Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὔκουν τὰ καθ’ ἕκαστα καὶ δι’ ὧν εἶσιν ἡ ναῦσ αὐτὸν ἤδη δεῖ συλλογίζεσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 35:3)
καίτοι τοσοῦτόν γ’ ἐστὶ προὔργου τοῦ παραδείγματοσ, τοῦ μὲν γὰρ ἡλίου διττὴν οὖσαν τὴν κίνησιν ὁρῶμεν ὡσ περὶ τῶν ὅλων περάτων εἰπεῖν, ἀφ’ ὧν καὶ τὰ μήκη καὶ τὰσ βραχύτητασ ἑκάστων τῶν χρόνων ἔξεστι συλλογίζεσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 10:6)
συλλογίζεσθαι γὰρ ἐζήτει, ἀρχὴ δὲ τῶν συλλογισμῶν τὸ τί ἐστιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 57:3)
ἐνδέχεται δὲ συλλογίζεσθαι καὶ συνάγειν τὰ μὲν ἐκ συλλελογισμένων πρότερον, τὰ δ’ ἐξ ἀσυλλογίστων μέν, δεομένων δὲ συλλογισμοῦ διὰ τὸ μὴ εἶναι ἔνδοξα, ἀνάγκη δὲ τούτων τὸ μὲν μὴ εἶναι εὐεπακολούθητον διὰ τὸ μῆκοσ ὁ γὰρ κριτὴσ ὑπόκειται εἶναι ἁπλοῦσ, τὰ δὲ μὴ πιθανὰ διὰ τὸ μὴ ἐξ ὁμολογουμένων εἶναι μηδ’ ἐνδόξων, ὥστ’ ἀναγκαῖον τό τε ἐνθύμημα εἶναι καὶ τὸ παράδειγμα περί τε τῶν ἐνδεχομένων ὡσ τὰ πολλὰ ἔχειν ἄλλωσ, τὸ μὲν παράδειγμα ἐπαγωγὴν τὸ δ’ ἐνθύμημα συλλογισμόν, καὶ ἐξ ὀλίγων τε καὶ πολλάκισ ἐλαττόνων ἢ ἐξ ὧν ὁ πρῶτοσ συλλογισμόσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 2 13:1)
περὶ ὧν μὲν γὰρ πράττουσι βουλεύονται καὶ σκοποῦσι, τὰ δὲ πραττόμενα πάντα τοιούτου γένουσ ἐστί, καὶ οὐδὲν ὡσ ἔποσ εἰπεῖν ἐξ ἀνάγκησ τούτων, τὰ δ’ ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ συμβαίνοντα καὶ ἐνδεχόμενα ἐκ τοιούτων ἀνάγκη ἑτέρων συλλογίζεσθαι, τὰ δ’ ἀναγκαῖα ἐξ ἀναγκαίων·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 2 14:2)
πρῶτον μὲν οὖν δεῖ λαβεῖν ὅτι περὶ οὗ δεῖ λέγειν καὶ συλλογίζεσθαι εἴτε πολιτικῷ συλλογισμῷ εἴθ’ ὁποιῳοῦν, ἀναγκαῖον κατὰ τούτου ἔχειν τὰ ὑπάρχοντα, ἢ πάντα ἢ ἔνια·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 22 4:1)
καὶ κατ’ ἄλλουσ δὲ πλείονασ τρόπουσ τοῦτο δυνατὸν συντελεῖσθαι, ἐάν τισ δύνηται τὸ σύμφωνον τοῖσ φαινομένοισ συλλογίζεσθαι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 112:3)
ἐπεὶ γὰρ ἴδιον αὐτοῦ συλλογίζεσθαι, τὸ δανείζειν δὲ καὶ λογίζεσθαι τοὺσ τόκουσ πλησίον εἶναι δοκεῖ τῷ συλλογίζεσθαι, μόνου ἂν εἰή τοῦ σπουδαίου καθάπερ ἐκεῖνο καὶ τοῦτο, καὶ οὐ μόνον γε ἁπλοῦσ, ὥσπερ οἱ ἄλλοι, τοὺσ τόκουσ, ἀλλὰ καὶ τούτων ἑτέρουσ τόκουσ λαμβάνειν ἢ γὰρ ἀγνοεῖσ ὅτι τῶν τόκων οἱ μέν εἰσι πρῶτοί τινεσ, οἱ δὲ δεύτεροι, καθάπερ αὐτῶν ἐκείνων ἀπόγονοι;
(루키아노스, Vitarum auctio, (no name) 22:11)
καὶ οὕτω πυθόμενον τὸν Πίνδαρον συλλογίζεσθαι τὰ πρὸσ τὸν θάνατον, διελθόντοσ δ’ ὀλίγου χρόνου τελευτῆσαι.
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 14 7:2)
"νῦν δ’ ὅτι καὶ πρὶν ἀδικεῖν ἐνίουσ τὴν ἕξιν αὐτῶν κολούει καὶ τὴν διάθεσιν, ἐγκαλοῦμεν, ἀγνοοῦντεσ ὅτι τοῦ γενομένου πολλάκισ τὸ μέλλον καὶ τὸ λανθάνον τοῦ προδήλου χεῖρόν ἐστι καὶ φοβερώτερον, οὐ δυνάμενοι δὲ συλλογίζεσθαι τὰσ αἰτίασ, δι’ ἃσ ἐνίουσ μὲν καὶ ἀδικήσαντασ ἐᾶν βέλτιόν ἐστιν ἐνίουσ δὲ καὶ·
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 212)
καὶ τοῦτ’ οὐ δεῖ συλλογίζεσθαι·
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 39 5:1)
ἔτι δὲ τοῦ Λαμπρίου λέγοντοσ, ὁ γραμματικὸσ ἤδη Μᾶρκοσ ἐδόκει τι συλλογίζεσθαι καὶ διαριθμεῖν πρὸσ αὑτόν·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Διὰ τί Πλάτων εἰκοστὴν ἔφη τὴν Αἰάντοσ ψυχὴν ἐπὶ τὸν κλῆρον ἐλθεῖν. 14:1)
τί δ’ ἀνδρὸσ πραγματικοῦ μὴ δυναμένου συλλογίζεσθαι πῶσ καὶ διὰ τί καὶ πόθεν ἕκαστα τῶν πραγμάτων τὰσ ἀφορμὰσ εἴληφεν;
(폴리비오스, Histories, book 3, chapter 7 5:2)
ἢ γὰρ δεῖ τὸν Ἔφορον ὑπερβεβηκέναι τῇ μωρίᾳ καὶ τὸν Κόροιβον καὶ τὸν Μαργίτην, εἰ μὴ δυνατὸσ ἦν συλλογίζεσθαι διότι τὰ τετταράκοντα καὶ δύο προστεθέντα τοῖσ εἴκοσι καὶ τρισὶν ἑξήκοντα γίνεται καὶ πέντε·
(폴리비오스, Histories, book 12, iii. de aliis timaei erroribus 5:1)
ὁ δὲ ποιητὴσ πολύφωνόσ τισ ὢν καὶ πολυίστωρ δίδωσιν ἀφορμὰσ ὡσ οὐδὲ τούτων ἀνήκοόσ ἐστι τῶν τόπων, εἴ τισ ὀρθῶσ συλλογίζεσθαι βούλοιτο ἀπ’ ἀμφοῖν, τῶν τε χεῖρον λεγομένων περὶ αὐτῶν καὶ τῶν ἄμεινον καὶ ἀληθέστερον.
(스트라본, 지리학, book 3, chapter 2 24:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION