헬라어 문장 내 검색 Language

ἃ φθόνον ἀκουόμενα καὶ ἀπιστίαν ἔχειν ᾤετο, σιωπᾷ πρὸσ αὐτὸν καὶ οὐδὲ πρὸσ εὔνουν σφόδρα δοκοῦντα εἶναι καὶ περισσότερον τῶν ἀφ’ αἵματοσ ὑπ’ αὐτοῦ στεργόμενον ἀσφαλὲσ ἢ σῶφρον ἔδοξε μηνύειν λογισάμενοσ οἶμαι τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν οἱά ταῖσ ἀληθείαισ ἐστίν, ὅτι βεβαίωσ οὐδεὶσ οὔτε φίλων οὔτε συγγενῶν οὐδ’ ἄχρι τῶν παρὰ τοῦ θεοῦ λαμπρῶν ἀποσώζει τὴν διάθεσιν, ἀλλὰ πρὸσ τὰσ ὑπεροχὰσ κακοήθεισ τυγχάνουσιν ἤδη καὶ βάσκανοι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 79:1)
εἰσελθόντοσ δέ "φίλον, εἶπεν, εἰδὼσ ἐμαυτῷ σὲ μόνον εὔνουν συμβουλεῦσαί μοι παρακαλῶ, πῶσ ἂν τιμήσαιμι τινὰ στεργόμενον ὑπ’ ἐμοῦ σφόδρα τῆσ ἐμαυτοῦ μεγαλοφροσύνησ ἀξίωσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 300:2)
λέγεται δὲ καὶ κύνα Περίταν ὄνομα τεθραμμένον ὑπ’ αὐτοῦ καὶ στεργόμενον ἀποβαλών κτίσαι πόλιν ἐπώνυμον.
(플루타르코스, Alexander, chapter 61 1:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION