헬라어 문장 내 검색 Language

οἶνοσ λευκὸσ, λεπτὸσ, γλυκὺσ μὲν ἐγγεγράφθω , στύψιοσ ἔχων, ὡσ μὴ ἴσχειν τὴν γαστέρα · τράγημα πᾶν κεφαλαλγὲσ , πλὴν φοίνικεσ πάσησ ἰδέησ· σῦκον δὲ ὀπώρῃ καὶ σταφυλὴ προσηνὲσ, καὶ ὅ τι ἂν ἐπὶ τῆσ ὡρ́ησ ἄριστον· πλησμονὴ πάντων καὶ τῶν ὠφελούν των κακόν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.62)
τῆσ δ’ ἡδὺ τὸ σῦκον.
(아리스토파네스, Peace, Exodus, lyric13)
ἐπιμελουμένουσ δὲ αὐτοὺσ εἰσάγει καὶ τῶν ἀκροδρύων "ὄγχνη γὰρ ἐπ’ ὄγχνῃ που γηράσκει, σῦκον δ’ ἐπὶ σύκῳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 45 1:2)
ἢ σῦκον ἢ φάσηλον ἢ τοιοῦτό τι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 467)
"σῦκον καὶ σταφυλὴ καὶ ὁμομηλὶσ καὶ μῆλα καὶ ῥόδα δὶσ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐγίνετο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 68 4:2)
"τοῦτο γὰρ τὸ σῦκον ἐχθρόν ἐστι καὶ τυραννικόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 618)
"ἔστι καὶ ἄλλο γένοσ συκῆσ ἔν τε τῇ Ἑλλάδι καὶ περὶ Κιλικίαν καὶ Κύπρον ὀλονθοφόρον, ὃ τὸ μὲν σῦκον ἔμπροσθε φέρει τοῦ θρίου, τὸν δὲ ὄλονθον ἐξόπισθεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 13 1:2)
Φερεκράτησ δὲ ἢ ὁ πεποιηκὼσ τοὺσ Πέρσασ φησὶν ἢν δ’ ἡμῶν σῦκόν τισ ἴδῃ διὰ χρόνου νέον ποτέ, τὠφθαλμὼ τούτῳ περιμάττομεν τὼ τῶν παιδίων, ὡσ καὶ ἰάματοσ οὐ τοῦ τυχόντοσ τῶν σύκων ὑπαρχόντων, ὁ δὲ θαυμασιώτατοσ καὶ μελίγηρυσ Ἡρόδοτοσ ἐν τῇ πρώτῃ τῶν ἱστοριῶν καὶ μέγα ἀγαθόν φησιν εἶναι τὰ σῦκα οὑτωσὶ λέγων·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 152)
σῦκον μετ’ ἰχθύν, ὄσπρεον μετὰ κρέα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 19 3:2)
ἐστὶν δ’ ἡ κοπὶσ δεῖπνον, μᾶζα, ἄρτοσ, κρέασ, λάχανον ὠμόν, ‐ ζωμόσ, σῦκον, τράγημα, θέρμοσ ἀλλὰ μὴν οὐδ’ ὀρθαγορίσκοι λέγονται, ὥσ φησιν ὁ Πολέμων, οἱ γαλαθηνοὶ χοῖροι, ἀλλ’ ὀρθραγορίσκοι, ἐπεὶ πρὸσ τὸν ὄρθρον πιπράσκονται, ὡσ Περσαῖοσ ἱστορεῖ ἐν τῇ Λακωνικῇ πολιτείᾳ καὶ Διοσκουρίδησ ἐν β’ πολιτείασ καὶ Ἀριστοκλῆσ ἐν τῷ προτέρῳ καὶ οὗτοσ τῆσ Λακώνων πολιτείασ ἔτι φησὶν ὁ Πολέμων καὶ τὸ δεῖπνον ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων ἀίκλον προσαγορεύεσθαι, παραπλησίωσ ἁπάντων Δωριέων οὕτωσ αὐτὸ καλούντων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 17 5:1)
ὄψον δὲ ταὐτὸν ἀεί ποτε πᾶσίν ἐστιν, ὑειόν κρέασ ἑφθόν, ἐνίοτε δ’ οὐδ’ ὁτιμενοῦν πλὴν ὄψον τι μικρὸν ἔχον σταθμὸν ὡσ τέταρτον μάλιστα, καὶ παρὰ τοῦτο ἕτερον οὐδὲν πλὴν ὅ γε ἀπὸ τούτων ζωμὸσ ἱκανὸσ ὢν παρὰ πᾶν τὸ δεῖπνον ἅπαντασ αὐτοὺσ παραπέμπειν, κἂν ἄρα ἐλάα τισ ἢ τυρὸσ ἢ σῦκον, ἀλλὰ κἄν τι λάβωσιν ἐπιδόσιμον, ἰχθὺν ἢ λαγὼν ἢ φάτταν ἤ τι τοιοῦτον, εἶτ’ ὀξέωσ ἤδη δεδειπνηκόσιν ὕστερα περιφέρεται ταῦτα τὰ ἐπάικλα καλούμενα, συμφέρει δ’ ἕκαστοσ εἰσ τὸ φιδίτιον ἀλφίτων μὲν ὡσ τρία μάλιστα ἡμιμέδιμνα ’ Ἀττικά, οἴνου δὲ χοεῖσ ἕνδεκά τινασ ἢ δώδεκα, παρὰ δὲ ταῦτα τυροῦ σταθμόν τινα καὶ σύκων, ἔτι δὲ εἰσ ὀψωνίαν περὶ δέκα τινὰσ Αἰγιναίουσ ὀβολούσ Σφαῖροσ δ’ ἐν τρίτῳ Λακωνικῆσ πολιτείασ γράφει·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 19 1:1)
καὶ τὰσ ὀπώρασ δὲ παρ’ αὐτοῖσ παρ’ ὅλον τὸν ἐνιαυτὸν ἀκμάζειν, ὥσπερ καὶ ὁ ποιητήσ φησιν ὄχνη ἐπ’ ὄχνῃ γηράσκει, μῆλον δ’ ἐπὶ μήλῳ, αὐτὰρ ἐπὶ σταφυλῇ σταφυλή, σῦκον δ’ ἐπὶ σύκῳ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 56 7:2)
Τοῦτον πρῶτον Φαβωρῖνοσ ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ λόγον δικανικὸν ὑπὲρ ἑαυτοῦ συγγράψαι φησὶν ἐπ’ αὐτῇ ταύτῃ τῇ δίκῃ καὶ λέγειν ὡσ Ἀθήνησιν ὄγχνη ἐπ’ ὄγχνῃ γηράσκει, σῦκον δ’ ἐπὶ σύκῳ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. a'. ARISTOTELHS 9:1)
πῶσ ἂν ἐκείνου καὶ μὴ διαλλασσομένου κατὰ φύσιν ἔχοιμι, Οὐδέν, ἔφη, τῶν μεγάλων ἄφνω γίνεται, ὅπου γε οὐδ’ ὁ βότρυσ οὐδὲ σῦκον.
(에픽테토스, Works, book 1, Τί ἐπαγγέλλεται φιλοσοφία. 6:1)
ἄν μοι νῦν λέγῃσ ὅτι "θέλω σῦκον", ἀποκρινοῦμαί σοι ὅτι "χρόνου δεῖ".
(에픽테토스, Works, book 1, Τί ἐπαγγέλλεται φιλοσοφία. 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION