Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ μὲν συμπλέξασ τὸ κατασκευαστικὸν νόημα ἐβούλετο ἐξενεγκεῖν, οὕτωσ ἂν ἐποίησεν, ὅτι ἐκεῖνοι μὲν τοὺσ παρὰ τῶν ἄρχειν βουλομένων ἢ διαφθείρειν τὴν Ἑλλάδα χρήματα λαμβάνοντασ ἅπαντεσ ἐμίσουν, οὗτοσ δὲ οὐχ οὕτωσ, ἀλλὰ διακόψασ τὴν συμπλοκὴν τῶν νοημάτων καὶ ἀποστήσασ ἀπὸ τοῦ συνῆφθαι αὐτὸν αὐτῷ, εἰσ ἀρχὴν ἀναγαγὼν λέγει ἦν τι τότε, ἦν ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι ἐν ταῖσ τῶν πολλῶν διανοίαισ·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 12:9)
τὸ δὲ ἐπὶ τέλει σοι καὶ τοῦ ὀνόματοσ καὶ παντὸσ λόγου ἱστάσθω ἐν μακρῷ, κρίνεται δὲ τὰ κῶλα αὐτὰ καθ’ ἑαυτά, ὁ δὲ λόγοσ ἔστω ἀφελήσ, ὡσ κατὰ κῶλα μὲν ἀπαρτιζόμενοσ, κατὰ δὲ λόγου ἰδέαν ἢ ποιότητα πυκνότητά τινα καὶ συμπλοκὴν καινοπρεπῆ καὶ ἀφελῆ ἐμφαίνων·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἀρχῆσ. 6:1)
αἱ συμπολοκαί εἰσι μὲν μᾶλλον τῶν ἀγωνιστικῶν, γένοιτο δ’ ἄν ποτε καὶ ἐν ἀφελεῖ λόγῳ, ὅταν ἡ μὲν ἀρχὴ συνεστραμμένη ᾖ, διὰ τὴν συμπλοκήν, τὰ δὲ ἑξῆσ λελυμένα, οἱο͂ν ἔκαιε καὶ ἐπόρθει.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 18:1)
παρεισήγαγον γὰρ τὸν Ἡρακλέα πρὸσ τὸν Ἀχελῷον συνάψαι μάχην, ὡμοιωμένου τοῦ ποταμοῦ ταύρῳ, κατὰ δὲ τὴν συμπλοκὴν θάτερον τῶν κεράτων κλάσαντα δωρήσασθαι τοῖσ Αἰτωλοῖσ, ὃ προσαγορεῦσαι κέρασ Ἀμαλθείασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 35 4:2)
τὸν ἥλιον δὲ τίσ πεποίηκε, τοὺσ καρποὺσ δὲ τίσ, τὰσ δ’ ὡρ́ασ τίσ, τὴν δὲ πρὸσ ἀλλήλουσ συμπλοκὴν καὶ κοινωνίαν τίσ;
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἐλευθερίασ. 102:4)
κατὰ μέν γε τὴν Ἰδουμαίαν δισχίλιοι τῶν ὑπὸ Ἡρώδῃ πάλαι στρατευσαμένων συστάντεσ ἔνοπλοι διεμάχοντο τοῖσ βασιλικοῖσ, οἷσ Ἀχίαβοσ ἀνεψιὸσ βασιλέωσ ἀπὸ τῶν ἐρυμνοτάτων χωρίων ἐπολέμει ὑποφεύγων τὴν ἐν τοῖσ πεδίοισ συμπλοκήν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 74:2)
οἶδα μὲν οὖν ὅτι πολλοὶ τὰσ ἐκ τῶν ἐπιτρόπων ὕβρεισ καὶ τὰ τῆσ ἐλευθερίασ ἐγκώμια τραγῳδοῦσιν, ἐγὼ δὲ πρὶν ἐξετάζειν τίνεσ ὄντεσ καὶ τίσιν ἐπιχειρεῖτε πολεμεῖν, πρῶτον διαζεύξω τὴν συμπλοκὴν τῶν προφάσεων.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 456:1)
ὀνομάτων γὰρ συμπλοκὴν εἶναι λόγου οὐσίαν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 364:2)
κινδυνεύει τοιαύτην τινὰ πεπλέχθαι συμπλοκὴν τὸ μὴ ὂν τῷ ὄντι, καὶ μάλα ἄτοπον.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 146:1)
διὰ γὰρ τὴν ἀλλήλων τῶν εἰδῶν συμπλοκὴν ὁ λόγοσ γέγονεν ἡμῖν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 262:3)
τὴν δὴ βασιλικὴν συμπλοκήν, ὡσ ἐοίκε, λεκτέον ποία τέ ἐστι καὶ τίνι τρόπῳ συμπλέκουσα ποῖον ἡμῖν ὕφασμα ἀποδίδωσιν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 295:1)
οὐδ’ ἄρα ἡ κατὰ φύσιν ἀληθῶσ οὖσα ἡμῖν πολιτικὴ μή ποτε ἐκ χρηστῶν καὶ κακῶν ἀνθρώπων ἑκοῦσα εἶναι συστήσηται πόλιν τινά, ἀλλ’ εὔδηλον ὅτι παιδιᾷ πρῶτον βασανιεῖ, μετὰ δὲ τὴν βάσανον αὖ τοῖσ δυναμένοισ παιδεύειν καὶ ὑπηρετεῖν πρὸσ τοῦτ’ αὐτὸ παραδώσει, προστάττουσα καὶ ἐπιστατοῦσα αὐτή, καθάπερ ὑφαντικὴ τοῖσ τε ξαίνουσι καὶ τοῖσ τἆλλα προπαρασκευάζουσιν ὅσα πρὸσ τὴν πλέξιν αὐτῆσ συμπαρακολουθοῦσα προστάττει καὶ ἐπιστατεῖ, τοιαῦτα ἑκάστοισ ἐνδεικνῦσα τὰ ἔργα ἀποτελεῖν οἱᾶ ἂν ἐπιτήδεια ἡγῆται πρὸσ τὴν αὑτῆσ εἶναι συμπλοκήν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 310:1)
οὐκοῦν συμπλοκὴν καὶ δεσμὸν τοῦτον τοῖσ μὲν κακοῖσ πρὸσ σφᾶσ αὐτοὺσ καὶ τοῖσ ἀγαθοῖσ πρὸσ τοὺσ κακοὺσ μηδέποτε μόνιμον φῶμεν γίγνεσθαι, μηδέ τινα ἐπιστήμην αὐτῷ σπουδῇ πρὸσ τοὺσ τοιούτουσ ἂν χρῆσθαί ποτε;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 317:5)
Κορίσκῳ δὲ καὶ Ἐράστῳ πάλιν Ἑρμείου ἀντέχεσθαι σύμβουλόσ εἰμι καὶ πειρᾶσθαι ταῖσ ἀνθέξεσιν ἀλλήλων εἰσ μίαν ἀφικέσθαι φιλίασ συμπλοκήν.
(플라톤, Epistles, Letter 6 7:4)
"εἴπερ οὖν ἐν τούτοισ ἐξαιμάξει πικρῶσ ὁ Στίλπων, τῶν ἐν ὑποκειμένῳ καὶ καθ’ ὑποκειμένου λεγομένων μηδεμίαν ἀπολιπὼν συμπλοκὴν πρὸσ τὸ ὑποκείμενου, ἀλλ’ ἕκαστον αὐτῶν, εἰ μὴ κομιδῇ ταὐτὸν ᾧ συμβέβηκε λέγεται, μηδ’ ὡσ συμβεβηκὸσ οἰόμενοσ δεῖν περὶ αὐτοῦ λέγεσθαι, φωναῖσ τισι δυσκολαίνων καὶ πρὸσ τὴν συνήθειαν ἐνιστάμενοσ, οὐ τὸν βίον ἀναιρῶν οὐδὲ τὰ πράγματα δῆλόσ ἐστι.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 237)

SEARCH

MENU NAVIGATION