헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκοῦν ἢ μὴ στοχαζόμενον μαινόμενον τὸν γυμναστὴν λέγεισ, ἢ σωφρονῶν αὐτὸσ ὁμολογήσει στοχάζεσθαι τοῦ βελτίστου, τοιοῦτον δ’ οὐδὲν ἔχειν προειπεῖν οὐδ’ ἐπαγγείλασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 36:5)
εἰ δὲ μὴ, στοχαζόμενον τῆσ ἐκείνων διανοίασ ἃ νομίζει καθ’ ἡδονὴν αὐτοῖσ ἔσεσθαι, ταῦτα καὶ λέγειν καὶ πράττειν, ἢ μικρὸν γοῦν τι παραλλάξαι τῆσ ἐπιθυμίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 78:4)
καὶ γὰρ συνέβη τοὺσ μὲν Σόλωνοσ νόμουσ ἀφανίσαι τὴν τυραννίδα διὰ τὸ μὴ χρῆσθαι, καινοὺσ δ’ ἄλλουσ θεῖναι τὸν Κλεισθένη στοχαζόμενον τοῦ πλήθουσ, ἐν οἷσ ἐτέθη καὶ ὁ περὶ τοῦ ὀστρακισμοῦ νόμοσ.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 22 1:2)
διὸ δεῖ τὸν στοχαζόμενον τοῦ μέσου πρῶτον μὲν ἀποχωρεῖν τοῦ μᾶλλον ἐναντίου, καθάπερ καὶ ἡ Καλυψὼ παραινεῖ τούτου μὲν καπνοῦ καὶ κύματοσ ἐκτὸσ ἐέργενῆα.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 106:4)
καὶ ἐπὶ τῷδε παραγγέλλεται μήτε τοῦ κράνουσ στοχάζεσθαι τῶν παριππευόντων μήτε ἐσ τὸν ἵππον τὸ δόρυ μεθιέναι, ἀλλὰ γὰρ πρὶν ἐγκλῖναι τὸν ἱππέα καὶ παραγυμνῶσαί τι τῆσ πλευρᾶσ ἢ ἐκφῆναι τοῦ νώτου ἐπιστραφέντα, αὐτοῦ δὴ τοῦ θυρεοῦ στοχαζόμενον ὡσ Βιαιότατα ἐναράξαι τὸ δόρυ.
(아리아노스, chapter 40 7:1)
ἐγὼ δὲ ἐκεῖνο μὲν οὐκ ἀφαιροῦμαι τὸν υἱόν, τὸ μηδὲν ἄκοντοσ ἂν ἐμοῦ ποιῆσαι τῶν ἐφ̓ ἑαυτῷ μηδὲ ἄλλωσ ἂν ἢ στοχαζόμενον καὶ τῆσ ἐμῆσ γνώμησ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΕΝ ΒΟΥΛΗΙ. 18:3)
καθόλου δὲ τὰ περὶ τὴν δίαιταν οὕτωσ ὑπῆρχε συμμέτρωσ διατεταγμένα ὥστε δοκεῖν μὴ νομοθέτην, ἀλλὰ τὸν ἄριστον τῶν ἰατρῶν συντεταχέναι τῆσ ὑγιείασ στοχαζόμενον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 70 12:1)
Τὰ ἔργα πάντα ἀσκέειν ἑκα τέρῃ δρῶντα, καὶ ἀμφοτέρῃσιν ἅμα ὁ̔́μοιαι γάρ εἰσιν ἀμφότεραἰ, στοχαζόμενον ἀγαθῶσ, καλῶσ, ταχέωσ, ἀπόνωσ, εὐρύθμωσ, εὐπόρωσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., KAT' IHTREION., 4.3)
ἐλέξαμεν ὡσ τὸν νομοθέτην δεῖ τριῶν στοχαζόμενον νομοθετεῖν, ὅπωσ ἡ νομοθετουμένη πόλισ ἐλευθέρα τε ἔσται καὶ φίλη ἑαυτῇ καὶ νοῦν ἕξει.
(플라톤, Laws, book 3 153:4)
ἧσ ἄρχει τὸ μὴ πλανᾶσθαι πρὸσ πολλὰ στοχαζόμενον, ἀλλ’ εἰσ ἓν βλέποντα πρὸσ τοῦτο ἀεὶ τὰ πάντα οἱο͂ν βέλη ἀφιέναι.
(플라톤, Laws, book 12 149:2)
ἆρ’ οὖν οὐχ ἥδε ἀρχὴ τῆσ ὁμολογίασ, ἐρέσθαι ἡμᾶσ αὐτοὺσ τί ποτε τὸ μέγιστον ἀγαθὸν ἔχομεν εἰπεῖν εἰσ πόλεωσ κατασκευήν, οὗ δεῖ στοχαζόμενον τὸν νομοθέτην τιθέναι τοὺσ νόμουσ, καὶ τί μέγιστον κακόν, εἶτα ἐπισκέψασθαι ἆρα ἃ νυνδὴ διήλθομεν εἰσ μὲν τὸ τοῦ ἀγαθοῦ ἴχνοσ ἡμῖν ἁρμόττει, τῷ δὲ τοῦ κακοῦ ἀναρμοστεῖ;
(플라톤, Republic, book 5 295:1)
τό τε γὰρ ἐξαγγεῖλαι τὰ γινωσκόμενα ῥᾴδιον, τό τε προειπεῖν ὑπὲρ τοῦ μέλλοντοσ στοχαζόμενον ἐκ τῶν ἤδη γεγονότων εὐμαρέσ.
(폴리비오스, Histories, book 6, ii. de variis rerum publicarum formis 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION