Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τί δ’ ἂν εἴποισ θορύβουσ ἐν βουλευτηρίοισ καὶ σπουδὰσ ἔξω παραδείγματοσ, τὸ δὲ καὶ πρὶν εἰπεῖν ὁτιοῦν πεπιστεῦσθαι προέχειν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λαλιὰ εἰσ Ἀσκληπιόν 4:4)
ἔπειθ’ ὁπλίτησ ἐντεθεὶσ ἐν καταλόγῳ οὐδεὶσ κατὰ σπουδὰσ μετεγγραφήσεται, ἀλλ’ ὥσπερ ἦν τὸ πρῶτον ἐγγεγράψεται.
(아리스토텔레스, Episode 1:6)
ἐγγὺσ γὰρ καὶ τὸ πολλάκισ τῷ ἀεί, ἔστιν δ’ ἡ μὲν φύσισ τοῦ ἀεί, τὸ δὲ ἔθοσ τοῦ πολλάκισ, καὶ τὸ μὴ βίαιον παρὰ φύσιν γὰρ ἡ βία, διὸ τὸ ἀναγκαῖον λυπηρόν, καὶ ὀρθῶσ εἴρηται πᾶν γὰρ ἀναγκαῖον πρᾶγμ’ ἀνιαρὸν ἔφυ, τὰσ δ’ ἐπιμελείασ καὶ τὰσ σπουδὰσ καὶ τὰσ συντονίασ λυπηράσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 11 3:3)
εἰώθει γὰρ ἐπισκοπεῖν ἐν ταῖσ πανηγύρεσι τὰσ σπουδὰσ τῶν ἀνθρώπων καὶ τὰσ ἐπιθυμίασ καὶ ὧν ἕνεκα ἀδημονοῦσι καὶ ἐπὶ τίσι μέγα φρονοῦσι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 7:3)
καίτοι με οὐ λέληθεν ὅτι τοὺσ φιλοσόφουσ πολλοὶ νομίζουσιν ἐκλύειν ἅπαντα καὶ ἀνιέναι τὰσ ὑπὲρ τῶν πραγμάτων σπουδάσ, καὶ διὰ τοῦτο βλάπτειν μᾶλλον·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 67:1)
καὶ γὰρ διαφερούσασ τὰσ σπουδὰσ εἶχον οἱ περὶ τῆσ ἡγεμονίασ διαγωνιζόμενοι δῆμοι·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 46 22:1)
ὀρθῶσ δέ κα ποιοῖσ ἀμμιμνᾳσκόμενοσ τήνασ τᾶσ σπουδᾶσ, ἡνίκα πάντασ ἁμὲ παρεκάλεισ πὸτ τὰν Πλάτωνοσ ἄφιξιν ἀξιῶν προτρέπεσθαί τε αὐτὸν καὶ ἀναδέχεσθαι τά τε ἄλλα καὶ περὶ τὰν ἀσφάλειαν μένοντί τε καὶ ἀφορμίοντι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 21:2)
οὓσ εἰ διδάσκοιμεν ὅτι θεία τισ ἔφθακε τύχη τὰσ ἀνθρωπίνασ σπουδὰσ αὐτῆσ παρασχούσησ τοὺσ ἐξ ἴσου τὸν ὑπὲρ τῶν πόλεων ἀγῶνα ποιησομένουσ, οὐ χαλεπῶσ πείσομεν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 14 4:2)
ὡσ δ’ οὐθὲν ἐπέραινον, ἀλλ’ ἐγκεκλικότα τὸν τύραννον ἑώρων ἐπὶ θάτερα μέρη διὰ τὰσ σπουδὰσ καὶ τὰσ παρακλήσεισ τῶν φυγάδων, αἰτησάμενοι χρόνον εἰσ ἀπολογίαν, καὶ διεγγυήσαντεσ τὰ σώματα χρημάτων ἐν τῷ διὰ μέσου τῆσ δίκησ οὐθενὸσ ἔτι φυλάττοντοσ αὐτοὺσ ἀποδράντεσ ᾤχοντο.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 12 2:1)
οὕτω δ’ ἄρα κοῦφόν τι πρᾶγμά ἐστιν ἐπιθυμία δίχα λόγου γινομένη καὶ ταχὺ μεταπῖπτον ἐπὶ θάτερα μέρη, μάλιστα δ’ ἡ τῶν ὄχλων, ὥσθ’ οἱ περὶ παντὸσ ποιούμενοι τέωσ τῆσ ἀρχῆσ μεταλαβεῖν καί, εἰ μὴ δοθείη τοῦτ’ αὐτοῖσ ὑπὸ τῶν πατρικίων, ἢ καταλείψοντεσ τὴν πόλιν ὡσ πρότερον, ἢ διὰ τῶν ὅπλων αὐτὸ ληψόμενοι, ἐπειδὴ τὸ συγχώρημα ἔλαβον, ἀπέστησαν εὐθὺσ τῆσ ἐπιθυμίασ καὶ τὰσ σπουδὰσ ἐπὶ θάτερον μετέβαλον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 61 3:1)
οὐ γὰρ ἐγὼ φθονῶν τοῖσ ἐξ ἐμοῦ γεγενημένοισ ἀνακόπτω τὴν εἰσ αὐτοὺσ φιλοτιμίαν, ἐπιστάμενοσ δὲ τοῖσ νέοισ γίνεσθαι τὰσ σπουδὰσ θράσουσ ἐφόδιον.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 658:2)
ἐκ γὰρ τούτων τῶν ἐθῶν οὔτ’ ἂν φρόνιμοσ οὐδείσ ποτε γενέσθαι τῶν ὑπὸ τὸν οὐρανὸν ἀνθρώπων ἐκ νέου ἐπιτηδεύων δύναιτο ‐ οὐχ οὕτωσ θαυμαστῇ φύσει κραθήσεται ‐ σώφρων δὲ οὐδ’ ἂν μελλήσαι ποτὲ γενέσθαι, καὶ δὴ καὶ περὶ τῆσ ἄλλησ ἀρετῆσ ὁ αὐτὸσ λόγοσ ἂν εἰή, πόλισ τε οὐδεμία ἂν ἠρεμήσαι κατὰ νόμουσ οὐδ’ οὑστινασοῦν ἀνδρῶν οἰομένων ἀναλίσκειν μὲν δεῖν πάντα εἰσ ὑπερβολάσ, ἀργῶν δὲ εἰσ ἅπαντα ἡγουμένων αὖ δεῖν γίγνεσθαι πλὴν ἐσ εὐωχίασ καὶ πότουσ καὶ ἀφροδισίων σπουδὰσ διαπονουμένασ·
(플라톤, Epistles, Letter 7 21:1)
τε ἄρρενεσ καὶ ὅσαι θήλειαι, νέων τε ὄντων καὶ ἐπὶ τὸ πρεσβύτερον ἰόντων μέχρι γήρωσ, τιμῶντα ὀρθῶσ ἐπιμελεῖσθαι δεῖ καὶ ἀτιμάζοντα, ἐν πάσαισ ταῖσ τούτων ὁμιλίαισ τάσ τε λύπασ αὐτῶν καὶ τὰσ ἡδονὰσ καὶ τὰσ ἐπιθυμίασ συμπάντων τε ἐρώτων τὰσ σπουδὰσ ἐπεσκεμμένον καὶ παραπεφυλαχότα, ψέγειν τε ὀρθῶσ καὶ ἐπαινεῖν δι’ αὐτῶν τῶν νόμων·
(플라톤, Laws, book 1 45:1)
ταύταισ δὴ ταῖσ ἐλπίσιν ἕκαστον χρὴ ζῆν καὶ ταῖσ ὑπομνήσεσι πάντων τῶν τοιούτων, μηδὲν φειδόμενον, ἀλλ’ ἀεὶ κατά τε παιδιὰσ καὶ σπουδὰσ ἀναμιμνῄσκοντα ἕτερόν τε καὶ ἑαυτὸν σαφῶσ.
(플라톤, Laws, book 5 41:1)
νῦν μέν που τὰσ σπουδὰσ οἰόνται δεῖν ἕνεκα τῶν παιδιῶν γίγνεσθαι·
(플라톤, Laws, book 7 96:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION