Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ τοίνυν καὶ τὴν ἀνάρρησιν τοῦ στεφάνου παρανόμωσ ἐν τῷ ψηφίσματι κελεύει γίγνεσθαι, καὶ τοῦθ’ ὑμᾶσ διδάξω.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 32 1:1)
στίλβει δέ τ’ ἀλάμπετοσ ἀὴρ χρυσέου ἀπὸ στεφάνου, ἀκτῖνεσ δ’ ἐνδιάονται, εὖτ’ ἂν ἀπ’ Ὠκεανοῖο λοεσσαμένη χρόα καλόν, εἵματα ἑσσαμένη τηλαυγέα δῖα Σελήνη, ζευξαμένη πώλουσ ἐριαύχενασ, αἰγλήεντασ, ἐσσυμένωσ προτέρωσ’ ἐλάσῃ καλλίτριχασ ἵππουσ, ἑσπερίη, διχόμηνοσ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Σελήνην 2:3)
εἰσὶ δὲ καὶ ἄλλαι συμπληρώσεισ θαυμαστὴν περιβολὴν ἐργαζόμεναι, ἅμα τε τὸ προειρημένον συμπληροῦσαι καὶ ἀπαρτίζουσαι καὶ μετάβασιν ἐπὶ τὸ ἑξῆσ εἰσαγόμενον παρέχουσαι, ὡσ ἐν τῷ ὑπὲρ τοῦ στεφάνου, ἃ μὲν τοίνυν ἐγὼ παρεσχόμην εἰσ τὸ δικαιοῦν τοιαῦτα γράφειν περὶ ἐμοῦ πρὸσ πολλοῖσ ἄλλοισ ταῦτα καὶ παραπλήσια τούτοισ ἐστί, μέχρισ ἐνταῦθα ἡ συμπλήρωσισ, εἶτα ἡ ἐπαγγελία τοῦ ἐφεξῆσ, ἃ δὲ πάντεσ ὑμεῖσ ἴστε, ταῦτ’ ἤδη λέξω.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 17:3)
καὶ ἐν τῷ κατὰ Στεφάνου, ἐπιδείξω δὲ ὑμῖν τουτονὶ Στέφανον καὶ μεμαρτυρηκότα ψευδῆ καὶ δι’ αἰσχροκέρδειαν τοῦτο πεποιηκότα καὶ κατήγορον αὐτὸν αὑτοῦ γιγνόμενον·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 6:3)
ἀξιοπιστίασ δὲ καὶ τὸ ἐπικαταψεύδεσθαι, οἱο͂ν ἐν τῷ ὑπὲρ τοῦ στεφάνου, ἐν οἷσ λέγει τὸν Αἰσχίνην ὀψὲ Ἀθηναῖον γεγενημένον, ὀψὲ γάρ ποτε, ὀψὲ λέγω, εἶτα ἀξιοπίστωσ ἐπικατεψεύσατο, χθὲσ μὲν οὖν καὶ πρώην [εἶτα] Ἀθηναῖοσ καὶ ῥήτωρ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 13:1)
καὶ ἐν τῷ ὑπὲρ τοῦ στεφάνου, εἰ δὲ ἀπιστεῖσ, ἐρώτησον αὐτούσ, μᾶλλον δ’ ἐγὼ ὑπὲρ σοῦ τοῦτο ποιήσω, εἶτα ἡ ἐρώτησισ, πότερον ὑμῖν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, δοκεῖ μισθωτὸσ Αἰσχίνησ ἢ ξένοσ εἶναι Ἀλεξάνδρου;
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἐμφάσεωσ. 6:2)
ὥστ’ εἶναι τὸν κύκλον τοῦτον ἀντ’ ἄλλου τινοσ στεφάνου τοῖσ Ἕλλησιν ὑπὲρ κεφαλῆσ καὶ τὴν φρουρὰν ἐξ αὐτῆσ τῆσ χώρασ τοῦ βασιλέωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 63:11)
ἐδόκουν τὸν Ἄλκιμον τὸν διοικητὴν, ὃν ἔπεμψα τούτων ἕνεκα, ἐπανήκειν, κομίζοντά μοι λόγον Δημοσθένουσ τὸν ὑπὲρ τοῦ στεφάνου, ἔχοντα οὐχ ὡσ νῦν, ἀλλ’ ἑτέρωσ γε καὶ καθ’ ἑτέραν σύνθεσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 24:2)
οὐ μὴν ἀλλ’ ἐκείνοισ μὲν, ὡσ ἐοίκεν, ἐκ παλαιοῦ τὸ ἄλογον τοῦτο τῆσ δυστυχίασ συνείμαρται καὶ πολλάκισ ἠλέγχθησαν οὐχ ὡσ δεῖ διακείμενοι, ὑμῖν δὲ οὐδαμόθεν προσήκει τὸ νόσημα, οὓσ ἡμεῖσ, καὶ ὅτε ἦμεν παρ’ ὑμῖν, τότε ἑωρῶμεν κἀν ταῖσ ἐκκλησίαισ οὐ μόνον μιᾷ φωνῇ χρωμένουσ, ἀλλ’ εἰ οἱο͂́ν τ’ εἰπεῖν, καὶ ἑνὶ ῥήματι ὡσ τὸ πολὺ ‐ ὀρθῶσ γὰρ καὶ στεφάνου καὶ τοιαῦθ’ ὑμῖν ἤρκει καὶ τοὔνομα τοῦ δημηγοροῦντοσ ἀνειπεῖν ἐνίοτε, γάνυσθαι δὲ ἦν ὁρῶντα ‐ καὶ ἀντὶ τῆσ χειροτονίασ τῷ νεύματι τῆσ κεφαλῆσ χρωμένουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 15:4)
πῶσ οὖν ἐκεῖνοσ περὶ τῶν αὐτῶν τούτων διείλεκται, κατηγορηκότοσ μὲν Αἰσχίνου ὡσ ἀνάξιοσ εἰή τοῦ στεφάνου, παρεξετάσαντοσ δὲ αὐτὸν πρὸσ τοὺσ πρότερον καὶ μόνον οὐκ ἀνάγκην προσθέντοσ ὥστ’ ἐξαχθῆναι καὶ παρὰ γνώμην εἰπεῖν, καὶ φιλονεικῆσαι πρὸσ τοὺσ ἄνδρασ ἕνεκα τῆσ ἐκείνου βλασφημίασ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 150:9)
ἀλλὰ στεφανοῦ καὶ σπένδε τῷ Κοαλέμῳ·
(아리스토텔레스, Prologue 6:7)
ἴθι δὴ στεφανοῦ·
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Prologue 4:28)
μνημονεύει τοῦ Λύκωνοσ Δημοσθένησ ἐν τῷ περὶ τοῦ στεφάνου κἀν τῷ πρὸσ Τιμόθεον ὑπὲρ χρέωσ λέγων οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 723)
Νικαρέτη δὲ ἡ ἑταίρα ἐρωμένη ἦν Στεφάνου τοῦ ῥήτοροσ, Λυσίου δὲ τοῦ σοφιστοῦ Μετάνειρα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 65 1:2)
τούτων μνημονεύει Δημοσθένησ ὁ ῥήτωρ ἐν τῷ ὑπὲρ Κτησιφῶντοσ περὶ τοῦ στεφάνου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 53 2:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION