Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"οὐκ οἶσθα ὅτι ἐπὶ παντὶ ἐπιτηδεύματι οἱ μὲν πολλοὶ φαῦλοι καὶ οὐδενὸσ ἄξιοι, οἱ δὲ σπουδαῖοι ὀλίγοι καὶ παντὸσ ἄξιοι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 112:9)
καὶ τὸ ἀπορούμενον δ’ ἐνίοτε δῆλον ἐκ τούτων, διὰ τί ποτ’ οὐθὲν βελτίουσ οἱ σπουδαῖοι τῶν φαύλων τὸν ἥμισυν τοῦ βίου·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 24:3)
ἔτι καθ’ οὓσ τρόπουσ καὶ ἀλλήλοισ οἱ μὴ σπουδαῖοι εἰε͂ν ἂν φίλοι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 90:3)
ἀλλ’ οἱ πολλοὶ ταῦτα μὲν οὐ πράττουσιν, ἐπὶ δὲ τὸν λόγον καταφεύγοντεσ οἰόνται φιλοσοφεῖν καὶ οὕτωσ ἔσεσθαι σπουδαῖοι, ὅμοιόν τι ποιοῦντεσ τοῖσ κάμνουσιν, οἳ τῶν ἰατρῶν ἀκούουσι μὲν ἐπιμελῶσ, ποιοῦσι δ’ οὐδὲν τῶν προσταττομένων.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 43:2)
κατὰ τὰ πάθη σπουδαῖοι ἢ φαῦλοι, κατὰ δὲ τὰσ ἀρετὰσ καὶ τὰσ κακίασ λεγόμεθα, καὶ ὅτι κατὰ μὲν τὰ πάθη οὔτ’ ἐπαινούμεθα οὔτε ψεγόμεθα οὐ γὰρ ἐπαινεῖται ὁ φοβούμενοσ οὐδὲ ὁ ὀργιζόμενοσ, οὐδὲ ψέγεται ὁ ἁπλῶσ ὀργιζόμενοσ ἀλλ’ ὁ πῶσ, κατὰ δὲ τὰσ ἀρετὰσ καὶ τὰσ κακίασ ἐπαινούμεθα ἢ ψεγόμεθα.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 47:1)
" ἀλλὰ πρὸσ τοῦτ’ ἀντιθετέον ἴσωσ ὅτι σπουδαῖοι τὴν ψυχήν, ὥσπερ κἀκεῖνοσ ὁ εἷσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 268:3)
ἀλλὰ μὴν ἀγαθοί γε καὶ σπουδαῖοι γίγνονται διὰ τριῶν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 214:4)
ὅθεν μὲν οὖν φρόνιμοι καὶ σπουδαῖοι φανεῖεν ἄν, ἐκ τῶν περὶ τὰσ ἀρετὰσ διῃρημένων ληπτέον·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 1 7:1)
καὶ ταῦτα μάλιστα πεπονθότασ περὶ ἃ μάλιστα βούλονται αὐτοὶ ἢ θαυμάζεσθαι ἢ σπουδαῖοι δοκεῖν εἶναι ἢ ἡδεῖσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 4 20:1)
δεύτερον δέ, ἂν ὄντεσ ἀγαθοὶ καὶ σπουδαῖοι τυγχάνωσιν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 9 13:1)
ἦσαν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, πολλοὶ τῶν πρότερον σπουδαῖοι, καὶ ἡ πόλισ ἡμῶν ἐτίμα καὶ τότε τοὺσ ἀγαθούσ·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 151:2)
ἐπειδὴ δὲ καὶ γεγενῆσθαι καλῶσ καὶ πεπαιδεῦσθαι σωφρόνωσ καὶ βεβιωκέναι φιλοτίμωσ συμβέβηκεν αὐτοῖσ, ἐξ ὧν εἰκότωσ ἦσαν σπουδαῖοι, αἰσχυνοίμην ἂν εἴ τι τούτων φανείην παραλιπών.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐπιτάφιοσ. 4:2)
διὰ πολλὰ δ’ εἰκότωσ ὄντεσ τοιοῦτοι, διὰ τὴν πολιτείαν οὐχ ἥκιστ’ ἦσαν σπουδαῖοι.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐπιτάφιοσ. 32:1)
οὐ γὰρ ὑμεῖσ μέν, ἄν τισ ἀσχημονῇ τῶν μειζόνων ἐν τῷ μέσῳ πάντων ὁρώντων, καταφρονήσετε αὐτοῦ καὶ νομιεῖτε οὐδενὸσ ἄξιον, κἂν μυριάκισ ὑμῶν ἔχῃ τινὰ ἐξουσίαν, αὐτοὶ δὲ δύνασθε σεμνοὶ δοκεῖν καὶ σπουδαῖοι τοιαῦτα πράττοντεσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 41:9)
" σεμνυνομένου τινὸσ ἐπὶ πολυμαθείᾳ ἔφη, "ὥσπερ οὐχ οἱ τὰ πλεῖστα ἐσθίοντεσ [καὶ γυμναζόμενοι] ὑγιαίνουσι μᾶλλον τῶν τὰ δέοντα προσφερομένων, οὕτωσ οὐδὲ οἱ πολλὰ ἀλλ’ οἱ χρήσιμα ἀναγινώσκοντέσ εἰσι σπουδαῖοι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. h'. ARISTIPPOS 7:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION