Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τὸν μὲν λόγον, εἰ συγχωρεῖ ὁ κατήγοροσ, καταλύω·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1263)
ὡσ εἷλε τὴν πόλιν, κατατοξεύσασ Λαομέδοντα καὶ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ χωρὶσ Ποδάρκου, Τελαμῶνι ἀριστεῖον Ἡσιόνην τὴν Λαομέδοντοσ θυγατέρα δίδωσι, καὶ ταύτῃ συγχωρεῖ τῶν αἰχμαλώτων ὃν ἤθελεν ἄγεσθαι.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 6 4:8)
πυθομένων δ’ ἐκείνων, εἰ συγχωρεῖ πάλιν αὐτὸν σωματοφυλακεῖν τὰσ Ἰβηρικὰσ σπείρασ, "οὐδὲν ἀτυχέστερον," ἔφη, "διηνεκοῦσ φυλακῆσ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 16 4:2)
τὸ γὰρ καθ’ ἑαυτοῦ δοκοῦν τὴν πρώτην συγχωρεῖ, ἵνα τὰ ὑπὲρ αὐτοῦ εἰσάγῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 20:2)
εἰ δ’ οὐδὲ τοῦτό τισ συγχωρεῖ, πῶσ ῥητορικὴ διὰ τοὺσ ἐκείνου λόγουσ αἰσχρόν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 16:1)
καὶ ἅμα μοι δοκεῖν ἐφέλκεταί τι τῆσ ἐλευθερίασ καὶ τῆσ μεγαλοπρεπείασ, καὶ οὐ παντάπασιν ἀκριβολογεῖται, ἀλλ’, ὥσπερ ἔφην, συγχωρεῖ τῇ φύσει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 173:5)
ἀλλ’ ὥσπερ ἐκεῖνόσ σοι συγχωρεῖ δίκαια λέγειν, οὕτω καὶ σὺ πείθου παραιτουμένῳ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 1:4)
οἱ δὲ λέγουσιν ὅτι καὶ εἰσ Ἄμμωνοσ ἔπεμψεν ἐρησομένουσ τὸν θεὸν εἰ καὶ ὡσ θεῷ θύειν συγχωρεῖ Ἡφαιστίωνι, τὸν δὲ οὐ ξυγχωρῆσαι.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 14 7:1)
Παρμενίδῃ μὲν γὰρ καὶ ἐλθεῖν εἰσ λόγουσ τὸν τοῦ Πλάτωνοσ Σωκράτην μόλισ ἡ ἡλικία συγχωρεῖ, οὐχ ὡσ καὶ τοιούτουσ εἰπεῖν ἢ ἀκοῦσαι λόγουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 113 3:1)
ἐκ τούτων, οὐδὲ φύσει χρηστὸσ ὢν ἅνθρωποσ δῆλον ὅτι, ἐπὶ τούτουσ ἀποκλίνει, καὶ συγχωρεῖ τὴν δίκην ἔρημον ὀφλεῖν, ἣν οὗτοσ αὐτῷ λαγχάνει τότε, ὅτ’ οὔπω ταὔτ’ ἐφρόνουν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ζηνόμίωνα Παραγραφή 37:2)
καὶ εἰ μὲν συγχωρεῖ, ἔστω ταῦτα, καὶ ὑμεῖσ ἀκούετε, ἐπειδὰν τούτῳ δοκῇ·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Ὀλυμπιοδώρου Βλάβης 61:6)
ἴστε δήπου τοὺσ ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ῥηθέντασ ὑπὸ τοῦ δημάρχου λόγουσ, ὅτ’ ἤρετο τῶν ὑπάτων τὸν ἕτερον τοῦτον Οὐεργίνιον, ἥντινα γνώμην ἔχει περὶ τῆσ κληρουχίασ, πότερα τοῖσ μὲν πολίταισ συγχωρεῖ διανέμειν τὰ δημόσια, τοῖσ δὲ συμμάχοισ οὐκ ἐᾷ, ἢ τῶν κοινῶν τῶν ἡμετέρων οὐδ’ ἡμῖν συγχωρεῖ μέροσ λαγχάνειν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 75 1:1)
τοῦ δὲ θεοῦ καὶ νίκην ἐπισημήναντοσ αὐτὸσ θαρσαλέωσ εἶχε πρὸσ τὸν ἀγῶνα καὶ τοὺσ στρατιώτασ παρώρμα, νῦν αὐτοὺσ ἀξιῶν τῆσ τοῦ πολεμεῖν ἡδονῆσ ἀπολαύειν, ὅτ’ αὐτῇ συγχωρεῖ χρῆσθαι τὸ θεῖον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 113:1)
Ἄγειν δ’ εὐθὺσ τὴν στρατιὰν ἐπὶ τὴν παρεμβολὴν τῶν πολεμίων ἐπὶ τὴν διαρπαγὴν τῶν ἐν αὐτῇ βουλόμενοσ πρὶν ἡμέρασ καὶ τῶν στρατιωτῶν οὐκ ὀκνούντων ἕπεσθαι, πολλὴν δ’ εἰσ ἃ προστάττει προθυμίαν ἐνδεικνυμένων, καλέσασ ὁ βασιλεὺσ Ἀχίτωβον τὸν ἀρχιερέα κελεύει αὐτὸν γνῶναι, εἰ δίδωσιν αὐτοῖσ ὁ θεὸσ καὶ συγχωρεῖ βαδίσασιν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον τῶν ἐχθρῶν διαφθεῖραι τοὺσ ἐν αὐτῷ τυγχάνοντασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 158:1)
τοῦ δὲ Ὀνίου μήτε ἄρχειν θέλειν ἀποκριναμένου καὶ τὴν ἀρχιερωσύνην δ’ εἰ δυνατόν ἐστιν ἑτοίμωσ ἔχειν ἀποθέσθαι λέγοντοσ μήτε ἀναβήσεσθαι πρὸσ τὸν βασιλέα, μέλειν γὰρ αὐτῷ περὶ τούτων οὐδέν, εἰ πρεσβεύειν αὐτῷ συγχωρεῖ πρὸσ τὸν Πτολεμαῖον ὑπὲρ τοῦ ἔθνουσ ἐπηρώτησεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 189:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION