Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Μακρᾶσ δὲ καὶ ἐπιπόνου κατὰ πάντα τὰ μέρη τῆσ μάχησ καὶ πολυτρόπου γενομένησ, περὶ ἑσπέραν μόλισ ὁ Καῖσαρ ἐνίκα καὶ τὸ στρατόπεδον εὐθὺσ ἐξῄρει τὸ τοῦ Σκιπίωνοσ, οὐδὲν ἀνιεὶσ οὐδ’ ἐν νυκτὶ τῆσ νίκησ, μέχρι τὸ σύμπαν ἐξεργάσασθαι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 14 3:1)
οἱ δὲ τὴν στρατιὰν τὴν ἐν Ιἀπυγίᾳ προσλαβόντεσ, καὶ τὸ σύμπαν ἔχοντεσ πεζοὺσ μὲν ἑπτακισμυρίουσ ἱππέασ δ’ ἑξακισχιλίουσ, ἐστρατοπέδευον ἀμφὶ κώμῃ τινὶ καλουμένῃ Κάνναισ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 6:4)
καὶ τοῦτο σύμπαν ἦν ὀλίγῳ πλέον πεντεκαίδεκα μυριάδων χρυσίου.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 19:2)
ἔκλυτοι, καυσώδεεσ τὸ σύμπαν, πόνοσ ξυνεχὴσ τῆσ κοιλίησ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.67)
Μανίησ τρόποι εἴδεσι μὲν μυρίοι, γένεϊ δὲ μοῦνοσ εἷσ· ἔκστασισ γάρ ἐστι τὸ σύμπαν χρόνιοσ, ἄνευθεν πυρετοῦ· εἰ γάρ κοτε καὶ πυρετὸσ ἐπιλάβοι, οὐκ ἀπὸ μανίησ ἂν ἴδιοσ γίγνοιτο, ἀλλ’ ἐκ συντυχίησ ἄλλησ· ἐκφλέγει γὰρ καὶ οἶνοσ ἐσ παραφορὴν ἐν μέθῃ· ἐκμαίνει δὲ καὶ τῶν ἐδεστῶν μετεξέτερα , ἢ μανδραγόρη , ἢ ὑοσκύαμοσ, ἀλλ’ οὔ τί πω μανίη τάδε κικλήσκεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.54)
ὅσα μὲν οὖν εἰσ τὴν τῶν ὅλων φύσιν ἀνάγειν ἀξιοῦντεσ οἱ πρῶτοι ταῦτα φιλοσοφήσαντεσ τοὺσ περὶ τοῦ θεοῦ τούτου λόγουσ πᾶν ὅσον ὑγρὸν ἐν τῷ παντὶ, ἤτοι μέροσ ὂν τὸ μέγιστον τοῦ σύμπαντοσ ἢ καὶ τὸ σύμπαν αὐτὸ τοῦτο·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 2:6)
ὑμεῖσ δὲ τῇ ὑμετέρᾳ πρᾳότητι καὶ φιλανθρωπίᾳ διαθέντεσ αὐτὸν εἰσ καλλίουσ, τῆσ τε νόσου παύετε καὶ διδοίητε ὑγιείασ τε ὅσον οἷσ ἡ ψυχὴ βούλεται τὸ σῶμα ὑπακούειν, καὶ τὸ σύμπαν εἰπεῖν, βίου ῥᾳστώνην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀσκληπιάδαι 6:6)
ἐκείνη γὰρ, εἰ καὶ νεανικώτερον εἰπεῖν, ὥσπερ μητρόπολισ καὶ ἀφορμὴ τῶν ὕστερον πάντων ἐγένετο τοῖσ Ἕλλησιν, οὐ μόνον τῶν ἐν τοῖσ πολέμοισ ἀγώνων ἀντὶ κρηπῖδοσ ἢ παραδείγματοσ προτελεσθεῖσα, ἀλλὰ καὶ πάντων ἐπιτηδευμάτων καὶ βίου καὶ προαιρέσεωσ καὶ, τὸ σύμπαν εἰπεῖν, τοῦ τῶν Ἑλλήνων σπέρματοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 36:2)
τὴν σωτηρίαν καὶ δὴ πλείονοσ ἀξίαν ἐποιήσατο, καὶ ὑποχωρεῖ τῇ πόλει τοσοῦτον ἐκ γῆσ καὶ θαλάττησ, οὐχ ὅσον, φασὶ, πρύμναν κρούσασθαι οὐδ’ ὡσ ἐπὶ πόδα ἀναχωρῆσαι, ἀλλ’ ἀφῆκε πάντα μὲν τὸν κάτω τόπον, μυριάδασ σταδίων τῆσ Ἀσίασ οὐκ ἔλαττον ἢ μεγάλησ ἀρχῆσ εἶναι τὸ σύμπαν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 63:4)
ἐπειδὴ γὰρ ἐκομίσθην ἀπὸ τῆσ Ἰταλίασ, πολλὰ καὶ παντοῖα συνειλοχὼσ τῷ σώματι ἀπὸ τῶν συνεχῶν καμάτων τε καὶ χειμώνων, οἷσ ἐχρησάμην ἀπιὼν διὰ Θρᾴκησ καὶ Μακεδονίασ, ἔτι κάμνων ἐξελθὼν οἴκοθεν, ἦν τοῖσ ἰατροῖσ ἀπορία πολλὴ μὴ ὅτι ὠφελεῖν οὐκ ἔχουσιν, ἀλλ’ οὐδὲ γνωρίσαι ὅ τι εἰή τὸ σύμπαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 2:3)
ἔπειτα οὐ πολὺ ὕστερον ἡ Ἀθηνᾶ φαίνεται τήν τε αἰγίδα ἔχουσα καὶ τὸ κάλλοσ καὶ τὸ μέγεθοσ καὶ σύμπαν δὴ σχῆμα οἱά περ ἡ Ἀθήνησιν ἡ Φειδίου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 10:3)
αὖθισ αὖ πέμπει με προστάξασ πιεῖν ψυχρὸν, καὶ ἔπιον τὸ σύμπαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 3:3)
πολλὰ δὲ καὶ προβλήματα ἀφίκετο καὶ ὅπωσ χρὴ τὸ σύμπαν μεταχειρίσασθαι παρεδείχθη, χωρὶσ τῶν εἰσ μνήμην δι’ ἀκριβείασ ἐλθόντων ῥημάτων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 7:5)
θαρρήσασ δὲ τῷ τε χρησμῷ καὶ τῷ παρὰ τῆσ τύχησ συμβάντι κινεῖσθαι μὲν οὐχ οἱο͂́σ τ’ ἦν τοῦ θεοῦ κατέχοντοσ, πέμπω δὲ γράμματα πρὸσ τὸν ἡγεμόνα, τό τε σύμπαν δηλῶν ὁποῖον εἰή τοὐμὸν πρᾶγμα καὶ ὅτι παντάπασιν ἐοίκασιν οἱ πρὸσ αὐτὸν εἰπόντεσ τοὐμὸν ὄνομα οὐδὲν πλέον εἰπεῖν ἢ τοὔνομα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 19:5)
πρῶτον μὲν, ἵν’ ἀπὸ τῶν οἰκείων ἀρξώμεθα, οὗτοι σωθέντεσ ὑφ’ ἡμῶν ἐπὶ τοῦ πολέμου τοῦ πρὸσ τοὺσ βαρβάρουσ, ‐ ἴστε γὰρ δή που τοῦθ’ ὅτι δέκα μὲν ναῦσ εἰσ τὸ ναυτικὸν αὐτοὶ, τετρακοσίουσ δ’ ὁπλίτασ εἰσ Πύλασ παρέσχοντο, καὶ ταῦτ’ ἦν αὐτοῖσ μόνα τὴν πρώτην, ἃ κἂν εἰ πρὸσ Μεγαρέασ ἐπολέμουν, γέλωσ ἦν, τὸ δὲ σύμπαν εἰσ ἡμᾶσ καὶ τὰσ ἡμετέρασ τριήρεισ ἀνήρτητο, αἵπερ οὖν καὶ ἐκώλυσαν τὴν Πελοπόννησον κατὰ πόλιν ληφθῆναι ‐ ἀλλ’ ὅμωσ τοιαύτησ μὲν καὶ τηλικαύτησ εὐεργεσίασ πειραθέντεσ, πρέσβεισ δ’, ὅτε Μαρδόνιοσ προὐκαλεῖθ’ ἡμᾶσ εἰσ συμμαχίαν ἐπὶ δώροισ, ἀντιπέμψαντεσ αὐτοὶ καὶ φωνὰσ οὐκ ἐλάττουσ ἢ νῦν ἀφέντεσ, μὴ προδοῦναι σφᾶσ, οὐ πολὺσ χρόνοσ μετὰ ταῦτα διεγένετο καὶ ἐκώλυον μὲν ἡμᾶσ τειχίζειν τὴν πόλιν, βοήθειαν δὲ εἰσ Ἰθώμην ᾔτησαν μὲν, ἐλθοῦσαν δ’ ἀπέπεμψαν ἀτίμωσ, τὰ τελευταῖσ δὲ εἰσ πόλεμον φανερὸν καταστήσαντεσ ἃ παθεῖν ὤφειλον αὐτοὶ, ταῦθ’ ἡμᾶσ εἰργάσαντο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 13:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION