Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ κανοῦν πάρεστ’ ὀλὰσ ἔχον καὶ στέμμα καὶ μάχαιραν, καὶ πῦρ γε τουτί, κοὐδὲν ἴσχει πλὴν τὸ πρόβατον ὑμᾶσ.
(아리스토파네스, Peace, Lyric-Scene, strophe 16)
καὶ ὃσ γελάσασ πρῶτον ἐν τοῖσ Ἕλλησι στέφανοσ ὠνομάσθη, ὥσ φησι Σῆμοσ ὁ Δήλιοσ ἐν δ Δηλιάδοσ, τὸ παρά μὲν ἡμῖν στέφοσ,1 παρὰ δέ τισι στέμμα προσαγορευόμενον, διὸ καὶ τούτῳ πρώτῳ στεφανωσάμενοι δεύτερον περιτιθέμεθα τὸν δάφνινον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 19 1:6)
μετὰ δὲ ταῦτα παρέστησαν τὴν τοῦτο κομιοῦσαν ἁρμάμαξαν, ἧσ κατεσκεύαστο κατὰ μὲν τὴν κορυφὴν καμάρα χρυσῆ, ἔχουσα φολίδα λιθοκόλλητον, ἧσ ἦν τὸ μὲν πλάτοσ ὀκτὼ πηχῶν, τὸ δὲ μῆκοσ δώδεκα, ὑπὸ δὲ τὴν ὑπωροφίαν παρ’ ὅλον τὸ ἔργον θριγκὸσ χρυσοῦσ, τῷ σχήματι τετράγωνοσ, ἔχων τραγελάφων προτομὰσ ἐκτύπουσ, ἐξ ὧν ἤρτηντο κρίκοι χρυσοῖ διπάλαιστοι, δι’ ὧν κατακεκρέμαστο στέμμα πομπικόν, χρώμασι παντοδαποῖσ διαπρεπῶσ κατηνθισμένον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 26 5:1)
ἔτι τ’ ἐμβάδασ χαλκᾶσ καὶ στέμμα Δελφικόν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. b'. EMPEDOKLHS 23:3)
μή σε γέρον κοίλῃσιν ἐγὼ παρὰ νηυσὶ κιχείω ἢ νῦν δηθύνοντ’ ἢ ὕστερον αὖτισ ἰόντα, μή νύ τοι οὐ χραίσμῃ σκῆπτρον καὶ στέμμα θεοῖο·
(호메로스, 일리아스, Book 1 4:3)
Πάρθουσ Ἀρμενίουσ τε θοῷ ὑπὸ δουρὶ δαμάσσασ νοστήσεισ Ῥώμην καὶ Θύβριδοσ ἀγλαὸν ὕδωρ στέμμα φέρων κροτάφοισι μεμιγμένον ἀκτίνεσσιν.
(루키아노스, Alexander, (no name) 27:3)
ἡ πίτυσ ἐζητεῖτο καθ’ ὃν λόγον ἐν Ἰσθμίοισ στέμμα γέγονε·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Τίσ αἰτία δι’ ἣν ἡ πίτυσ ἱερὰ Ποσειδῶνοσ ἐνομίσθη καὶ Διονύσου· καὶ ὅτι τὸ πρῶτον ἐστεφάνουν τῇ πίτυι τοὺσ Ἴσθμια νικῶντασ, ἔπειτα σελίνῳ, νυνὶ δὲ πάλιν τῇ πίτυι. 1:1)
"οὐ γὰρ ἐχθὲσ ἡ πίτυσ ἐνταῦθα καὶ πρῴην στέμμα γέγονε τῶν Ἰσθμίων, πρότερον δὲ τοῖσ σελίνοισ ἐστέφοντο;
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Τίσ αἰτία δι’ ἣν ἡ πίτυσ ἱερὰ Ποσειδῶνοσ ἐνομίσθη καὶ Διονύσου· καὶ ὅτι τὸ πρῶτον ἐστεφάνουν τῇ πίτυι τοὺσ Ἴσθμια νικῶντασ, ἔπειτα σελίνῳ, νυνὶ δὲ πάλιν τῇ πίτυι. 15:1)
"οὐκ ἀνεγνώκαθ’ ὑμεῖσ οἱ τὴν πίτυν ὡσ οὐκ ἐπείσακτον οὐδὲ νέον ἀλλὰ πάτριον καὶ παλαιὸν δὴ στέμμα τῶν Ἰσθμίων σεμνύνοντεσ;
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Τίσ αἰτία δι’ ἣν ἡ πίτυσ ἱερὰ Ποσειδῶνοσ ἐνομίσθη καὶ Διονύσου· καὶ ὅτι τὸ πρῶτον ἐστεφάνουν τῇ πίτυι τοὺσ Ἴσθμια νικῶντασ, ἔπειτα σελίνῳ, νυνὶ δὲ πάλιν τῇ πίτυι. 16:1)
ἕτεροι δ’ ἡμῶν τῆσ ἀμαθίασ ὡσ ἐοίκε καὶ τῆσ ἀνηκοϊάσ ἀπέλαυον ἀναπείθοντεσ τοὐναντίον, ὡσ ἡ μὲν πίτυσ ἦν στέμμα τῶν ἀγώνων πάτριον, ἐκ δὲ Νεμέασ κατὰ ζῆλον ὁ τοῦ σελίνου στέφανοσ ξένοσ ὢν ἐπεισῆλθε δι’ Ἡρακλέα, καὶ κρατήσασ ἠμαύρωσεν ἐκεῖνον ὡσ ἱερὸν ἐπιτήδειον·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Τίσ αἰτία δι’ ἣν ἡ πίτυσ ἱερὰ Ποσειδῶνοσ ἐνομίσθη καὶ Διονύσου· καὶ ὅτι τὸ πρῶτον ἐστεφάνουν τῇ πίτυι τοὺσ Ἴσθμια νικῶντασ, ἔπειτα σελίνῳ, νυνὶ δὲ πάλιν τῇ πίτυι. 19:1)
βουλόμενοσ οὖν αὐτοὺσ ἀπαλλάξαι τῆσ δεισιδαιμονίασ καὶ τὴν δυσελπιστίαν ἀφελεῖν ὁ Τιμολέων, ἐπιστήσασ τὴν πορείαν ἄλλα τε πρέποντα τῷ καιρῷ διελέχθη, καὶ τὸν στέφανον αὐτοῖσ ἔφη πρὸ τῆσ νίκησ κομιζόμενον αὐτομάτωσ εἰσ τὰσ χεῖρασ ἥκειν, ᾧ Κορίνθιοι στεφανοῦσι τοὺσ Ἴσθμια νικῶντασ, ἱερὸν καὶ πάτριον τὸ στέμμα τοῦ σελίνου νομίζοντεσ, ἔτι γὰρ τότε τῶν Ἰσθμίων, ὥσπερ νῦν τῶν Νεμείων, τὸ σέλινον ἦν στέφανοσ, οὐ πάλαι δὲ ἡ πίτυσ γέγονεν.
(플루타르코스, Timoleon, chapter 26 2:1)
στέμμα ἔχων ἐπὶ τῆσ κεφαλῆσ χρυσοῦν καὶ ἀμύκλασ ἐπὶ τοῖσ ποσὶ χαλκᾶσ καὶ στέμματα Δελφικὰ ἐν ταῖσ χερσὶν ἐπῄει τὰσ πόλεισ, δόξαν περὶ αὑτοῦ κατασχεῖν ὡσ περὶ θεοῦ βουλόμενοσ.
(작자 미상, 비가, Ἐμπεδοξλέους, section9)
Χρύσησ δ’ αὖθ’ ἱερεὺσ πέλασ ἵστατο, δεξιτερῇ μὲν σκῆπτρον ἀνασχόμενοσ Φοιβήϊον, ἐν δὲ καρήνῳ στέμμα φέρων μεγέθει δὲ κεκασμένοσ ἔπρεπε μορφῆσ, οἱᾶ́ περ ἡρώων ἱερὸν γένοσ·
(작자 미상, Greek Anthology, book 2, chapter 1 17:1)
στέμμα πολυστρέπτοισιν ἐπάρμενον εἶχεν ἐθείραισ, Ἀλκμήνησ μενέχαρμοσ ἀριστοτόκου παρακοίτησ, Θουκυδίδησ δ’ ἐλέλιξεν ἑὸν νόον ἦν δὲ νοῆσαι οἱᾶ́ περ ἱστορίησ δημηγόρον ἦθοσ ὑφαίνων δεξιτερὴν γὰρ ἀνέσχε μετάρσιον, ὡσ πρὶν ἀείδων Σπάρτησ πικρὸν Ἄρηα καὶ αὐτῶν Κεκροπιδάων, Ἑλλάδοσ ἀμητῆρα πολυθρέπτοιο τιθήνησ.
(작자 미상, Greek Anthology, book 2, chapter 1 74:1)
ἐμπορίην ἤθροισα πολυξείνοιο μελίσσησ, καὶ τόσον ἐξ ἐλέγοιο πολυσπερὲσ ἄνθοσ ἀγείρασ, στέμμα σοι εὐμύθοιο καθήρμοσα Καλλιοπείησ, ὡσ φηγὸν Κρονίωνι καὶ ὁλκάδασ Ἐννοσιγαίῳ, ὡσ Ἄρεϊ ζωστῆρα καὶ Ἀπόλλωνι φαρέτρην, ὡσ χέλυν Ἑρμάωνι καὶ ἡμερίδασ Διονύσῳ.
(작자 미상, Greek Anthology, book 4, chapter 3 21:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION