Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τούτοισ γὰρ τοῖσ ἀνδράσιν οὐδεὶσ ἀγαθὸσ σύμβουλοσ εἶναι δοκεῖ, οὐ στρατηγὸσ φρόνιμοσ,1 οὐ σοφιστὴσ ἀξιόλογοσ, οὐ ποιητὴσ ὠφέλιμοσ, οὐ δῆμοσ εὐλόγιστοσ ἀλλ’ ἢ Σωκράτησ ὁ μετὰ τῶν Ἀσπασίασ αὐλητρίδων ἐπὶ τῶν ἐργαστηρίων συνδιατρίβων καὶ Πίστωνι τῷ θωρακοποιῷ διαλεγόμενοσ καὶ Θεοδότην διδάσκων τὴν ἑταίραν ὡσ δεῖ τοὺσ ἐραστὰσ παλεύειν,3 ὡσ Ξενοφῶν παρίστησιν ἐν δευτέρῳ Ἀπομνημονευμάτων, τοιαῦτα γὰρ ποιεῖ αὐτὸν παραγγέλματα τῇ Θεοδότῃ λέγοντα, ἃ οὔτε Νικὼ ἡ Σαμία ἢ Καλλιστράτη ἡ Λεσβία ἢ Φιλαινὶσ ἡ Λευκαδία, ἀλλ’ οὐδὲ ὁ Ἀθηναῖοσ Πυθόνικοσ συνεωράκασιν πόθων θέλγητρα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 63 1:2)
διὸ καὶ τούτοισ ὁμιλῶν καὶ συνδιατρίβων ὠνομάσθη μὲν εἷσ τῶν ἑπτὰ σοφῶν καὶ τὸ πρωτεῖον τῆσ συνέσεωσ οὐ μόνον παρὰ τούτοισ τοῖσ ἀνδράσιν, ἀλλὰ καὶ παρὰ πᾶσι τοῖσ θαυμαζομένοισ ἀπηνέγκατο.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri ix, chapter 1 4:2)
ὅτι Κροῖσοσ ὁ Λυδῶν βασιλεὺσ μεγάλασ κεκτημένοσ δυνάμεισ καὶ πολὺν ἐκ παρασκευῆσ σεσωρευκὼσ ἄργυρόν τε καὶ χρυσόν, μετεπέμπετο τῶν Ἑλλήνων τοὺσ σοφωτάτουσ, καὶ συνδιατρίβων αὐτοῖσ μετὰ πολλῶν δώρων ἐξέπεμψε καὶ αὐτὸσ πρὸσ ἀρετὴν ὠφελεῖτο πολλά.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri ix, chapter 2 3:1)
σὺ γοῦν μοι τἀληθέσ, ὦ Ἑρμῆ, ἂν εἴποισ μόνοσ, ἅτε συνὼν αὐτοῖσ τὰ πολλὰ καὶ συνδιατρίβων ἒν τε γυμνασίοισ καὶ ἐν τῇ ἀγορᾷ ‐ καὶ ἀγοραῖοσ γὰρ εἶ καὶ ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ κηρύττεισ ‐ ὁποῖοι γεγένηνται καὶ εἰ δυνατή μοι παρ’ αὐτοῖσ ἡ μονή.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 8:7)
ἀμέλει καὶ πράττων ταῦτα διετέλει, οὐ μόνον προῖκα τοῖσ ἀξιοῦσι συνδιατρίβων, ἀλλὰ καὶ τοῖσ δεομένοισ ἐπαρκῶν καὶ πάσησ περιουσίασ καταφρονῶν, τοσούτου δέων ὀρέγεσθαι τῶν οὐδὲν προσηκόντων, ὥστε μηδὲ τῶν ἑαυτοῦ φθειρομένων ποιεῖσθαι πρόνοιαν, ὅσ γε καὶ ἀγρὸν οὐ πόρρω τῆσ πόλεωσ κεκτημένοσ οὐδὲ ἐπιβῆναι αὐτοῦ πολλῶν ἐτῶν ἠξίωσεν, ἀλλ’ οὐδὲ τὴν ἀρχὴν αὑτοῦ εἶναι διωμολόγει, ταῦτ’ οἶμαι ὑπειληφώσ, ὅτι τούτων φύσει μὲν οὐδενόσ ἐσμεν κύριοι, νόμῳ δὲ καὶ διαδοχῇ τὴν χρῆσιν αὐτῶν εἰσ ἀόριστον παραλαμβάνοντεσ ὀλιγοχρόνιοι δεσπόται νομιζόμεθα, κἀπειδὰν ἡ προθεσμία παρέλθῃ, τηνικαῦτα παραλαβὼν ἄλλοσ ἀπολαύει τοῦ ὀνόματοσ.
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 26:1)
τίσ δὲ πατήρ, ἐὰν ὁ παῖσ αὐτοῦ συνδιατρίβων τῳ σωφρονῇ, ὕστερον δὲ ἄλλῳ τῳ συγγενόμενοσ πονηρὸσ γένηται, τὸν πρόσθεν αἰτιᾶται, ἀλλ’ οὐχ ὅσῳ ἂν παρὰ τῷ ὑστέρῳ χείρων φαίνηται, τοσούτῳ μᾶλλον ἐπαινεῖ τὸν πρότερον;
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Α, chapter 2 33:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION