Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἡ δὲ βουλὴ τὴν ὑπόγυον αὐτοῦ ἐσ Ἀντίοχον προθυμίαν αἰδουμένη, συγγιγνώσκειν τε ἔφη, καὶ προσεπεῖπε διὰ Δημήτριον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8:5)
μηδαμῶσ, ὦ ἄνδρεσ Λακεδαιμόνιοι, μὴ τοὺσ βαρβάρουσ μιμώμεθα, μηδ’ ἣν ἔρεισμα τῆσ Ἑλλάδοσ πόλιν ᾔδομεν, ταύτην ἀνατρέψωμεν, μηδ’ ὑποσπάσωμεν, μηδ’ ἐκκόψωμεν τῆσ Ἑλλάδοσ τοῖν ὀφθαλμοῖν τὸν ἕτερον, ἀλλ’ ἀναμνησθέντεσ ἐκείνησ τῆσ ἡμέρασ ἐν ᾗ μὴ καταλιπεῖν τοὺσ Ἕλληνασ αὐτῶν δεομένοισ ἡμῖν ὑπήκουσαν, παριδόντεσ μὲν τὰσ τοῦ βασιλέωσ ἐπαγγελίασ, καταφρονήσαντεσ δὲ κινδύνων καὶ φόβων, ἐν καιρῷ νῦν τὴν χάριν αὐτοῖσ ἀπόδοτε, ἕν τι τῶν αἰσχίστων νομίσαντεσ, ἰδίᾳ μὲν εἴ τῳ μείζω τῶν ἐγκλημάτων εἰή τὰ τῆσ ἀνδραγαθίασ εἰδέναι συγγιγνώσκειν, πόλει δὲ τοσαύτῃ τὸ δίκαιον τοῦτο μὴ σωθῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Ἀθηναίουσ εἰρήνης 7:5)
εἰ δὴ καὶ Ὅμηροσ ἐποίει τοῦτο, συγγιγνώσκειν ἄξιον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 188:4)
οἷσ συγγιγνώσκειν ἄξιον·
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 241:2)
συγγιγνώσκειν μὲν οὖν αὐτοῖσ χρὴ τῆσ ἐπιθυμίασ καὶ μὴ χαλεπαίνειν, ἡγεῖσθαι μέντοι τοιούτουσ εἶναι οἱοῖ́ εἰσιν·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 437:2)
ἐκ δὴ τοῦ παραχρῆμα νῦν λεγόμενα, τὸ πρέπον ἂν μὴ δυνώμεθα πάντωσ ἀποδιδόναι, συγγιγνώσκειν χρεών·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κριτίας 9:3)
μῶν οὖν οὐχ ἓν τῶν καλλίστων ἐστὶν τὸ περὶ τοὺσ θεούσ, ὃ δὴ σπουδῇ διεπερανάμεθα, ὡσ εἰσίν τε καὶ ὅσησ φαίνονται κύριοι δυνάμεωσ, εἰδέναι τε εἰσ ὅσον δυνατόν ἐστιν ταῦτ’ ἄνθρωπον γιγνώσκειν, καὶ τοῖσ μὲν πλείστοισ τῶν κατὰ πόλιν συγγιγνώσκειν τῇ φήμῃ μόνον τῶν νόμων συνακολουθοῦσιν, τοῖσ δὲ φυλακῆσ μεθέξουσιν μηδὲ ἐπιτρέπειν, ὃσ ἂν μὴ διαπονήσηται τὸ πᾶσαν πίστιν λαβεῖν τῶν οὐσῶν περὶ θεῶν;
(플라톤, Laws, book 12 172:1)
"ὦ Φαῖδρέ τε καὶ Σώκρατεσ, οὐ χρὴ χαλεπαίνειν ἀλλὰ συγγιγνώσκειν, εἴ τινεσ μὴ ἐπιστάμενοι διαλέγεσθαι ἀδύνατοι ἐγένοντο ὁρίσασθαι τί ποτ’ ἔστιν ῥητορική, ἐκ δὲ τούτου τοῦ πάθουσ τὰ πρὸ τῆσ τέχνησ ἀναγκαῖα μαθήματα ἔχοντεσ ῥητορικὴν ᾠήθησαν ηὑρηκέναι, καὶ ταῦτα δὴ διδάσκοντεσ ἄλλουσ ἡγοῦνταί σφισιν τελέωσ ῥητορικὴν δεδιδάχθαι, τὸ δὲ ἕκαστα τούτων πιθανῶσ λέγειν τε καὶ τὸ ὅλον συνίστασθαι, οὐδὲν ἔργον <ὄν>, αὐτοὺσ δεῖν παρ’ ἑαυτῶν τοὺσ μαθητὰσ σφῶν πορίζεσθαι ἐν τοῖσ λόγοισ" .
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 279:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION