Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐκέλευε δὲ καὶ συντιθέναι λόγουσ, οὐ μόνον ἐκ τοῦ παραχρῆμα ἀγωνίζεσθαι, καὶ προσέτι γε ἐκμανθάνειν ἔστιν ὅτε κατὰ ῥῆμα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 8:1)
ἀλλὰ μὴν εἰ κατηγοροῦντοσ καὶ συκοφαντοῦντοσ ταύτην ἅπαντεσ ἴσμεν διαφορὰν, τὸ τὸν μὲν τὰ οὐκ ὄντα συμπλάττειν, τὸν δὲ τοῖσ οὖσι κακοῖσ ἢ φαινομένοισ ἐπιπηδᾶν, καὶ τὸν μὲν, εἰ καὶ μὴ δικαίασ, ἀλλ’ οὖν ἔσθ’ ὅτ’ ἀξιοῦμεν συγγνώμησ, τῷ μηδὲν οἴκοθεν καὶ παρ’ ἑαυτοῦ συντιθέναι, ἀλλὰ τοῖσ οὖσι κεχρῆσθαι, τῷ δὲ ἀπρόσωποσ ἡ κακία, ποτέρασ βούλει μερίδοσ θησόμεθα σέ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 4:3)
ἐπεὶ καὶ τὸ συκοφαντεῖν καὶ δωροδοκεῖν καὶ ἀσελγαίνειν καὶ λάθρα τοῖσ πολεμίοισ κεχρῆσθαι καὶ φάρμακα καθ’ ὁτουοῦν συντιθέναι καὶ νὴ Δία γε λῃσταὶ καὶ τοιχωρύχοι καὶ τοῦ πονηροῦ κόμματοσ ὁστισοῦν τότε μᾶλλον μισοῦνται καὶ δίκην ὑπέχουσι μείζω, ὅταν οἷσ δρῶσιν, ἐγκαλύπτεσθαι δέον καὶ τρέμειν, οἱ δ’ ἐπὶ τούτοισ τοσοῦτον φρονῶσιν ὡσ καὶ σεμνύνειν ταῦτ’ ἐθέλειν πρὸσ πάντασ, διττὰ δή που νοσοῦντεσ, κακίαν καὶ θράσοσ, καὶ μηδ’ ἑκάτερον συνιέντεσ, ἀλλὰ καὶ δίκην τίνοντεσ ταύτην τὸ δημοσίᾳ σφᾶσ αὐτοὺσ ἐξελέγχειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 25:10)
καὶ τὸ συντιθέναι δὲ καὶ ἐποικοδομεῖν, ὥσπερ Ἐπίχαρμοσ, διά τε τὸ αὐτὸ τῇ διαιρέσει ἡ γὰρ σύνθεσισ ὑπεροχὴν δείκνυσι πολλήν καὶ ὅτι ἀρχὴ φαίνεται μεγάλων καὶ αἴτιον.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 7 31:5)
ἐστὶ δὲ βραχύσ, ὥστε μόλισ κρύπτειν τὸ σφυρὸν ἀλλ’ οὐδὲν ἧττον τοσοῦτον ἔρχεται πλῆθοσ ἰχθύων ὥστε τοὺσ περιοίκουσ ἅπαντασ ἱκανὸν εἰσ τὴν ἑαυτῶν χρείαν συντιθέναι τάριχοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 116)
καὶ τοῦτ’ ἦν σχεδὸν ᾧ μάλιστα διαλλάττει ποιητήσ τε ποιητοῦ καὶ ῥήτωρ ῥήτοροσ, τὸ συντιθέναι δεξιῶσ τὰ ὀνόματα.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 448)
διωρισμένων δή μοι τούτων ἀκόλουθον ἂν εἰή λέγειν, τίνα ἐστὶν ὧν δεῖ στοχάζεσθαι τὸν βουλόμενον συντιθέναι τὴν λέξιν εὖ καὶ διὰ τίνων θεωρημάτων τυγχάνοι τισ ἂν ὧν βούλεται.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 101)
φημὶ δὴ τὸν βουλόμενον ἐργάσασθαι λέξιν καλὴν ἐν τῷ συντιθέναι τὰσ φωνάσ, ὅσα καλλιλογίαν ἢ μεγαλοπρέπειαν ἢ σεμνότητα περιείληφεν ὀνόματα, εἰσ ταὐτὸ συνάγειν.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1627)
οἱ αὐτοὶ ἄνθρωποι ἐν τῇ αὐτῇ καταστάσει τῆσ ψυχῆσ ὄντεσ ὅταν ἀπαγγέλλωσι πράγματα οἷσ ἂν παραγενόμενοι τύχωσιν, οὐχ ὁμοίᾳ χρῶνται συνθέσει περὶ πάντων ἀλλὰ μιμητικοὶ γίνονται τῶν ἀπαγγελλομένων καὶ ἐν τῷ συντιθέναι τὰ ὀνόματα, οὐδὲν ἐπιτηδεύοντεσ ἀλλὰ φυσικῶσ ἐπὶ τοῦτο ἀγόμενοι.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2012)
περιόδουσ δὲ συντιθέναι συναπαρτιζούσασ ἑαυταῖσ τὸν νοῦν τὰ πολλὰ μὲν οὐδὲ βούλεται·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 228)
ἐκδηλότατα δὲ αὐτοῦ καὶ χαρακτηρικώτατά ἐστι τό τε πειρᾶσθαι δι’ ἐλαχίστων ὀνομάτων πλεῖστα σημαίνειν πράγματα καὶ πολλὰ συντιθέναι νοήματα εἰσ ἕν, καὶ τὸ ἔτι προσδεχόμενόν τι τὸν ἀκροατὴν ἀκούσεσθαι καταλείπειν·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 24 3:2)
ἐκδηλότατα δὲ αὐτοῦ καὶ χαρακτηρικώτατά ἐστι τό τε πειρᾶσθαι δι’ ἐλαχίστων ὀνομάτων πλεῖστα σημαίνειν πράγματα καὶ πολλὰ συντιθέναι νοήματα εἰσ ἓν καὶ τὸ ἔτι προσδεχόμενόν τι τὸν ἀκροατὴν ἀκούσεσθαι καταλιπεῖν, ὑφ’ ὧν ἀσαφὲσ γίνεται τὸ βραχύ.
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 2 3:4)
οὐ γὰρ δὴ τοὺσ ἐγκαλεῖν ἔχοντασ ἐπὶ μετρίοισ παρὰ τοῦ ζῶντοσ τιμωρίαν λαβεῖν δυναμένουσ ἐπὶ νεκρῷ κατηγορίαν συντιθέναι·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 378:2)
προεωρώμην δὲ καὶ τοιοῦτό τι καὶ ὑπώπτευον ἤδη ὡσ οὐ σφόδρα καθεστηκότοσ πατρὸσ ἀδίκωσ ὀργίζεσθαι καὶ ἐγκλήματα ψευδῆ καθ’ υἱοῦ συντιθέναι·
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 3:5)
οὐ χαλεπόν, ὦ Πολύστρατε, εἰ τὸ ἀπὸ τοῦδε παραδόντεσ τὰσ εἰκόνασ τῷ λόγῳ, ἐπιτρέψαιμεν αὐτῷ μετακοσμεῖν καὶ συντιθέναι καὶ ἁρμόζειν ὡσ ἂν εὐρυθμότατα δύναιτο, φυλάττων ἅμα τὸ συμμιγὲσ ἐκεῖνο καὶ ποικίλον.
(루키아노스, Imagines, (no name) 5:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION