Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

στωικὸν δὲ δόγμα ἐστὶν ὅτι τε πάντα εὖ ποιήσει ὁ σοφὸσ καὶ φακῆν φρονίμωσ ἀρτύσει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 472)
ἀλλὰ καὶ οἱ περὶ Ποσειδώνιον τὸν στωικὸν καὶ Νικόλαοσ καὶ Σωτίων ἐν τῷ δωδεκάτῳ τῶν ἐπιγραφομένων Διοκλείων ἐλέγχων, ἅ ἐστι δ’ πρὸσ τοῖσ κ’, καὶ Διονύσιοσ ὁ Ἁλικαρνασσεύσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 4:1)
τοῖσ πρώτοισ μορίοισ τῆσ λέξεωσ, ἃ δὴ στοιχεῖα ὑπό τινων καλεῖται, εἴτε τρία ταῦτ’ ἐστίν, ὡσ Θεοδέκτῃ τε καὶ Ἀριστοτέλει δοκεῖ, ὀνόματα καὶ ῥήματα καὶ σύνδεσμοι, εἴτε τέτταρα, ὡσ τοῖσ περὶ Ζήνωνα τὸν Στωικόν, εἴτε πλείω, δύο ταῦτα ἀκολουθεῖ μέλοσ καὶ χρόνοσ ἴσα.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 481)
τί οὖν Στωικὸν λέγεισ σεαυτόν, τί ἐξαπατᾷσ τοὺσ πολλούσ, τί ὑποκρίνῃ Ιοὐδαῖον ὢν Ἕλλην;
(에픽테토스, Works, book 2, Ὅτι οὐ δυνάμενοι τὴν ἀνθρώπου ἐπαγγελίαν πληρῶσαι τὴν φιλοσόφου προσλαμβάνομεν. 19:2)
τί Στωικὸν ἔλεγεσ σεαυτόν;
(에픽테토스, Works, book 2, Πρὸσ τοὺσ μέχρι λόγου μόνον ἀναλαμβάνοντασ τὰ τῶν φιλοσόφων. 19:7)
Στωικὸν δὲ δείξατέ μοι, εἴ τινα ἔχητε.
(에픽테토스, Works, book 2, Πρὸσ τοὺσ μέχρι λόγου μόνον ἀναλαμβάνοντασ τὰ τῶν φιλοσόφων. 21:2)
ἐπιθυμῶ τινα νὴ τοὺσ θεοὺσ ἰδεῖν Στωικόν.
(에픽테토스, Works, book 2, Πρὸσ τοὺσ μέχρι λόγου μόνον ἀναλαμβάνοντασ τὰ τῶν φιλοσόφων. 24:3)
τί οὖν Στωικὸν σαυτὸν εἶναι λέγεισ;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τοῦ μὴ δεῖν προσπάσχειν τοῖσ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 41:2)
καὶ γὰρ αὖ κἀκείνουσ ἑώρων, Ἑρμόδωρον μὲν τὸν Ἐπικούρειον χιλίων ἕνεκα δραχμῶν ἐπιορκοῦντα, τὸν Στωϊκὸν δὲ Ἀγαθοκλέα περὶ μισθοῦ τῷ μαθητῇ δικαζόμενον, Κλεινίαν δὲ τὸν ῥήτορα ἐκ τοῦ Ἀσκληπιείου φιάλην ὑφαιρούμενον, τὸν δὲ Κυνικὸν Ἡρόφιλον ἐν τῷ χαμαιτυπείῳ καθεύδοντα.
(루키아노스, Icaromenippus, (no name) 16:2)
εὑρίσκω τε τὸν Ἐπικούρειον Δᾶμιν, τὸν ἐπίτριπτον, καὶ Τιμοκλέα τὸν Στωϊκόν, ἀνδρῶν βέλτιστον, ἐκθύμωσ πάνυ ἐρίζοντασ·
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 16:5)
εἶτα ἐνεδοιάζετο πότερον χρὴ πρότερον Ζηνόθεμιν τὸν Στωϊκὸν ἅτε γέροντα ἢ Ἕρμωνα τὸν Ἐπικούρειον, ἱερεὺσ γὰρ ἦν τοῖν ἀνάκοιν καὶ γένουσ τοῦ πρώτου ἐν τῇ πόλει.
(루키아노스, Symposium, (no name) 9:2)
ἀφικόμενοσ δ’ εἰσ Ἀθήνασ Ἀντιόχου τοῦ Ἀσκαλωνίτου διήκουσε, τῇ μὲν εὐροίᾳ τῶν λόγων αὐτοῦ καὶ χάριτι κηλούμενοσ, ἃ δ’ ἐν τοῖσ δόγμασιν ἐνεωτέριζεν οὐκ ἐπαινῶν, ἤδη γὰρ ἐξίστατο τῆσ νέασ λεγομένησ Ἀκαδημείασ ὁ Ἀντίοχοσ καὶ τὴν Καρνεάδου στάσιν ἐγκατέλειπεν, εἴτε καμπτόμενοσ ὑπὸ τῆσ ἐναργείασ καὶ τῶν αἰσθήσεων, εἴτε, ὥσ φασιν ἔνιοι, φιλοτιμίᾳ τινὶ καὶ διαφορᾷ πρὸσ τοὺσ Κλειτομάχου καὶ Φίλωνοσ συνήθεισ τὸν Στωικὸν ἐκ μεταβολῆσ θεραπεύων λόγον ἐν τοῖσ πλείστοισ.
(플루타르코스, Cicero, chapter 4 1:1)
βεβαιοῦντοσ αὐτοῦ τὸν Στωικὸν ἐκεῖνον λόγον ὅτι πᾶν ὃ ἂν δρᾷ ὁ σοφὸσ κατὰ πᾶσαν ἀρετὴν ἐνεργεῖ, καὶ μία μέν, ὡσ ἐοίκεν, ἀρετὴ πρωταγωνιστεῖ πράξεωσ ἑκάστησ, παρακαλεῖ δὲ τὰσ ἄλλασ καὶ συντείνει πρὸσ τὸ τέλοσ.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 115)
βεβαιοῦντοσ αὐτοῦ τὸν Στωικὸν ἐκεῖνον λόγον, ὅτι πᾶν, ὃ ἂν δρᾷ ὁ σοφόσ, κατὰ πᾶσαν ἀρετὴν ἐνεργεῖ, καὶ μία μέν, ὡσ ἐοίκεν, ἀρετὴ πρωταγωνιστεῖ πράξεωσ ἑκάστησ, παρακαλεῖ τὰσ ἄλλασ καὶ συντείνει πρὸσ τὸ τέλοσ.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 11 3:1)
ἤδη δὲ αὐτοῦ γέροντοσ γεγονότοσ πρέσβεισ Ἀθήνηθεν ἦλθον εἰσ Ῥώμην οἱ περὶ Καρνεάδην τὸν Ἀκαδημαϊκὸν καὶ Διογένη τὸν Στωικὸν φιλόσοφον, καταδίκην τινὰ παραιτησόμενοι τοῦ δήμου τῶν Ἀθηναίων, ἣν ἐρήμην ὦφλον Ὠρωπίων μὲν διωξάντων, Σικυωνίων δὲ καταψηφισαμένων, τίμημα ταλάντων πεντακοσίων ἔχουσαν.
(플루타르코스, Marcus Cato, chapter 22 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION