Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

παρωξυμμένοσ δὲ πρὸσ τὸ πρᾶγμα ὁ Μισγόλασ ζήτησιν αὐτοῦ ἐποιεῖτο μετὰ τοῦ Φαίδρου, ἐξαγγελθέντοσ δ’ αὐτοῖσ εὑρίσκουσι τοῦτον ἐν συνοικίᾳ μετὰ ξένων τινῶν συναριστῶντα.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 434)
ἀλλ’ οὐκ ἔστι τούτῳ λοιπὸν οὐκ οἰκία, οὐ συνοικία, οὐ συνοικία, οὐ χωρίον, οὐκ οἰκέται, οὐ δάνεισμα, οὐκ ἄλλ’ οὐδὲν ἀφ’ ὧν ἄνθρωποι μὴ κακοῦργοι ζῶσιν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 105 1:2)
τῶν δ’ ἄλλων οἱ πλεῖστοι κινδυνεύουσι νόθοι νόθουσ εἰσποιεῖσθαι, χρόνῳ τὴν ἀρχαίαν φύσιν διαφθείραντεσ, ὥσπερ ἐν συνοικίᾳ τῇ πάσῃ γῇ ζῶντεσ, ἐκ περιόδων καλοῦντεσ οἰκείαν οἱ τελευταῖοι τῶν ἄλλων οἰκησάμενοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 13:8)
οἳ καὶ τὸ τῆσ Σμύρνησ ὄνομα οὐ περιεῖδον ἐν μύθου τάξει γενόμενον, ἀλλ’ ἀπορροήν τινα τῆσ αὑτῶν τύχησ ἀφεῖσαν εἰσ αὐτὴν, καὶ παρέσχον οὐ τὸ πτῶμα θρηνεῖν, ἀλλὰ συνοικία ἑορτάζειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 3:3)
"ὡσ δ’ οὗτοσ ἀπεχώρησεν, ἐμβλέψασα πρὸσ ἡμᾶσ συνοίκιά γ’, ἔφη, ταῦτα ῥυπαρά.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 22)
λαβὼν δὲ τὸ ἀργύριον οὐχ ὅπωσ χάριν τινά μοι ἀποδίδωσιν ὧν εὖ ἔπαθεν, ἀλλ’ εὐθέωσ ἐπεβούλευέ μοι, ἵνα ἀποστερήσειε τὸ ἀργύριον καὶ εἰσ ἔχθραν κατασταίη, καὶ ἀπορούμενοσ ἐγὼ τοῖσ πράγμασιν νέοσ ὢν ὅ τι χρησαίμην καὶ ἄπειροσ πραγμάτων, ὅπωσ μὴ εἰσπράττοιμι αὐτὸν τὸ ἀργύριον οὗ ἡ συνοικία ἐτέθη, ἀλλ’ ἀφείην αὐτῷ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Νικόστρατον Περὶ Ἀνδραπόδων Ἀπογραφῆσ Ἀρεθουσίου 15:3)
καίτοι μέγα γ’ ἐστὶ νομοθέτῃ παράδειγμα τοῦ πείσειν ὅτι ἂν ἐπιχειρῇ τισ πείθειν τὰσ τῶν νέων ψυχάσ, ὥστε οὐδὲν ἄλλο αὐτὸν δεῖ σκοποῦντα ἀνευρίσκειν ἢ τί πείσασ μέγιστον ἀγαθὸν ἐργάσαιτο ἂν πόλιν, τούτου δὲ πέρι πᾶσαν μηχανὴν εὑρίσκειν ὅντινά ποτε τρόπον ἡ τοιαύτη συνοικία πᾶσα περὶ τούτων ἓν καὶ ταὐτὸν ὅτι μάλιστα φθέγγοιτ’ ἀεὶ διὰ βίου παντὸσ ἔν τε ᾠδαῖσ καὶ μύθοισ καὶ λόγοισ.
(플라톤, Laws, book 2 69:7)
ᾗ δ’ ἄν ποτε συνοικίᾳ μήτε πλοῦτοσ συνοικῇ μήτε πενία, σχεδὸν ἐν ταύτῃ γενναιότατα ἤθη γίγνοιτ’ ἄν·
(플라톤, Laws, book 3 19:3)
οὕτω δὴ ἄρα παραλαμβάνων ἄλλοσ ἄλλον, ἐπ’ ἄλλου, τὸν δ’ ἐπ’ ἄλλου χρείᾳ, πολλῶν δεόμενοι, πολλοὺσ εἰσ μίαν οἴκησιν ἀγείραντεσ κοινωνούσ τε καὶ βοηθούσ, ταύτῃ τῇ συνοικίᾳ ἐθέμεθα πόλιν ὄνομα·
(플라톤, Republic, book 2 122:1)
ὕστερον δὲ ἤδη κρατοῦντοσ αὐτοῦ καὶ πολλοὺσ ἀποκτιννύντοσ, ἀπελευθερικὸσ ἄνθρωποσ, δοκῶν κρύπτειν ἕνα τῶν προγεγραμμένων καὶ κατακρημνίζεσθαι διὰ τοῦτο μέλλων, ὠνείδισε τὸν Σύλλαν ὅτι πολὺν χρόνον ἐν μιᾷ συνοικίᾳ διῃτῶντο, φέροντεσ ἐνοίκιον αὐτόσ μὲν τῶν ἄνω δισχιλίουσ νούμμουσ, ἐκεῖνοσ δὲ τῶν ὑποκάτω τρισχιλίουσ, ὥστε τῆσ τύχησ αὐτῶν τὸ μεταξὺ χιλίουσ εἶναι νούμμουσ, οἳ πεντήκοντα καὶ διακοσίασ δραχμὰσ Ἀττικὰσ δύνανται, ταῦτα μὲν οὖν ἱστοροῦσι περὶ τῆσ παλαιᾶσ τοῦ Σύλλα τύχησ.
(플루타르코스, Sulla, chapter 1 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION