὶ ἐσθῆτοσ ὑπὸ τῆσ ἐμπνοῆσ.
(스트라본, 지리학, book 4, chapter 1 14:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION