Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὰ δὲ ὡσ ἐκ τοῦ μέρουσ τὸ εἶδοσ, οἱο͂ν ἅνθρωποσ ἐκ τοῦ δίποδοσ καὶ ἡ συλλαβὴ ἐκ τοῦ στοιχείου·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 229:1)
εἰ δὲ ἐκ στοιχείου, δῆλον ὅτι οὐχ ἑνὸσ ἀλλὰ πλειόνων, ἢ ἐκεῖνο αὐτὸ ἔσται, ὥστε πάλιν ἐπὶ τούτου τὸν αὐτὸν ἐροῦμεν λόγον καὶ ἐπὶ τῆσ σαρκὸσ ἢ συλλαβῆσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 268:1)
οὐδὲ δὴ ὁ ἄνθρωπόσ ἐστι τὸ ζῷον καὶ δίπουν, ἀλλά τι δεῖ εἶναι ὃ παρὰ ταῦτά ἐστιν, εἰ ταῦθ’ ὕλη, οὔτε δὲ στοιχεῖον οὔτ’ ἐκ στοιχείου, ἀλλ’ ἡ οὐσία·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 37:1)
τὸ δὲ ἑνὶ εἶναι ὁτὲ μὲν τούτων τινὶ ἔσται, ὁτὲ δὲ ἄλλῳ ὃ καὶ μᾶλλον ἐγγὺσ τῷ ὀνόματί ἐστι, τῇ δυνάμει δ’ ἐκεῖνα, ὥσπερ καὶ περὶ στοιχείου καὶ αἰτίου εἰ δέοι λέγειν ἐπί τε τοῖσ πράγμασι διορίζοντα καὶ τοῦ ὀνόματοσ ὁρ́ον ἀποδιδόντα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 10:1)
ὁμοίωσ δὲ καὶ περὶ στιγμῆσ ἄν τισ ζητήσειε καὶ τοῦ στοιχείου ἐξ οὗ ποιοῦσι τὰ μεγέθη.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 209:3)
καὶ Ξενοφῶν ἐν τῷ περὶ ἱππικῆσ σιαγόνα μικρὰν συνεσταλμένην οἱ δὲ διὰ τοῦ υ στοιχείου ἐκφέροντεσ κατ’ ἀναλογίαν λέγουσιν ἀπὸ τοῦ ὑόσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 47 2:8)
’ οἶδα δ’, ἄνδρεσ φίλοι, ὅτι Ἀττικοὶ μὲν διὰ τοῦ ρ στοιχείου λέγουσι καὶ κρίβανον καὶ κριβανίτην.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 75 1:2)
"χωρὶσ δὲ τοῦ τ στοιχείου Ιὤνεσ ἤγανον λέγουσιν, ὡσ Ἀνακρέων χεῖρὰ τ’ ἐν ἠγάνῳ βαλεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 1422)
"οἶμαι δὲ καὶ διὰ τοῦ Η στοιχείου τυπώσασθαι τοὺσ παλαιοὺσ τὴν δασεῖαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 57 2:7)
τριχῶσ δὲ λέγεται τὸ γράμμα, τό τε στοιχεῖον ὅ τε χαρακτὴρ τοῦ στοιχείου καὶ τὸ ὄνομα, οἱο͂ν Ἄλφα·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 56:7)
ὁρᾷσ ὅτι τοῦ ἦτα καὶ τοῦ ταῦ καὶ τοῦ ἄλφα προστεθέντων οὐδὲν ἐλύπησεν, ὥστε μὴ οὐχὶ τὴν ἐκείνου τοῦ στοιχείου φύσιν δηλῶσαι ὅλῳ τῷ ὀνόματι οὗ ἐβούλετο ὁ νομοθέτησ·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 63:3)
καὶ πῶσ τοῦ στοιχείου τισ ἐρεῖ στοιχεῖα;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 370:2)
εἰ σοί, ὦ ἑταῖρε, δοκεῖ, καὶ ἀποδέχῃ τὴν διὰ στοιχείου διέξοδον περὶ ἑκάστου λόγον εἶναι, τὴν δὲ κατὰ συλλαβὰσ ἢ καὶ κατὰ μεῖζον ἔτι ἀλογίαν, τοῦτό μοι λέγε, ἵν’ αὐτὸ ἐπισκοπῶμεν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 395:2)
ἆρ’ οὖν τότε τὴν διὰ στοιχείου διέξοδον ἔχων γράψει "Θεαίτητον" μετὰ ὀρθῆσ δόξησ, ὅταν ἑξῆσ γράφῃ;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 399:4)
τὴν γὰρ διὰ τοῦ στοιχείου ὁδὸν ἔχων ἔγραφεν, ἣν δὴ λόγον ὡμολογήσαμεν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 400:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION