Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐξ ἐνίων μὲν γὰρ οὐκ ἀνάγκη γίγνεσθαι συλλογισμόν, ἐξ ἐνίων δὲ καὶ οὐχ ὧν οἰόμεθα τούτων εἴδη γίγνεται.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 196:1)
οὐ γὰρ ἔστιν ἐκ πιστοτέρασ ἀρχῆσ αὐτοῦ τούτου ποιήσασθαι συλλογισμόν, δεῖ δέ γ’ εἴπερ ἔσται τὸ ἁπλῶσ ἀποδεδεῖχθαι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 60:2)
ἐξ ἐνίων μὲν γὰρ οὐκ ἀνάγκη γίγνεσθαι συλλογισμόν, ἐξ ἐνίων δὲ καὶ οὐχ ὧν οἰόνται τούτων εἴδη γίγνεται.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 64:1)
πρὸσ δὲ τούτοισ ὅτι τῆσ αὐτῆσ τό τε πιθανὸν καὶ τὸ φαινόμενον ἰδεῖν πιθανόν, ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῆσ διαλεκτικῆσ συλλογισμόν τε καὶ φαινόμενον συλλογισμόν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 1 14:3)
καλῶ δ’ ἐνθύμημα μὲν ῥητορικὸν συλλογισμόν, παράδειγμα δὲ ἐπαγωγὴν ῥητορικήν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 2 8:4)
ἐνδέχεται δὲ συλλογίζεσθαι καὶ συνάγειν τὰ μὲν ἐκ συλλελογισμένων πρότερον, τὰ δ’ ἐξ ἀσυλλογίστων μέν, δεομένων δὲ συλλογισμοῦ διὰ τὸ μὴ εἶναι ἔνδοξα, ἀνάγκη δὲ τούτων τὸ μὲν μὴ εἶναι εὐεπακολούθητον διὰ τὸ μῆκοσ ὁ γὰρ κριτὴσ ὑπόκειται εἶναι ἁπλοῦσ, τὰ δὲ μὴ πιθανὰ διὰ τὸ μὴ ἐξ ὁμολογουμένων εἶναι μηδ’ ἐνδόξων, ὥστ’ ἀναγκαῖον τό τε ἐνθύμημα εἶναι καὶ τὸ παράδειγμα περί τε τῶν ἐνδεχομένων ὡσ τὰ πολλὰ ἔχειν ἄλλωσ, τὸ μὲν παράδειγμα ἐπαγωγὴν τὸ δ’ ἐνθύμημα συλλογισμόν, καὶ ἐξ ὀλίγων τε καὶ πολλάκισ ἐλαττόνων ἢ ἐξ ὧν ὁ πρῶτοσ συλλογισμόσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 2 13:1)
ἐπεὶ δ’ ἐνδέχεται τὸν μὲν εἶναι συλλογισμόν, τὸν δὲ μὴ εἶναι μὲν φαίνεσθαι δέ, ἀνάγκη καὶ ἐνθύμημα τὸ μὲν εἶναι, τὸ δὲ μὴ εἶναι ἐνθύμημα φαίνεσθαι δέ, ἐπείπερ τὸ ἐνθύμημα συλλογισμόσ τισ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 24 1:1)
τὸν δὲ συλλογισμὸν λόγον συλλογιστικὸν ἐκ τούτων·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 45:4)
καλῶ γὰρ ἐνθύμημα μὲν ῥητορικὸν συλλογισμόν, παράδειγμα δὲ ἐπαγωγὴν ῥητορικήν·
(디오니시오스, Ad Ammaeum, chapter 7 1:2)
εἴπερ γὰρ ἀτελὴσ συλλογισμόσ ἐστι τὸ ἐνθύμημα, δῆλον ὅτι ὁ περὶ τὸν τέλειον συλλογισμὸν γεγυμνασμένοσ οὗτοσ ἂν ἱκανὸσ εἰή καὶ περὶ τὸν ἀτελῆ οὐδὲν ἧττον.
(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι αἱ δυνάμεισ τοῖσ ἀπαιδεύτοισ οὐκ ἀσφαλεῖσ. 3:2)
ὅτι οὐδέποτε τούτου ἕνεκα ἀνέγνωμεν, οὐδέποτε τούτου ἕνεκα ἐγράψαμεν, ἵν’ ἐπὶ τῶν ἔργων κατὰ φύσιν χρώμεθα ταῖσ προσπιπτούσαισ φαντασίαισ, ἀλλ’ αὐτοῦ καταλήγομεν μαθεῖν, τί λέγεται, καὶ ἄλλῳ δύνασθαι ἐξηγήσασθαι, τὸν συλλογισμὸν ἀναλῦσαι καὶ τὸν ὑποθετικὸν ἐφοδεῦσαι.
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ περὶ τὸ ἐν ἡσυχίᾳ διάγειν ἐσπουδακότασ. 14:1)
ὁρᾷσ δὲ δὴ καὶ τὸν συλλογισμὸν ὁποῖά φησιν εἰ τὸν πρῶτον τόκον λήψεται, λήψεται ^ καὶ τὸν δεύτερον ἀλλὰ μὴν τὸν πρῶτον λήψεται, λήψεται ^ ἄρα καὶ τὸν δεύτερον.
(루키아노스, Vitarum auctio, (no name) 22:12)
"ὅτι τοιαύτην ἐξεύρηκασ ἀπόδειξιν, ὦ Ἀπολλωνίδη, δι’ ἧσ κἀμὲ καὶ σαυτὸν ἀποδείξεισ τῶν Ἀλωαδῶν ἐκείνων εἶναι μείζονασ οὐκ ἐν ἅπαντι μέντοι χρόνῳ τῆσ ἡμέρασ ἀλλὰ πρωῒ μάλιστα καὶ δείλησ, εἰ οἰεί, τὰσ σκιὰσ ἡμῶν τοῦ ἡλίου ποιοῦντοσ ἠλιβάτουσ, τὸν καλὸν τοῦτ’ αἰσθήσει παρέχειν συλλογισμόν, ὡσ, εἰ μέγα τὸ σκιαζόμενον, ὑπερμέγεθεσ τὸ σκιάζον.
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 22 3:1)
τούτῳ προὔβαλεν ὁ Βάρρων ἀναγαγεῖν τὴν Ῥωμύλου γένεσιν εἰσ ἡμέραν καὶ ὡρ́αν, ἐκ τῶν λεγομένων ἀποτελεσμάτων περὶ τὸν ἄνδρα ποιησάμενον τὸν συλλογισμόν, ὥσπερ αἱ τῶν γεωμετρικῶν ὑφηγοῦνται προβλημάτων ἀναλύσεισ·
(플루타르코스, chapter 12 4:1)
οὗτοσ θεωρῶν τὰ πράγματα καὶ νομίσασ ἐπικυδεστέρασ εἶναι τὰσ τῶν Ῥωμαίων ἐλπίδασ, συνελογίσατο παρ’ ἑαυτῷ περὶ τῆσ τῶν ὁμήρων προδοσίασ συλλογισμὸν Ἰβηρικὸν καὶ βαρβαρικόν.
(폴리비오스, Histories, book 3, chapter 98 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION