Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Μάρσουσ δὲ Κορνήλιοσ Σύλλασ καὶ Γάιοσ Μάριοσ ἐπιθεμένουσ σφίσι συντόνωσ ἐδίωκον, μέχρι θριγκοῖσ ἀμπέλων ἐμπεσεῖν αὐτούσ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 6 3:1)
οἱ δ’ ὡσ ἐκ λιμοῦ πάντων ἐνεπίμπλαντο ἀθρόωσ καὶ ἐμεθύσκοντο ἀπρεπῶσ, καὶ μάλιστα αὐτῶν οἱ Γερμανοὶ γελοιότατοι κατὰ τὴν μέθην ἦσαν, ὥστε δοκεῖ καὶ τότε ἂν ὁ Πομπήιοσ ἐπελθὼν ἐργάσασθαί τι λαμπρόν, εἰ μὴ διώκειν ὅλωσ ὑπερεῖδεν ἐκ καταφρονήσεωσ, μέχρι Καῖσαρ ἑπτὰ συντόνωσ ἡμέραισ ὁδεύσασ ἐστρατοπέδευσε περὶ Φάρσαλον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 10 2:6)
καὶ οἱ μὲν ἐπράσσοντο συντόνωσ, ἐξαγγέλλεται δὲ αὐτῷ Κλεοπάτρα μέλλουσα διαπλεῖν μεγάλῳ στόλῳ καὶ παρασκευῇ βαρυτάτῃ πρὸσ Καίσαρά τε καὶ Ἀντώνιον·
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 9 10:3)
καὶ τῶν μὲν αὐτίκα τὸ φάρμακον ἥπτετο, τοῦ δὲ Μιθριδάτου, καίτοι συντόνωσ ἐξεπίτηδεσ βαδίζοντοσ, οὐκ ἐφικνεῖτο δι’ ἔθοσ καὶ συντροφίαν ἑτέρων φαρμάκων, οἷσ ἐσ ἄμυναν δηλητηρίων ἐχρῆτο συνεχῶσ·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16 6:9)
ἀναπνέουσι γὰρ ὀδωδὸσ σηπεδόνα καρτερήν· τὸ αὐτὸ δὲ πάλιν συντόνωσ ἐσ τὸν θώρηκα ἐμπνέουσι· ἀσηροὶ, ὡσ μηδὲ ἑωυτέων τὴν ὀδμὴν ἀνέχεσθαι· ὠχροὶ ἢ πελιδνοὶ τὰ πρόσωπα, πυρετοὶ ὀξέεσ, δίψοσ, ὡσ ἐκ πυρόσ, τὸ δὲ ποτὸν οὐ προσίενται, δέεϊ τῶν ἔνθεν πόνων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.115)
ἑορτήν, ὅτι συντόνωσ συνέβη περιειληθῆναι τὸ βρέτασ ὑπὸ τῶν τὴν πρώτην αὐτοῦ ζήτησιν ποιησαμένων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 12 6:1)
ἡ δὲ καθιμήσασα τοὺσ νεανίσκουσ εἰσ φρέαρ καὶ πλάκασ ἄνωθεν ἐρίων ἐρίων ἐπιβαλοῦσα, ὡσ ἧκον οἱ διώκοντεσ αὐτοὺσ καὶ περὶ αὐτῶν ἀνέκριναν εἰ θεάσαιτο, ἰδεῖν οὐκ ἠρνήσατο, πιόντασ γὰρ παρ’ αὐτῇ πάλιν ἀπελθεῖν, εἰ μέντοι γε συντόνωσ διώξουσι καταλήψεσθαι προύλεγεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 275:1)
παραγενομένου δὲ τοῦ Πάρθου μετὰ πολλῆσ δυνάμεωσ πεζῶν τε καὶ ἱππέων θᾶττον ἐλπίδοσ, ὥδευσε γὰρ συντόνωσ, βαλλομένου τε χάρακα πρὸσ τῷ ποταμῷ τῷ τὴν Ἀδιαβηνὴν καὶ τὴν Μηδίαν ὁρίζοντι, τίθησι καὶ ὁ Ἰζάτησ τὸ στρατόπεδον οὐκ ἄπωθεν ἔχων περὶ αὐτὸν ἱππεῖσ τὸν ἀριθμὸν ἑξακισχιλίουσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 20 104:1)
καὶ μετὰ ταῦτα πρὸσ ἃσ ἕκαστοι τέχνασ ἴσασιν ὑπὸ τῶν ἐπιμελητῶν διαφίενται, καὶ μέχρι πέμπτησ ὡρ́ασ ἐργασάμενοι συντόνωσ πάλιν εἰσ ἓν συναθροίζονται χωρίον, ζωσάμενοί τε σκεπάσμασιν λινοῖσ οὕτωσ ἀπολούονται τὸ σῶμα ψυχροῖσ ὕδασιν, καὶ μετὰ ταύτην τὴν ἁγνείαν εἰσ ἴδιον οἴκημα συνίασιν, ἔνθα μηδενὶ τῶν ἑτεροδόξων ἐπιτέτραπται παρελθεῖν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 169:1)
ὁ δὲ Ιὤσηποσ ὡσ ἔλαβεν τὴν ἐπιστολήν, νυκτὸσ ὁδεύσασ συντόνωσ ἑωθινὸσ παρῆν πρὸσ τὴν Τιβεριάδα.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 774:2)
ὑποστρέφω συντόνωσ ὁδεύσασ, καὶ καταλαμβάνω τήν τε βουλὴν πᾶσαν συνεληλυθυῖαν καὶ τὸν δημοτικὸν ὄχλον ποιουμένουσ τε πολλὴν κατηγορίαν μου τοὺσ περὶ τὸν Ιὠνάθην, ὡσ τοῦ μὲν τὸν πόλεμον ἐπελαφρύνειν αὐτοῖσ ἀμελοῦντοσ, ἐν τρυφαῖσ δὲ διάγοντοσ.
(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος 339:1)
ἐπειδὴ κεκμήκαμεν συντόνωσ ὁδεύοντεσ, ὁπότε κατῄειμεν ἑώθεν ἐσ τὸν Πειραιᾶ, καὶ νῦν ἤδη τριάκοντά που σταδίουσ προκεχωρήκαμεν καὶ ὁ ἥλιοσ πολύσ, κατὰ μεσημβρίαν γὰρ ἤδη μάλιστα, ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰσ ἐλαίασ ἐπὶ τῆσ ἀνατετραμμένησ στήλησ καθίσαντασ ἀναπαύσασθαι, εἶτα οὕτωσ ἀναστάντασ ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐσ τὸ ἄστυ.
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 60:8)
οἱο͂ν οὖν ὑπερσκελὲσ ἢ καί τινα ἑτέραν ὑπέρεξιν ἄμετρον ἑαυτῷ τι σῶμα ὂν ἅμα μὲν αἰσχρόν, ἅμα δ’ ἐν τῇ κοινωνίᾳ τῶν πόνων πολλοὺσ μὲν κόπουσ, πολλὰ δὲ σπάσματα καὶ διὰ τὴν παραφορότητα πτώματα παρέχον μυρίων κακῶν αἴτιον ἑαυτῷ, ταὐτὸν δὴ διανοητέον καὶ περὶ τοῦ συναμφοτέρου, ζῷον ὃ καλοῦμεν, ὡσ ὅταν τε ἐν αὐτῷ ψυχὴ κρείττων οὖσα σώματοσ περιθύμωσ ἴσχῃ, διασείουσα πᾶν αὐτὸ ἔνδοθεν νόσων ἐμπίμπλησι, καὶ ὅταν εἴσ τινασ μαθήσεισ καὶ ζητήσεισ συντόνωσ ἰῄ, κατατήκει, διδαχάσ τ’ αὖ καὶ μάχασ ἐν λόγοισ ποιουμένη δημοσίᾳ καὶ ἰδίᾳ δι’ ἐρίδων καὶ φιλονικίασ γιγνομένων διάπυρον αὐτὸ ποιοῦσα σαλεύει, καὶ ῥεύματα ἐπάγουσα, τῶν λεγομένων ἰατρῶν ἀπατῶσα τοὺσ πλείστουσ, τἀναίται αἰτιᾶσθαι ποιεῖ·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 462:1)
φημὶ γάρ, ὦ Κλεινία, Κνωσίουσ χρῆναι τῶν ἄλλων διαφερόντωσ Κρητῶν μὴ μόνον ἀφοσιώσασθαι περὶ τῆσ χώρασ ἣν νῦν κατοικίζετε, συντόνωσ δ’ ἐπιμεληθῆναι τὰσ πρώτασ ἀρχὰσ εἰσ δύναμιν ὅπωσ ἂν ἱστῶσιν ὡσ ἀσφαλέστατα καὶ ἄριστα.
(플라톤, Laws, book 6 11:3)
ἐὰν οὖν μὴ πρότερον ἐμβεβῶσι τῷ ἐπιτηδεύματι, τότε ἐπιχειρήσαντεσ μανθάνουσί τε ὅθεν ἄν τι δύνωνται καὶ αὐτοὶ μετέρχονται, ἰχνεύοντεσ δὲ παρ’ ἑαυτῶν ἀνευρίσκειν τὴν τοῦ σφετέρου θεοῦ φύσιν εὐποροῦσι διὰ τὸ συντόνωσ ἠναγκάσθαι πρὸσ τὸν θεὸν βλέπειν, καὶ ἐφαπτόμενοι αὐτοῦ τῇ μνήμῃ ἐνθουσιῶντεσ ἐξ ἐκείνου λαμβάνουσι τὰ ἔθη καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα, καθ’ ὅσον δυνατὸν θεοῦ ἀνθρώπῳ μετασχεῖν·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 178:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION