Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πρῶτον μὲν οὖν εἰ τὰ μάλιστα μὴ τέχνην εἶναι δοίημεν αὐτὴν, ὅπερ ὡσ ἑρ́μαιον στρέφει παρ’ ὅλον τὸν λόγον, τί μᾶλλον αἰσχρόν γ’ εἶναι συγχωρησόμεθα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 9:3)
ἢ πρὸσ τῶν θεῶν αὐτῶν, ὅταν μὲν δέῃ Σωκράτη σοφώτατον εἶναι δοκεῖν, εἰσ ἀξιόχρεων μάρτυρα ἀνοίσομεν τὸν θεὸν τὸν ἐν Δελφοῖσ καὶ τοῖσ λογίοισ ἰσχυριούμεθα, ἃ Χαιρεφῶν καὶ ὀλίγοι τινὲσ ᾔδεσαν, οἷσ ἔμελε Σωκράτουσ, ὧν δ’ οἱ Ἕλληνεσ ἅπαντεσ μάρτυρεσ καὶ ἃ τῶν πώποτε κοινότατα ἐφθέγξατο ἡ Πυθία καὶ οἷσ ἅπαντα τὰ μέλλοντα ἠκολούθησε, ταῦτα δὲ οὐδαμοῦ θήσομεν εἰσ λόγον, οὐδὲ τῇ Θεμιστοκλέουσ σοφίᾳ μέγιστα εἶναι μαρτύρια συγχωρησόμεθα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 96:1)
καὶ ἐάν τι φαίνηται λέγων, συγχωρησόμεθα, εἰ δὲ μή, διδάξομεν.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λάχης 109:4)
ἐπιστήμην τε αἴσθησιν οὐ συγχωρησόμεθα κατά γε τὴν τοῦ πάντα κινεῖσθαι μέθοδον, ἢ εἰ μή τί πωσ ἄλλωσ Θεαίτητοσ ὅδε λέγει.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 251:1)
ὀρθότατά γε, εἴπερ τῶν γενῶν συγχωρησόμεθα τὰ μὲν ἀλλήλοισ ἐθέλειν μείγνυσθαι, τὰ δὲ μή.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 241:1)
οὐκ ἄρ’, ἐναντίον ὅταν ἀπόφασισ λέγηται σημαίνειν, συγχωρησόμεθα, τοσοῦτον δὲ μόνον, ὅτι τῶν ἄλλων τὶ μηνύει τὸ μὴ καὶ τὸ οὒ προτιθέμενα τῶν ἐπιόντων ὀνομάτων, μᾶλλον δὲ τῶν πραγμάτων περὶ ἅττ’ ἂν κέηται τὰ ἐπιφθεγγόμενα ὕστερον τῆσ ἀποφάσεωσ ὀνόματα.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 247:7)
ὥσπερ σὺ λέγεισ, ἔφη, ἑκάστοτε, ὦ Σώκρατεσ, σκοπώμεθα αὐτό, καὶ ἐὰν μὲν πρὸσ λόγον δοκῇ εἶναι τὸ σκέμμα καὶ τὸ αὐτὸ φαίνηται ἡδύ τε καὶ ἀγαθόν, συγχωρησόμεθα·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 347:3)
τόδε γὰρ οὐδενὶ συγχωρησόμεθα, καλλίω τούτων ὁρώμενα σώματα εἶναί που καθ’ ἓν γένοσ ἕκαστον ὄν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 231:2)
μηδέν, ἦν δ’ ἐγώ, πω πάνυ παγίωσ αὐτὸ λέγωμεν, ἀλλ’ ἐὰν μὲν ἡμῖν καὶ εἰσ ἕνα ἕκαστον τῶν ἀνθρώπων ἰὸν τὸ εἶδοσ τοῦτο ὁμολογῆται καὶ ἐκεῖ δικαιοσύνη εἶναι, συγχωρησόμεθα ἤδη ‐ τί γὰρ καὶ ἐροῦμεν;
(플라톤, Republic, book 4 347:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION