헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δ’ ὑπὸ τοῦ θεοῦ κληθεὶσ ὡσ ἀναληψόμενοσ τὴν πόλιν ὑπὸ χρόνου κεκμηκυῖαν αὐτὸ τοῦτο ὅπερ ἐστὶν ἐποίησεν, ὥστ’ εἶναι λοιπὸν τὰ μὲν ἄλλα γένη τῆσ πόλεωσ φάσκειν, τοῦδε δὲ τοῦ γένουσ τὴν πόλιν, καίτοι τοῦτό γε οὐκ ἐμὸσ ὁ λόγοσ, ἀλλ’ ἡ πόλισ αὐτὴ συνομολογεῖ καὶ κέκραγεν ἐν τοῖσ βουλευτηρίοισ, ἐν τοῖσ θεάτροισ, ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ, ἐν ᾧ μέρει καὶ φήσαισ, ἐπεὶ καὶ πᾶν ὑπ’ ἐκείνου κεκόσμηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 2:8)
καὶ ψυχὴν ὅτι μὲν ἀγαθὴν δεῖ, συγχωρεῖ πᾶσ παντί, τὸ δ’ ὅντινα τρόπον ἀγαθήν, ὅτι μὲν αὖ δικαίαν καὶ σώφρονα καὶ ἀνδρείαν, καὶ ταῦτα, ὅτι δὲ σοφήν, φησὶ μὲν πᾶσ δεῖν, ἥντινα δὲ σοφίαν, ὡσ ἄρτι διεληλύθαμεν, οὐδεὶσ οὐδενὶ τὸ παράπαν ἔτι συνομολογεῖ τῶν πολλῶν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 47:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION