헬라어 문장 내 검색 Language

Αἵματοσ φορῆσ τῆσ διὰ στόματοσ ἰδέαι δύο· ἡ μὲν διὰ στόματοσ ἀπὸ κεφαλῆσ καὶ τῶν τῇδε ἀγγείων · ὁδὸσ δὲ ὑπερώη, φαρύγγεθρον, ἔνθα καὶ ἀρχαὶ στομάχου καὶ ἀρτηρίησ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.26)
ἐσρέει δὲ καὶ ἐσ τὸν στόμαχον ἀπὸ τῆσ κεφαλῆσ, εὖτε ξὺν ναυτίῃ ἐμέουσι · ἔστι δὲ καὶ ἥδε ἀπάτη, ὡσ ἀπὸ στομάχου φέρεσθαι δοκέειν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.34)
τουτέων δὲ ἀσθενεστέρη ἡ ἀπὸ τῆσ τρηχείησ ἀρτηρίησ· ἢν δὲ ἀπὸ στομάχου ἢ κοιλίησ ἐμέηται, οὔτε κάρτα ὀλεθρίωσ ἴσχουσι, κἢν πάνυ πολλὴ αἱμορραγίη ἐῄ, οὔτε ἡ ἄλθεξισ μακρὴ καὶ ποικίλη· ἢν δὲ ἀπὸ ἥπατοσ καὶ σπληνὸσ, οὐ Ῥηϊδίη μὲν, οὐδὲ ξυνεχήσ · ἐσ γὰρ τὴν κοιλίην καὶ ἔντερα τουτέων ἡ ἀπόκρισισ ἑτοιμοτέρη .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.42)
ἀπὸ στομάχου μὲν οὖν οὔτε λίην ἐξ ἀραιώσιοσ ἀνάγεται· ἡ γὰρ τῶν βρωμάτων τε καὶ τῶν πομάτων ψύξισ τε καὶ στύψισ ἐσ πύκνωσιν ἄγει τὰ μέρεα· ἀτὰρ οὐδὲ διαβρώσιεσ ξυνεχέεσ εἰσὶ, καί τοι μᾶλλον τῆσ προτέρησ · τὰ γὰρ ἀναδάκνοντα τῶν Ῥευμάτων οὐ προσίσχεται πολλὸν χρόνον, ἀλλ’ ἤ ἀπεπτύσθη , ἢ διηλάθη κάτω.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.60)
βὴξ μικρὴ, ἄλλοτε μὲν ξύν τῳ, ἄλλοτε δὲ μούνη ἄνευθεν ἀναγωγῆσ· ξυνταλαιπωρέει γὰρ ἡ ἀρτηρίη τῷ στομάχῳ, παρατεταμένη καὶ ξυνημμένη· δῆξισ, ἢ στύψισ τοῦ ἕλκεοσ ἐπὶ τοῖσι καταπινομένοισι· πολλὸν δὲ μᾶλλον, ἢν ψυχρὰ κάρτα ἢ θερμὰ ἢ στρυφνὰ ἐῄ· ἐγγίγνεται δὲ καὶ πόνοσ τοῦ στομάχου, μετεξετέροισι δὲ μέσφι μεταφρένου · ἔμετοι φλεγματώδεεσ· ἐπαναφέρουσι δέ κοτε, ἐπὴν ἐσ μῆκοσ ἡ νοῦσοσ ἐπιταθῇ, καὶ μέζων ἐῄ ἀποσιτίη, τουτέων πλῆθοσ πολύ· πυρετοὶ οὐ μάλα ξυνεχέεσ, ἀλλὰ Ῥεμβώδεεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.64)
ὁκόσοι δὲ στομάχου ἡγέονται τὸ πάθοσ ἔμμεναι, οὕνεκα σιτίοισί τε καὶ οἴνῳ, μετεξετέροισι δὲ καὶ ψυχρῷ, ἡ δύναμισ ἐστάθη, καὶ τὸ κακὸν ἐξηλάθη, οἱ δέ μοι δοκέουσι καὶ τὴν φρενῖτιν τριχῶν τῆσ κεφαλῆσ, καὶ τοῦ δέρματοσ νοῦσον ἡγέεσθαι, οὕνεκεν κουρῇ καὶ τέγξι αὐτέων Ῥηίζουσι οἱ φρενιτι κοί .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.98)
μὴ οὖν καὶ αἵδε στομάχου αἱ δυνάμιεσ, ἀλλὰ καρδίησ, ἔνθα καὶ ἡ ψυχὴ καὶ ἡ φύσισ αὐτέησ, εἰσ ἣν καὶ τὸ πάθοσ ᾖ τῶν τῇδε δυνάμεων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.106)
ξύνεστι δὲ αὐτέοισι, εἰ μὲν ἐπιεικὴσ εἱλεὸσ εἰή, πόνοσ ἑλισσόμενοσ, στομάχου πλάδοσ, ἔκλυσισ, μαλακίη, ἐρεύξιεσ κεναὶ καὶ οὐδὲν ὠφελοῦσαι, κοιλίη ὑποβορβορίζουσα φύσῃσι, ὁδοιπορίη μεσφὶ ἕδρησ, διέξοδοι δὲ ἀτελέεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.136)
Καὶ ἐπὴν ὠμῶν ὅλον τὸ σῶμα πλησθῇ, καὶ ἡ ἐσ τὰ σιτία ὄρεξισ οἴχηται, καὶ τῆσ καχεξίησ ὧδε μέσφι στομάχου νεμομένησ, καὶ τοῦ πάθεοσ κορυφὴν ἴσχοντο σ ἤδη, οἰδαλέοι μὲν, ἀδρανέεσ δὲ, καὶ ἐσ πᾶσαν πρῆξιν ἄθυμοι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.360)
ἢν δὲ ἐσ τὸν οὐρητῆρα ὁ λίθοσ ἐμπέσῃ, βρασμὸσ ὡσ ἀπὸ Ῥίγεοσ, αἴσθησισ τοῦ λίθου ὁδοιπορέοντοσ ξὺν ὠσμῷ βιαίῳ· κἢν ἐσ τὴν κύστιν ἐμπέσῃ, οὔρων ἅλισ ὑδατωδέων ἔκχυσισ, κοιλίησ ἔξοδοι φυσώδεεσ, στομάχου κατάστασισ , ἐρεύξιεσ, ἀνάπαυσισ τῶν πρόσθεν κακῶν· προσεχύθη κοτὲ καὶ πρὸσ τῶν οὔρων αἷμα, ἀναδορῇ τοῦ πόρου· ἀγωνίη δὲ δευτέρη τοῦ λίθου ἡ διὰ τοῦ καυλοῦ διέξοδοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.87)
Στόμαχοσ ἡδονῆσ καὶ ἀηδίησ ἡγεμών· καρδίησ καίριον γειτόνευμα ἐσ τόνον καὶ θυμὸν, ἢ ἀθυμίην, τῆσ ψυχῆσ συμπαθείῃ· ἥδε στομάχου πρώτιστα δύναμισ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.140)
Τάδε μέντοι τῆσ ψυχῆσ, τοῦ στομάχου ἐνδιδόντοσ , εἶναι δεῖ τὴν πάθην· οἱ δὲ δὴ ἄνθρωποι οὐκ εἰδότεσ τὰ ξυμπαθέα μέρεα, ἐφ’ οἷσι τὰ δεινότα τα γίγνεται, τὸν στόμαχον αἴτιον ἡγοῦνται· μέγα δὲ ἐσ πίστιν ὧν λέγω ἡ ξυνάφεια τῆσ καρδίησ, ἔνθα πάντων ἡ ἀρχή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.150)
Αἰτίαι δὲ τῆσ νούσου, καὶ ἄλλαι μὲν μυρίαι, καιρίη δὲ, πῦον συχνὸν ἀπὸ κοιλίησ διὰ στομάχου χυθέν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.152)
τοῖσδε οὖν τηκεδὼν μὲν τοῦ σκήνεοσ, ἄχροοι τὴν μορφὴν, καὶ ἐν νεότητι γηραλέοι, καὶ ὑπ’ ἐννοίησ κωφοὶ, ψυχὴν δὲ ἀμειδέεσ, ἀμείλιχοι · στομάχου δὲ κακοσιτίη· ταχὺσ ὁ κόροσ τῆσ ξυνήθεοσ εὐτελέοσ καὶ ἑτοίμου τροφῆσ, ἀηθείῃ δὲ ποικίλησ ἐδωδῆσ ὄκνοσ δὲ πάντων γευμάτων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.158)
ἥδε ἐστὶ στομάχου χρονιη νοῦσοσ· φλεγμοναὶ δὲ καὶ Ῥεύματα, καὶ καρδιωγμὸσ , ἢ πόνοσ, στομαχικὸν οὐ κικλήσκεται πάθοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.160)

SEARCH

MENU NAVIGATION