Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Μήδεια δὲ Αἰγεῖ τότε συνοικοῦσα ἐπεβούλευσεν αὐτῷ, καὶ πείθει τὸν Αἰγέα φυλάττεσθαι ὡσ ἐπίβουλον αὐτῷ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 1 7:1)
διεγγυηθεῖσα δ’ ὑπὸ Στεφάνου καὶ οὖσα παρὰ τούτῳ τὴν μὲν αὐτὴν ἐργασίαν οὐδὲν ἧττον ἢ πρότερον ἠργάζετο, τοὺσ δὲ μισθοὺσ μείζουσ ἐπράττετο τοὺσ βουλομένουσ αὐτῇ πλησιάζειν, ὡσ ἐπὶ προσχήματοσ ἤδη τινὸσ οὖσα καὶ ἀνδρὶ συνοικοῦσα.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 63:1)
ἐγὼ οὖν ὡσ ἐπυθόμην παρὰ τῶν ἐν Αἰγύπτῳ ἱερέων ἑνὸσ εὖ μάλα γέροντοσ ἐν τῇ Ὀνούφι, ἄλλα τε πολλὰ τῶν Ἑλλήνων καταγελῶντοσ ὡσ οὐθὲν εἰδότων ἀληθὲσ περὶ τῶν πλείστων, καὶ μάλιστα δὴ τεκμηρίῳ τούτῳ χρωμένου ὅτι Τροίαν τέ εἰσι πεπεισμένοι ὡσ ἀλοῦσαν ὑπὸ Ἀγαμέμνονοσ καὶ ὅτι Ἑλένη συνοικοῦσα Μενελάῳ ἠράσθη Ἀλεξάνδρου·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 45:2)
ὁ μὲν οὖν Κολλατῖνοσ ἐπὶ στρατοπέδου τότε ὢν ἐτύγχανεν, ἡ δὲ συνοικοῦσα αὐτῷ γυνὴ Ῥωμαία, Λουκρητίου θυγάτηρ ἀνδρὸσ ἐπιφανοῦσ, ἐξένιζεν αὐτὸν ὡσ συγγενῆ τοῦ ἀνδρὸσ πολλῇ προθυμίᾳ τε καὶ φιλοφροσύνῃ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 64 6:1)
ἡ Μιχάλη αὕτη Δαυίδῃ μὲν συνοικοῦσα παῖδασ οὐκ ἐποιήσατο, γαμηθεῖσα δὲ ὕστερον ᾧ παρέδωκεν αὐτὴν ὁ πατὴρ Σαοῦλοσ, τότε δὲ ἀποσπάσασ αὐτὸσ εἶχε, πέντε παῖδασ ἔτεκε.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 107:1)
ἐδίδαξε δ’ αὐτὸν τά τ’ ἄλλα εἶναι κακὸν καὶ δὴ καὶ ξενικοὺσ θεοὺσ προσκυνεῖν Γοθολία θυγάτηρ μὲν Ἀχάβου συνοικοῦσα δ’ αὐτῷ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 9 116:1)
αἵ γε μὴν γυναῖκεσ, ἡ μὲν Ἀλεξάνδρῳ συνοικοῦσα θυγάτηρ Ἀρχελάου Γλαφύρα μῖσοσ εἶχεν εἰσ τὴν Σαλώμην κατά τε τὴν πρὸσ τὸν ἄνδρα διάθεσιν κἀκ τοῦ πρὸσ τὴν ἐκείνησ θυγατέρα δοκεῖν ὑπερηφανώτερον διακεῖσθαι·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 230:1)
καὶ συνοικοῦσα τῷ Ἀρχελάῳ τοιόνδε ὄναρ θεᾶται·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 424:1)
Ἡρωδιὰσ δὲ ἡ ἀδελφὴ τοῦ Ἀγρίππου συνοικοῦσα Ἡρώδῃ, τετράρχησ δὲ οὗτοσ ἦν Γαλιλαίασ καὶ Περαίασ, φθόνῳ τἀδελφοῦ τὴν ἐξουσίαν ἐδέχετο ὁρῶσα ἐν πολὺ μείζονι ἀξιώματι γεγενημένον ἀνδρὸσ τοῦ αὐτῆσ, διὰ τὸ φυγῇ μὲν ποιήσασθαι τὴν ἔξοδον διαλῦσαι τὰ χρέα μὴ δυνάμενον, κάθοδον δὲ μετ’ ἀξιώματοσ καὶ οὕτωσ πολλοῦ τοῦ εὐδαίμονοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 285:1)
ὃ δὲ ἀπολειπόμενοσ υίὸσ αὐτοῦ Περσεὺσ ἅμα τῇ βασιλείᾳ διεδέξατο τὴν πρὸσ Ῥωμαίουσ ἔχθραν, οὐκ ὢν ἐχέγγυοσ ἐνεγκεῖν διὰ μικρότητα καὶ μοχθηρίαν ἤθουσ, ἐν ᾧ παθῶν τε παντοδαπῶν καὶ νοσημάτων ἐνόντων ἐπρώτευεν ἡ φιλαργυρία, λέγεται δὲ μηδὲ γνήσιοσ φῦναι, λαβεῖν δὲ αὐτὸν ἡ συνοικοῦσα τῷ Φιλίππῳ νεογνὸν ἀκεστρίασ τινὸσ Ἀργολικῆσ Γναθαινίου τοὔνομα τεκούσησ, καὶ λαθεῖν ὑποβαλομένη.
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 8 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION