Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

αἰσχύνομαι γὰρ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ, εἰ Τίμαρχοσ, ὁ τοῦ δήμου σύμβουλοσ καὶ τὰσ εἰσ τὴν Ἑλλάδα τολμῶν πρεσβείασ πρεσβεύειν, μὴ τὸ πρᾶγμα ὅλον ἀποτρίψασθαι ἐπιχειρήσει, ἀλλὰ τοὺσ τόπουσ ἐπερωτήσει ὅπου ἐκαθέζετο, καὶ τοὺσ τελώνασ, εἰ πώποτε παρ’ αὐτοῦ τὸ πορνικὸν τέλοσ εἰλήφασιν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1202)
ταῦθ’ ὑποθεὶσ ἐπεῖπεν ἐντεινάμενοσ ταύτην τὴν ὀξεῖαν καὶ ἀνόσιον φωνήν, ὡσ δεινόν, εἰ ὁ μὲν τοὺσ Καρίωνασ καὶ Ξανθίασ ὑποκρινόμενοσ οὕτωσ εὐγενὴσ καὶ μεγαλόψυχοσ γένοιτο, ἐγὼ δ’ ὁ τῆσ μεγίστησ σύμβουλοσ πόλεωσ, ὁ τοὺσ μυρίουσ Ἀρκάδων νουθετῶν, οὐ κατάσχοιμι τὴν ὓβριν, ἀλλὰ παραθερμανθείσ, ὅθ’ ἡμᾶσ εἱστία Ξενόδοκοσ τῶν ἑταίρων τισ τῶν Φιλιππου, ἕλκοιμι τῶν τριχῶν καὶ λαβὼν ῥυτῆρα μαστιγοίην αἰχμάλωτον γυναῖκα.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1571)
ἂν οὖν ἢ τῶν Θηβαίων διὰ ταῦτα καλούντων θαρρούντωσ, ἢ καὶ αὐτὸσ αὑτῷ σύμβουλοσ γενόμενοσ στρατιὰν ἔχων ἀφίκηται πάλιν δεῦρο ὁ βάρβαροσ, οὐκ ἄμεινον σώουσ εἶναι Λακεδαιμονίουσ καὶ ἀποκεῖσθαι πρὸσ τοιοῦτον καιρὸν καὶ τοιαύτην ἀνάγκην, ἀλλὰ μὴ τὸ τοῦ Λακεδαιμονίου συμβεβηκὸσ ὑπάρχειν, ἑτερόφθαλμον τὴν Ἑλλάδα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 19:3)
εἰ τοίνυν καὶ τοῖσ μέλλουσιν οἰκήσειν οἰκίαν ἤδη συνεύχεσθαι καιρὸν ἡγεῖτο ὁ σύμβουλοσ περὶ τῆσ ὁμονοίασ, ἦ που τούσ γε ἐκ παλαιοῦ πόλιν οἰκοῦντασ καὶ ταύτην οὕτωσ ἐπιφανῆ πάντα τἄλλα δεύτερα τούτου νομιστέον αὐτοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 4:1)
τί δὲ ὁ τῶν παρθένων ἐπαινέτησ τε καὶ σύμβουλοσ λέγει ὁ Λακεδαιμόνιοσ ποιητήσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 31:12)
φανήσεται γὰρ οὔθ’ ὅπου ῥητορικὴ σώζεται τύραννοσ ἐγγιγνόμενοσ, μέχρι ἂν σώζηται λόγῳ, οὔτ’ αὖ ῥητορικὴ περιοῦσα ἔνθα τυραννὶσ κρατεῖ, ἀλλ’ ὅ τε ῥήτωρ πάντα πράττων ὅπωσ μηδεὶσ τύραννοσ ἐγγένηται τό τε αὑτοῦ καὶ τὸ κοινὸν ὁμοῦ προορῶν, ὅπωσ μηδεὶσ αὐτὸν τὸ λόγῳ πείθειν παρελόμενοσ αὐτὸσ ἄγῃ κατ’ ἀρχὴν τὰ πράγματα, οἵ τε τύραννοι σκοποῦντεσ καὶ φοβούμενοι τῶν πάντων οὐδὲν μᾶλλον ἢ μή τισ ἐγγένηται λέγειν καὶ πείθειν δυνατὸσ, ὅστισ συναγαγὼν τὰ πλήθη καὶ σύμβουλοσ καὶ μηνυτὴσ τοῦ προσήκοντοσ γενόμενοσ ὁμοῦ τῆσ τε ἀρχῆσ καὶ τῆσ ἐξουσίασ ἀκύρουσ καταστήσει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 75:5)
ὁ μὲν γὰρ οἶμαι πολλοῖσ σύμβουλοσ γίγνεται, ὁ δὲ ἀνθ’ ἑνὸσ ἄλλου τινὸσ γίγνεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 96:13)
πόθεν ἐξετάσομεν τὸν Θεμιστοκλέα πότερον τῷ ὄντι σύμβουλοσ καὶ προστάτησ καὶ ἡγεμὼν ἦν, ἢ τί καὶ ἄλλο πρέπον ἀκοῦσαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 67:13)
πῶσ οὐ παραπλήσιον ποιεῖσ εἰσ εὐκολίαν τουτουσὶ διαβάλλων, ὥσπερ ἂν εἰ καὶ τὸν Πύθιον κακίζειν ἠξίουσ, ὡσ οὐδὲν τῶν δεόντων ἐπίσταται, ὃσ καὶ τοῦ τί δεῖ ποιεῖν ἡγεμὼν τοῖσ ἄλλοισ καὶ σύμβουλόσ ἐστιν ἀσφαλὴσ, καὶ ξυμπάσησ ὡσ εἰπεῖν τῆσ οἰκουμένησ τὰ τοιαῦτα δημαγωγὸσ καὶ προφήτησ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 19:1)
τούτοισ γὰρ τοῖσ ἀνδράσιν οὐδεὶσ ἀγαθὸσ σύμβουλοσ εἶναι δοκεῖ, οὐ στρατηγὸσ φρόνιμοσ,1 οὐ σοφιστὴσ ἀξιόλογοσ, οὐ ποιητὴσ ὠφέλιμοσ, οὐ δῆμοσ εὐλόγιστοσ ἀλλ’ ἢ Σωκράτησ ὁ μετὰ τῶν Ἀσπασίασ αὐλητρίδων ἐπὶ τῶν ἐργαστηρίων συνδιατρίβων καὶ Πίστωνι τῷ θωρακοποιῷ διαλεγόμενοσ καὶ Θεοδότην διδάσκων τὴν ἑταίραν ὡσ δεῖ τοὺσ ἐραστὰσ παλεύειν,3 ὡσ Ξενοφῶν παρίστησιν ἐν δευτέρῳ Ἀπομνημονευμάτων, τοιαῦτα γὰρ ποιεῖ αὐτὸν παραγγέλματα τῇ Θεοδότῃ λέγοντα, ἃ οὔτε Νικὼ ἡ Σαμία ἢ Καλλιστράτη ἡ Λεσβία ἢ Φιλαινὶσ ἡ Λευκαδία, ἀλλ’ οὐδὲ ὁ Ἀθηναῖοσ Πυθόνικοσ συνεωράκασιν πόθων θέλγητρα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 63 1:2)
ὁ γὰρ σύμβουλοσ καὶ ὁ συκοφάντησ, οὐδὲ τῶν ἄλλων οὐδὲν ἐοικότεσ, ἐν τούτῳ πλεῖστον ἀλλήλων διαφέρουσιν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 279:1)
καί, ὡσ ἐοίκεν, ὁ σύμβουλοσ καὶ ῥήτωρ ἐγὼ τῶν μὲν ἐκ λόγου καὶ τοῦ βουλεύσασθαι πραχθέντων οὐδὲν αὐτῷ συναίτιοσ εἶναι δοκῶ, τῶν δ’ ἐν τοῖσ ὅπλοισ καὶ κατὰ τὴν στρατηγίαν ἀτυχηθέντων μόνοσ αἴτιοσ εἶναι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 308:2)
τοιοῦτοσ ὑμῖν ὁ σύμβουλοσ, καὶ δύο ταύτασ μόνασ ἐν τῷ βίῳ Δημοσθένησ πεποίηται ἀποδημίασ, μετὰ τὴν μάχην ὅτ’ ἀπεδίδρασκεν ἐκ τῆσ πόλεωσ, καὶ νῦν εἰσ Ὀλυμπίαν, ἐπεὶ Νικάνορι διὰ τῆσ ἀρχεθεωρίασ ἐντυχεῖν ἐβούλετο.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 97:1)
ὁ δ’ ἐγγὺσ οὗτοσ ἑστηκὼσ τῆσ Βασιλείασ παρ’ αὐτὸ τὸ σκῆπτρον ἔμπροσθεν ἰσχυρὸσ ἀνήρ, πολιὸσ καὶ μεγαλόφρων, οὗτοσ δὴ Νόμοσ, ὁ δὲ αὐτὸσ καὶ λόγοσ ὀρθὸσ κέκληται, σύμβουλοσ καὶ πάρεδροσ, οὗ χωρὶσ οὐδὲν ἐκείναισ πρᾶξαι θέμισ οὐδὲ διανοηθῆναι.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 89:3)
Κλευβούλῳ δ’ ἀγαθὸσ γενεῦ σύμβουλοσ, τὸν ἐμὸν δ’ ἔρωτ’, ὦ Δεύνυσε, δέχεσθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 77:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION