Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὗτοι δεῦρο ἀφικόμενοι τὸν δῆμον ᾔτησαν δωρεάν, καὶ ἔδωκεν αὐτοῖσ ὁ δῆμοσ τιμὰσ μεγάλασ, ὡσ τότ’ ἐδόκει, τρεῖσ λιθίνουσ Ἑρμᾶσ στῆσαι ἐν τῇ στοᾷ τῇ τῶν Ἑρμῶν, ἐφ’ ᾧτε μὴ ἐπιγράφειν τὸ ὄνομα τὸ ἑαυτῶν, ἵνα μὴ τῶν στρατηγῶν, ἀλλὰ τοῦ δήμου δοκῇ εἶναι τὸ ἐπίγραμμα.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 183 1:2)
μετὰ δὲ τοῦτο ὁρ́κουσ ὀμόσαντεσ αὐτοῖσ καὶ τὴν στήλην εὑρόμενοι <παρ’> αὐτῶν στῆσαι, κακὸν ἀγαπητὸν ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ, σπονδὰσ ἤγομεν ἐπὶ ῥητοῖσ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 32:1)
ὦκα δὲ Καλλιχόροιο παρὰ προχοὰσ ποταμοῖο ἤλυθον, ἔνθ’ ἐνέπουσι Διὸσ Νυσήιον υἱᾶ, Ἰνδῶν ἡνίκα φῦλα λιπὼν κατενάσσατο Θήβασ, ὀργιάσαι, στῆσαί τε χοροὺσ ἄντροιο πάροιθεν, ᾧ ἐν ἀμειδήτουσ ἁγίασ ηὐλίζετο νύκτασ, ἐξ οὗ Καλλίχορον ποταμὸν περιναιετάοντεσ ἠδὲ καὶ Αὐλίον ἄντρον ἐπωνυμίην καλέουσιν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 15:14)
Ξύνεστι μὲν αὐτέοισι, ἀθρόον μὲν εἰρῆσθαι, ἅπασι πόνοσ καὶ ἔντασισ τενόντων καὶ Ῥάχεοσ, καὶ μυῶν τῶν ἐν γνάθοισι καὶ θώρηκι, ἐρείδουσι γὰρ τὴν κάτω γένυν πρὸσ τὴν ἄνω, ὡσ μηδὲ μοχλοῖσιν ἢ σφηνὶ διὰ Ῥηϊδίωσ στῆσαι δύνασθα ι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.36)
κραταιὸσ δὲ, ὡσ δύναμιν στῆσαι Ῥέουσαν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.198)
τοῦτο δ’ εὐρυθμίαν ἐν τῷ λόγῳ εἰργάσθαι καί μοι δοκεῖ, τὸ δὲ τὴν εὐρυθμίαν ἀπειργασμένον ἐστὶ τὸ ἐμπεριβαλόντα τὰ νοήματα καὶ ἀπαρτίσαντα στῆσαι τὸ νόημα, ὥστε καὶ τὸ μετὰ ταῦτα ῥηθὲν μηκέτι ἡνῶσθαι, ἀλλ’ ἑτέρου ἀρχὴν λόγου δοκεῖν εἶναι·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 10:6)
Ἀπόλλω τε γάρ φασιν οἱ ποιηταὶ τὴν Δῆλον φερομένην πρότερον στῆσαι κατὰ τοῦ πελάγουσ ἐρείσαντα, ἐπειδὴ πρῶτον ἐν αὐτῇ ἐγένετο, καὶ οὗτοι τῆσ Μεροπίδοσ τότε ἐπιβάντεσ, προκρίναντεσ ἁπασῶν εἶναι καλλίστην, ὅσαι παραπλήσιαι μέγεθοσ, ἰάσαντό τε καὶ ἀπέφηναν ἐμβατὸν πᾶσιν Ἕλλησι καὶ βαρβάροισ, πρότερον σφαλερὰν καὶ ὕποπτον οὖσαν, καὶ τὴν εὐδαιμονίαν κυρίαν τῇ νήσῳ κατέστησαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀσκληπιάδαι 3:3)
μετὰ δὲ ταῦτα ἐλθόντα εἰσ τὸ ἱερὸν θῦσαι τῷ Ἀσκληπιῷ τέλεια καὶ στῆσαι κρατῆρασ ἱεροὺσ καὶ νεῖμαι μοίρασ ἱερὰσ ἅπασι τοῖσ συμφοιτηταῖσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 7:2)
ποῦ γὰρ ἄν τισ πεντακοσίων δραχμῶν πρίαιτο πρᾶγμα τοσοῦτον, καὶ ταῦτα παρ’ ἀνδρὸσ οὕτω μὲν ἀδωροδοκήτου, ὡσ πρότερον τὰ ῥεῖθρα τῶν ποταμῶν ἄν τινα στῆσαι ἢ ’κεῖνον πρίασθαι, οὕτω δ’ αὖ δεινοῦ περὶ πράγματα καὶ πάντων ἥκιστα ἂν ἐξαπατηθέντοσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 20:15)
ἀλλ’ ὁ πρόσθεν ἃ μηδεὶσ ᾔτει διδοὺσ, οὗτόσ ἐστιν ὁ μηδὲν ὕστερον λιπὼν αὐτοῖσ, ἀλλ’ ἀντὶ μὲν τοῦ τότε δοῦναι τὴν Ποτίδαιαν αὐτοὺσ οὐ παραδοὺσ ἑτέροισ, ἀλλ’ ἀνελὼν ὅλωσ, ἀντὶ δὲ τοῦ στῆσαι τὴν πλεονεξίαν ἐν Ὀλύνθῳ δύο καὶ τριάκοντα πόλεισ ἐπιλαβὼν καὶ τὴν Σκυθῶν ἐρημίαν τοῖσ ἐπὶ Θρᾴκησ Ἕλλησι ποιήσασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 3:3)
καὶ πολὺ τοῦθ’ ὑμῖν ἐνδοξότερον καὶ κάλλιον ἐκείνων τῶν ἀγώνων, ἀντιτάξασθαι τῇ τύχῃ καὶ ταύτησ στῆσαι τρόπαιον, εἰ καὶ σφόδρα ὑμῖν ἐνήλατο τὴν πρώτην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 5:2)
εἰ τοίνυν μήτε Θρασύβουλοσ ἀπέγνω τὰ πράγματα μηδὲ ἐνεθυμήθη, τί δ’ ἂν εἰε͂ν ἑβδομήκοντα ἄνθρωποι πρὸσ τὴν Λακεδαιμονίων ἀρχὴν καὶ τὴν κατέχουσαν τύχην τότε κοινῇ τὴν Ἑλλάδα ‐ πάντεσ γὰρ ὁμοίωσ ὑποκεκύφεσαν αὐτοῖσ ‐ μήτε ὁ Κόνων ἀδυνάτων ἐρῶν ᾔσθετο, ὅτε οὐδ’ ὁτιοῦν ἔχων πλὴν τοῦ σώματοσ ἔγνω τὰ τείχη πάλιν τῇ πόλει στῆσαι καὶ τὴν ἀρχὴν ἀνανεώσασθαι, πῶσ οὐκ εὔδηλόν ἐστιν ὅτι γνώμῃ καὶ φρονήματι καὶ καρτερίᾳ ψυχῆσ τὰ πολλὰ τῶν πραγμάτων, ἀλλ’ οὐ τῷ πλήθει τῶν ὑπαρχόντων κρίνεται;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 18:2)
ἐγὼ μὲν οὐ τοσαύτην αἰσχύνην ἔχειν ἡγοῦμαι τὴν ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχίαν, ὥσθ’ αἱρετώτερον εἶναι πρὸ αὐτῆσ ἀπολωλέναι, ἀλλὰ μᾶλλον τοῦ βίου καὶ τῆσ σωτηρίασ τῆσ εἰσ ἐκεῖνον τὸν χρόνον τοῦτο φήσαιμ’ ἂν ὡσπερεὶ κέρδοσ τοῖσ τότε συμβῆναι, τὸ κατεργάσασθαι πρᾶγμα τοσοῦτον καὶ στῆσαι τρόπαιον κοινὸν ἁπάντων ἀνθρώπων ὡσ εἰπεῖν καὶ κατὰ παντὸσ τοῦ χρόνου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 91:12)
ἑλοῦ τοίνυν δυοῖν θάτερον, ἢ τὸν νόμον χαίρειν ἐάσασ τῆσ προσούσησ ἔχεσθαι δόξησ, ἢ τοῦτον στῆσαι ζητῶν πρὸσ τῷ μηδὲν πλέον εἰργάσθαι καὶ ταύτην ἀπολέσαι καθάπαξ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 82:6)
καὶ εἰ κινηθῆναι ἢ κινῆσαι ἢ στῆναι ἢ στῆσαι ἢ εἶναι ἢ γίγνεσθαι ἢ μὴ εἶναι ἢ μὴ γίγνεσθαι, ὁμοίωσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 34:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION