Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅταν μὲν γὰρ εἰσ τὰ στοιχεῖα διίστηται τὸ πᾶν ὑπὸ τοῦ νείκουσ, τότε τὸ πῦρ εἰσ ἓν συγκρίνεται καὶ τῶν ἄλλων στοιχείων ἕκαστον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 91:1)
τὸ τὴν αἰτίαν διελεῖν εἰσήνεγκεν, οὐ μίαν ποιήσασ τὴν τῆσ κινήσεωσ ἀρχὴν ἀλλ’ ἑτέρασ τε καὶ ἐναντίασ, ἔτι δὲ τὰ ὡσ ἐν ὕλησ εἴδει λεγόμενα στοιχεῖα τέτταρα πρῶτοσ εἶπεν οὐ μὴν χρῆταί γε τέτταρσιν ἀλλ’ ὡσ δυσὶν οὖσι μόνοισ, πυρὶ μὲν καθ’ αὑτὸ τοῖσ δ’ ἀντικειμένοισ ὡσ μιᾷ φύσει, γῇ τε καὶ ἀέρι καὶ ὕδατι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 93:1)
αὐτοῦ Δημόκριτοσ στοιχεῖα μὲν τὸ πλῆρεσ καὶ τὸ κενὸν εἶναί φασι, λέγοντεσ τὸ μὲν ὂν τὸ δὲ μὴ ὄν, τούτων δὲ τὸ μὲν πλῆρεσ καὶ στερεὸν τὸ ὄν, τὸ δὲ κενὸν τὸ μὴ ὄν διὸ καὶ οὐθὲν μᾶλλον τὸ ὂν τοῦ μὴ ὄντοσ εἶναί φασιν, ὅτι οὐδὲ τοῦ κενοῦ τὸ σῶμα, αἴτια δὲ τῶν ὄντων ταῦτα ὡσ ὕλην.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 97:1)
ἐπεὶ δὴ τὰ μὲν ἄλλα τοῖσ ἀριθμοῖσ ἐφαίνοντο τὴν φύσιν ἀφωμοιῶσθαι πᾶσαν, οἱ δ’ ἀριθμοὶ πάσησ τῆσ φύσεωσ πρῶτοι, τὰ τῶν ἀριθμῶν στοιχεῖα τῶν ὄντων στοιχεῖα πάντων ὑπέλαβον εἶναι, καὶ τὸν ὅλον οὐρανὸν ἁρμονίαν εἶναι καὶ ἀριθμόν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 104:1)
πῶσ μέντοι πρὸσ τὰσ εἰρημένασ αἰτίασ ἐνδέχεται συνάγειν, σαφῶσ μὲν οὐ διήρθρωται παρ’ ἐκείνων, ἐοίκασι δ’ ὡσ ἐν ὕλησ εἴδει τὰ στοιχεῖα τάττειν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 116:3)
τῶν μὲν οὖν παλαιῶν καὶ πλείω λεγόντων τὰ στοιχεῖα τῆσ φύσεωσ ἐκ τούτων ἱκανόν ἐστι θεωρῆσαι τὴν διάνοιαν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 118:1)
ἐπεὶ δ’ αἴτια τὰ εἴδη τοῖσ ἄλλοισ, τἀκείνων στοιχεῖα πάντων ᾠήθη τῶν ὄντων εἶναι στοιχεῖα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 138:1)
τῶν γὰρ σωμάτων τὰ στοιχεῖα τιθέασι μόνον, τῶν δ’ ἀσωμάτων οὔ, ὄντων καὶ ἀσωμάτων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 160:2)
Ἀναξαγόραν δ’ εἴ τισ ὑπολάβοι δύο λέγειν στοιχεῖα, μάλιστ’ ἂν ὑπολάβοι κατὰ λόγον, ὃν ἐκεῖνοσ αὐτὸσ μὲν οὐ διήρθρωσεν, ἠκολούθησε μέντ’ ἂν ἐξ ἀνάγκησ τοῖσ ἐπάγουσιν αὐτόν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 173:1)
ἔτι δὲ πρὸσ τοῖσ εἰρημένοισ, εἴπερ εἰσὶν αἱ μονάδεσ διάφοροι, ἐχρῆν οὕτω λέγειν ὥσπερ καὶ ὅσοι τὰ στοιχεῖα τέτταρα ἢ δύο λέγουσιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 221:2)
ὅλωσ τε τὸ τῶν ὄντων ζητεῖν στοιχεῖα μὴ διελόντασ, πολλαχῶσ λεγομένων, ἀδύνατον εὑρεῖν, ἄλλωσ τε καὶ τοῦτον τὸν τρόπον ζητοῦντασ ἐξ οἱών ἐστὶ στοιχείων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 234:2)
ὥστε τὸ τῶν ὄντων ἁπάντων τὰ στοιχεῖα ἢ ζητεῖν ἢ οἰέσθαι ἔχειν οὐκ ἀληθέσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 235:2)
πῶσ δ’ ἄν τισ καὶ μάθοι τὰ τῶν πάντων στοιχεῖα;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 235:3)
καὶ πότερον αἱ ἀρχαὶ καὶ τὰ στοιχεῖα τὰ γένη ἐστὶν ἢ εἰσ ἃ διαιρεῖται ἐνυπάρχοντα ἕκαστον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 14:2)
περί τε τούτων οὖν ἀπορία πολλὴ πῶσ δεῖ θέμενον τυχεῖν τῆσ ἀληθείασ, καὶ περὶ τῶν ἀρχῶν πότερον δεῖ τὰ γένη στοιχεῖα καὶ ἀρχὰσ ὑπολαμβάνειν ἢ μᾶλλον ἐξ ὧν ἐνυπαρχόντων ἐστὶν ἕκαστον πρώτων, οἱο͂ν φωνῆσ στοιχεῖα καὶ ἀρχαὶ δοκοῦσιν εἶναι ταῦτ’ ἐξ ὧν σύγκεινται αἱ φωναὶ πρώτων, ἀλλ’ οὐ τὸ κοινὸν ἡ φωνή·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 67:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION