Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐμέμνηντ’ Ἀκαμαντίδαι τῶν ἐπῶν ἐν οἷσ Ὅμηροσ ἕνεκα τῆσ μητρόσ φησιν Αἴθρασ Ἀκάμαντ’ εἰσ Τροίαν στεῖλαι.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐπιτάφιοσ. 37:3)
ἀποικίαν στεῖλαι χρημάτων τε οὐ φεισάμενον καὶ πλῆθοσ ὁπόσον αὐτὸσ ἐβούλετο πέμψαντα μετὰ πάσησ προθυμίασ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 177:1)
στεῖλαί νυν ἀμφὶ χρωτὶ βυσσίνουσ πέπλουσ.
(에우리피데스, episode, trochees 11:13)
Ἢν δὲ ὑποπτεύσῃσ μὲν τὸ ὀστέον ἐῤῬωγέναι, ἢ πεφλάσθαι, ἢ ἀμφότερα ταῦτα, τεκμαιρόμενοσ, ὅτι ἰσχυρῶσ τέτρωται, ἐκ τῶν λόγων τοῦ τρωματίου, καὶ ὅτι ὑπὸ ἰσχυροτέρου τοῦ τρώσαντοσ, ἢν ἕτεροσ ὑφ’ ἑτέρου τρωθῇ, καὶ τὸ βέλοσ ὅτῳ ἐτρώθη, ὅτι τῶν κακούργων βελέων ἦν, ἔπειτα τὸν ἄνθρωπον ὅτι δῖνόσ τε ἔλαβε καὶ σκότοσ, καὶ ἐκαρώθη καὶ κατέπεσεν‧ τούτων δὲ οὕτω γιγνομένων, ἢν μὴ διαγινώσκῃσ εἰ ἔῤῬωγε τὸ ὀστέον, ἢ πέφλασται, ἢ καὶ ἀμφότερα ταῦτα, μήτε ὅλωσ ὁρᾷν δύνῃ, δεῖ δὴ, ἐπὶ τὸ ὀστέον τὸ τηκτὸν τὸ μελάντατον δεύσαντα, τῷ μέλανι φαρμάκῳ τῷ τηκομένῳ στεῖλαι τὸ ἕλκοσ, ὑποτείναντα ὀθόνιον, ἐλαίῳ τέγξαντα, εἶτα καταπλάσαντα τῇ μάζῃ ἐπιδῆσαι‧ τῇ δ’ ὑστεραίῃ, ἀπολύσαντα, ἐκκαθήραντα τὸ ἕλκοσ, ἐπιξῦσαι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΡΩΜΑΤΩΝ., 14.7)
ὁπόταν γὰρ τὸ πνεῦμα καταιγίσαν πλαγίᾳ τῇ ὀθόνῃ ἐμπέσῃ καὶ τὸ κῦμα ὑψηλὸν ἀρθῇ, τότε ὑμεῖσ μὲν ὑπ’ ἀγνοίασ κελεύετε τὴν ὀθόνην στεῖλαι ἢ ἐνδοῦναι ὀλίγον τοῦ ποδὸσ ἢ συνεκδραμεῖν τῷ πνεύματι, ἐγὼ δὲ τὴν ἡσυχίαν ἄγειν παρακελεύομαι ὑμῖν αὐτὸσ γὰρ εἰδέναι τὸ βέλτιον.
(루키아노스, Contemplantes, (no name) 3:2)
ὅ τε ἄνεμοσ ἐπεδίδου καὶ τὸ κῦμα ηὐξάνετο καὶ ζόφοσ ἐπεγίνετο καὶ οὐκέτ’ οὐδὲ στεῖλαι τὴν ὀθόνην δυνατὸν ἦν.
(루키아노스, Verae Historiae, book 1 6:2)
τῶν ἐν τῇ ἀρχῇ τῇ ἐμῇ ποτε τοὺσ ἀπορωτάτουσ συναγαγὼν ἐβουλήθην ἀποικίαν ἐσ τὸν Εὡσφόρον στεῖλαι, ὄντα ἔρημον καὶ ὑπὸ μηδενὸσ κατοικούμενον·
(루키아노스, Verae Historiae, book 1 12:4)
τῶν μὲν γὰρ τοῦ Σοφοκλέουσ Νιοβιδῶν βαλλομένων καὶ θνησκόντων ἀνακαλεῖταί τισ οὐδένα βοηθὸν ἄλλον οὐδὲ σύμμαχον ἢ τὸν ἐραστήν, ὦ ἀμφ’ ἐμοῦ στεῖλαι.
(플루타르코스, Amatorius, section 173)
ὀψὲ δέ ποτε, ἀφ’ οὗ μετέδοσαν Ῥωμαῖοι τοῖσ Ἰταλιώταισ τὴν ἰσοπολιτείαν, ἔδοξε καὶ τοῖσ ἐντὸσ Ἄλπεων Γαλάταισ καὶ Ἑνετοῖσ τὴν αὐτὴν ἀπονεῖμαι τιμήν, προσαγορεῦσαι δὲ καὶ Ἰταλιώτασ πάντασ καὶ Ῥωμαίουσ, ἀποικίασ τε πολλὰσ στεῖλαι, τὰσ μὲν πρότερον τὰσ δ’ ὕστερον, ὧν οὐ ῥᾴδιον εἰπεῖν ἀμείνουσ ἑτέρασ.
(스트라본, 지리학, book 5, chapter 1 2:5)
ὁ μὲν οὖν Βοιρεβίστασ ἔφθη καταλυθεὶσ ἐπαναστάντων αὐτῷ τινων πρὶν ἢ Ῥωμαίουσ στεῖλαι στρατείαν ἐπ’ αὐτόν·
(스트라본, 지리학, Book 7, chapter 3 22:8)
τοῦτον δὴ πάντα τὸν λαὸν μετὰ τῶν Ιὤνων κοινῇ στεῖλαι τὴν ἀποικίαν·
(스트라본, 지리학, Book 14, chapter 1 4:7)
ἰδὼν δὲ καλῶσ οἰκήσιμον τὴν μὲν ἀγέλην εἰσ τὴν Περσίδα ἀπαγάγοι πάλιν, ἀποίκουσ δ’ ἐκεῖ στείλαι τε καὶ τὰσ ἄλλασ νήσουσ καὶ τὴν παραλίαν, ἐπώνυμον δὲ ποιήσειεν ἑαυτοῦ τὸ πέλαγοσ.
(스트라본, 지리학, book 16, chapter 4 39:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION