헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ Ὅμηροσ δέκα γλώττασ καὶ δέκα στόματα οὐκ ἄν φησιν οἱο͂́σ τε εἶναι λαβὼν τὸν τῶν νεῶν ἀριθμὸν εἰπεῖν ὅσαι τοῖσ Ἀχαιοῖσ εἵποντο, εἰ μὴ αἱ Μοῦσαι εἴποιεν αὐτῷ καὶ ἡγήσαιντο τοῦ λόγου·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 5:6)
ἐμοὶ δὲ τὰ τοῦ μεγίστου τῶν θεῶν ἔργα τε καὶ δῶρα εἰσ ἀνθρώπουσ ἀεὶ τελούμενα ἦ που σφόδρα ἀμήχανον ἁπάντων ἀνθρώπων στόματα καὶ πᾶσαν ὅση ἀνθρωπίνη φωνὴ κτησαμένῳ, εἰ μὴ θεοί τινεσ ὡσ ἀληθῶσ ἡγεμόνεσ τῷ λόγῳ γένοιντο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 5:7)
ἀλλὰ μὴν κἀκεῖνό γε δῆλον ὅτι οὐδ’ ἐν τοῖσ φαυλοτάτοισ τῶν ποταμῶν ἐστιν ὁ Νεῖλοσ, οὐδ’ οὕτω παρὰ πάντασ εὐμεταχείριστοσ ὥστε μόνου τούτου τὰ στόματα ὑπὸ τῶν πνευμάτων ἀνακόπτεσθαι καὶ μεταπίπτειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 3:2)
οὐ γὰρ ὅτι ἀξιοῦσι τοὺσ ἐτησίασ αἰτίαν παρέχειν, διὰ τοῦθ’ ὁ Νεῖλοσ οὐκ ἐξίησιν εἰσ θάλατταν, ἀλλ’ ἐπ’ αὐτὰ τὰ στόματα ἐλθόντι πανταχοῦ φανεῖται ῥέων λαμπρὸσ ἐν λαμπροῖσ ἐτησίαισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 3:11)
τὰ τοίνυν στόματα ἅπαντα, ἐάν τε φῶσιν ἐάν τε μὴ φῶσιν οἱ σοφισταὶ, ἐξίησι ‐ καὶ τοῦτ’ ὀφθαλμοῖσ, οὐχὶ λόγῳ κρίνεται ‐ καὶ οὐκ ἐπὶ βραχύ γε οὑτωσὶ οὐδ’ ἐφ’ ὅσον τὰ τῶν ἄλλων καὶ πολλῶν ποταμῶν, ἀλλ’ εἰσ ὅσον εἰκὸσ τοῦ μεγίστου τῶν ποταμῶν ἐξικνεῖσθαι, καὶ ἐπὶ πολύ γ’ αὖ πλέον τοῦ θέρουσ ἢ τοῦ χειμῶνοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 3:14)
καίτοι εἰ τὰ στόματα ἵστατο ὑπὸ τῶν ἐτησίων αὐτοῦ, πῶσ εἰκὸσ ἦν τοὺσ τοῖσ ἐτησίαισ μέσοισ καταίροντασ ἐν μέσῃ θαλάττῃ τὸ τοῦ Νείλου ὕδωρ λαμβάνειν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 4:2)
ἐπὶ δὲ Σκύθασ ἔστε ἐπὶ τὰσ ἐκβολάσ, ἵνα ἐκδιδοῖ κατὰ πέντε στόματα ἐσ τὸν Εὔξεινον πόντον.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 3 2:4)
Φοινίκων ξυμπάσασ Ἀλέξανδρον ἔχοντἀ καὶ ἅμα ξυντεταγμένωσ τοῦ ἐπίπλου γιγνομένου ὁ̓λίγον γὰρ πρὶν προσχεῖν τῇ πόλει ἀνεκώχευσαν ἔτι πελάγιαι αἱ ξὺν Ἀλεξάνδρῳ νῆεσ, εἴ πωσ ἄρα ἐσ ναυμαχίαν τοὺσ Τυρίουσ προκαλέσαιντο, ἔπειτα οὕτωσ ξυνταξάμενοι, ὡσ οὐκ ἀντανήγοντο, πολλῷ τῷ ῥοθίῳ ἐπέπλεον̓ ‐ ταῦτα ὁρῶντεσ οἱ Τύριοι ναυμαχεῖν μὲν ἀπέγνωσαν, τριήρεσι δὲ ὅσασ τῶν λιμένων τὰ στόματα ἐδέχοντο βύζην τὸν ἔσπλουν φραξάμενοι ἐφύλασσον, ὡσ μὴ ἐσ τῶν λιμένων τινὰ ἐγκαθορμισθῆναι τῶν πολεμίων τὸν στόλον.
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 20 8:1)
ἀπέχει δὲ ἀλλήλων τὰ στόματα τοῦ ποταμοῦ τοῦ Ἰνδοῦ ἐσ σταδίουσ μάλιστα ὀκτακοσίουσ καὶ χιλίουσ.
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 20 2:2)
καταστρεψάμενον δὲ Οὐξίουσ τε καὶ Ἀραχωτοὺσ καὶ Δράγγασ, κεκτημένον δὲ καὶ Παρθυαίουσ καὶ Χορασμίουσ καὶ Ὑρκανίουσ ἔστε ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὴν Κασπίαν, ὑπερβάντα δὲ τὸν Καύκασον ὑπὲρ τὰσ Κασπίασ πύλασ, καὶ περάσαντα Ὄξον τε ποταμὸν καὶ Τάναϊν, ἔτι δὲ τὸν Ἰνδὸν ποταμόν, οὐδενὶ ἄλλῳ ὅτι μὴ Διονύσῳ περαθέντα, καὶ τὸν Ὑδάσπην καὶ τὸν Ἀκεσίνην καὶ τὸν Ὑδραώτην, καὶ τὸν Ὕφασιν διαπεράσαντα ἄν, εἰ μὴ ὑμεῖσ ἀπωκνήσατε, καὶ ἐσ τὴν μεγάλην θάλασσαν κατ̓ ἀμφότερα τοῦ Ἰνδοῦ τὰ στόματα ἐμβαλόντα, καὶ διὰ τῆσ Γαδρωσίασ τῆσ ἐρήμου ἐλθόντα, ᾗ οὐδείσ πω πρόσθεν σὺν στρατιᾷ ἦλθε, καὶ Καρμανίαν ἐν παρόδῳ προσκτησάμενον καὶ τὴν Ὠρειτῶν γῆν, περιπεπλευκότοσ δὲ ἤδη αὐτῷ τοῦ ναυτικοῦ τὴν ἀπ̓ Ἰνδῶν γῆσ εἰσ Πέρσασ θάλασσαν, ὡσ εἰσ Σοῦσα ἐπανηγάγετε, ἀπολιπόντεσ οἴχεσθε, παραδόντεσ φυλάσσειν τοῖσ νενικημένοισ βαρβάροισ.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 10 6:1)
ὅτι δὲ ἐπιπολῆσ ἐστιν αὐτῷ καὶ ὑψηλὸσ ὁ ῥοῦσ, ὑπερβάλλει ἐσ τὴν χώραν, εἰ μή τισ ἀναστομώσασ αὐτὸν κατὰ τὸν Πολλακόπαν ἐσ τὰ ἕλη τε ἐκτρέψειε καὶ τὰσ λίμνασ, αἳ δὴ ἀρχόμεναι ἀπὸ ταύτησ τῆσ διώρυχοσ διήκουσιν> ἔστε ἐπὶ τὴν ξυνεχῆ τῇ Ἀράβων γῇ, καὶ ἔνθεν μὲν ἐσ τέναγοσ ἐπὶ πολύ, ἐκ δὲ τοῦ ἐσ θάλασσαν κατὰ πολλά τε καὶ ἀφανῆ στόματα ἐκδίδωσι.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 21 3:2)
τὰ πρὸσ ἑσπέρην δὲ τῆσ Ἰνδῶν γῆσ ὁ ποταμὸσ ὁ Ἰνδὸσ ἀπείργει ἔστε ἐπὶ τὴν μεγάλην θάλασσαν, ἵναπερ αὐτὸσ κατὰ δύο στόματα ἐκδιδοῖ, οὐ συνεχέα ἀλλήλοισι τὰ στόματα, κατάπερ τὰ πέντε τοῦ Ἴστρου ἐστὶ συνεχέα, ἀλλὰ ὡσ τὰ τοῦ Νείλου, ὑπ̓ ὅτων τὸ Δέλτα ποιέεται τὸ Αἰγύπτιον, ὧδέ τοι καὶ τὸ τῆσ Ἰνδῶν γῆσ Δέλτα ποιέει ὁ Ἰνδὸσ ποταμόσ, οὐ μεῖον τοῦ Αἰγυπτίου·
(아리아노스, Indica, chapter 2 5:1)
πολλὸν δὲ δὴ συνεπιλαβέσθαι ἐσ εὐθυμίην τῇ στρατιῇ τὸ δὴ αὐτὸν Ἀλέξανδρον ὁρμηθέντα κατὰ τοῦ Ἰνδοῦ τὰ στόματα ἀμφότερα ἐκπλῶσαι ἐσ τὸν πόντον, σφάγιά τε Ποσειδῶνι ἐντεμεῖν καὶ ὅσοι ἄλλοι θεοὶ θαλάσσιοι, καὶ δῶρα μεγαλοπρεπέα τῇ θαλάσσῃ χαρίσασθαι.
(아리아노스, Indica, chapter 20 10:1)
ἐγὼ δέ πωσ μισῶ γελοίουσ, οἵτινεσ τήτῃ σοφῶν ἀχάλιν’ ἔχουσι στόματα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 2 1:3)
βούλομαι δὲ γ’, ὦ βέλτιστε σύ, κἀκεῖνο καὶ τοῦτ’, ἀλλ’ ἀδύνατα βούλομαι οὔτε στόματα γὰρ οὔτε χεῖρασ πέντ’ ἔχω.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 8 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION