Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἐπὴν δὲ καύσῃσ, φακοὺσ καὶ ὀρόβουσ ἑψήσασ ἐν ὕδατι, τρίψασ λείουσ, κατάπασσε πέντε ἢ ἓξ ἡμέρασ‧ τῇ δὲ ἑβδόμῃ σπόγγον μαλθακὸν τάμνειν ὡσ λεπτότατον, πλάτοσ δὲ εἶναι τοῦ σπόγγου ὅσον ἓξ δακτύλων πάντη‧ ἔπειτα ἐπιθεῖναι ἐπὶ τὸν σπόγγον ὀθόνιον ἴσον τῷ σπόγγῳ λεπτὸν καὶ λεῖον, ἀλείψασ μέλιτι‧ ἔπειτα ὑποβαλὼν τῷ δακτύλῳ τῷ λιχανῷ τῆσ ἀριστερῆσ χειρὸσ μέσον τὸν σπόγγον, ὦσαι κάτω τῆσ ἕδρησ ὡσ προσωτάτω‧ ἔπειτα ἐπὶ τὸν σπόγγον προσθεῖναι εἴριον, ὡσ ἂν ἐν τῇ ἕδρῃ ἀτρεμίζῃ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΙΜΟΡΡΟΙΔΩΝ., 2.7)
Προστίθει τῷ δακτυλίῳ, καὶ σπληνία ἐλαιώσασ προστίθει, καὶ σπόγγον ἐπάνω ἐπίδει.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΙΜΟΡΡΟΙΔΩΝ., 3.2)
Ὁκόσον δὴ, σηπομένησ τῆσ σύριγγοσ, χαλᾶτα τοῦ ὠμολίνου, τοῦτο ἐπιτείνειν καὶ ἐπιστρέφειν αἰεὶ καθ’ ἑκάστην ἡμέρην‧ ἢν δέ σοι τὸ ὠμόλινον διασαπῇ πρόσθεν ἢ τὴν σύριγγα διαβρωθῆναι, πρὸσ τὴν τρίχα προσάψασ ἕτερον ὠμόλινον διεῖναι καὶ ἀφάψαι ἡ̔ γὰρ θρὶξ διὰ τοῦτο παραβάλλεται τῷ ὠμολίνῳ ὅτι ἄσηπτόσ ἐστιν̓‧ ἐπὴν δὲ διασαπῇ ἡ σύριγξ, τάμνεσθαι χρὴ σπόγγον μαλακὸν ὡσ λεπτότατον προστεθέντα‧ ἔπειτα ἐσ μὲν τὴν σύριγγα ἄνθοσ χαλκοῦ ὀπτὸν συχνὸν τῇ μήλῃ ἐνθεῖναι, τὸν δὲ σπόγγον ἀλεῖψαι μέλιτι, καὶ ὑποβαλὼν μέσον τῷ λιχανῷ δακτύλῳ τῆσ ἀριστερῆσ χειρὸσ ὦσαι πρόσω, καὶ προσθεὶσ ἕτερον σπόγγον ἀναδῆσαι τὸν αὐτὸν τρόπον, ὅν περ καὶ ἐπὶ τῇσιν αἱμοῤῬοί̈σιν‧ τῇ δὲ αὔριον ἀπολύσασ, περινίψαι ὕδατι θερμῷ, καὶ σπόγγῳ τῷ δακτύλῳ τῆσ ἀριστερῆσ χειρὸσ πειρᾷν διακαθαίρειν τὴν σύριγγα, καὶ αὖθισ πάλιν τὸ ἄνθοσ ἐπιδῆσαι‧ ταῦτα ποιέειν ἑπτὰ ἡμέρασ, ἐν ταύτῃσι γὰρ μάλιστα ὁ χιτὼν τῆσ σύριγγοσ ἐκσήπεται‧ τὸ δὲ λοιπὸν, ἔστ’ ἂν ὑγιανθῇ, τουτέῳ ἐπιδεῖν‧ κατὰ γὰρ τοῦτον τὸν τρόπον ὑπὸ τοῦ σπόγγου διαναγκαζομένη καὶ ἀναπτυσσομένη ἡ σύριγξ οὔτε πάλιν ξυμπέσοι ἂν, οὔτε τὸ μὲν αὐτῆσ ὑγιανθείη ἂν, τὸ δὲ πάλιν ξυμπληρωθείη, ἀλλ’ ἐν ἑωυτῇ πᾶσα ὑγιὴσ ἔσται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΣΥΡΙΓΓΩΝ., 4.2)
Ἢν δὲ μεῖζον ἐκπέσῃ καὶ μὴ μένῃ ἔνδον, διαζώσασ ἐν τῇσι λαγόσι, καὶ ὑφεὶσ ὄπισθεν ἐκ τοῦ διαζώματοσ ταινίην, ὤσασ ἔσω τὸν ἀρχὸν, προσθεῖναι σπόγγον μαλθακὸν βρέξασ ὕδατι θερμῷ, ἐνεψήσασ λωτοῦ πρίσματα‧ καταχέαι δὲ καὶ κατὰ τοῦ ἀρχοῦ ἀπ’ αὐτοῦ τοῦ ὕδατοσ, τὸν δὲ σπόγγον ἐκπιέσαι‧ ἔπειτα ὑποτείνασ τὴν ταινίην διὰ μέσων τῶν σκελέων, ἀναδῆσαι περὶ τὸν ὀμφαλόν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΣΥΡΙΓΓΩΝ., 9.2)
Ξυμφέρει δὲ μετὰ τὴν τοῦ αἵματοσ ἀποῤῬοὴν ἐπὶ τῶν τοιούτων ἑλκέων καὶ σπόγγον ἐπιδεῖν πυκνὸν καὶ μαλθακὸν, τετμημένον, ξηρότερον ἢ ὑγρότερον, καὶ ἐπὶ τῷ σπόγγῳ ἄνωθεν φύλλα συχνὰ τίθεσθαι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 2.3)
Ὅταν τούτων τινὶ χρέῃ τῶν φαρμάκων, σπλῆνασ ἄνωθεν ὀξηροὺσ ἐπιθεὶσ, σπόγγον ἄνωθεν τῶν σπληνῶν ἐπίθεσ, καὶ ἐπίδει, καὶ προσπίεσαι ὀλίγῳ μᾶλλον‧ τὰ δὲ περιέχοντα ἢν φλεγμαίνῃ, ὅ τι ἂν δοκέῃ ξυμφέρειν, περιπλάσσειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 15.7)
καὶ εὐθέωσ δραμὼν εἷσ ἐξ αὐτῶν καὶ λαβὼν σπόγγον πλήσασ τε ὄξουσ καὶ περιθεὶσ καλάμῳ ἐπότιζεν αὐτόν.
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 26 131:1)
δραμὼν δέ τισ γεμίσασ σπόγγον ὄξουσ περιθεὶσ καλάμῳ ἐπότιζεν αὐτόν, λέγων Ἄφετε ἴδωμεν εἰ ἔρχεται Ἠλείασ καθελεῖν αὐτόν.
(ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ, chapter 15 37:1)
σπόγγον οὖν μεστὸν τοῦ ὄξουσ ὑσσώπῳ περιθέντεσ προσήνεγκαν αὐτοῦ τῷ στόματι.
(ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΗΝ, chapter 6 642:2)
Νεάλκη μέντοι φασὶν ἵππον ζωγραφοῦντα τοῖσ μὲν ἄλλοισ κατορθοῦν εἴδεσι καὶ χρώμασι, τοῦ δ’ ἀφροῦ τὴν περὶ τῷ χαλινῷ κοπτομένην χαυνότητα καὶ τὸ συνεκπῖπτον ἆσθμα κατορθοῦντα γράφειν τε πολλάκισ καὶ ἐξαλείφειν, τέλοσ δ’ ὑπ’ ὀργῆσ προσβαλεῖν τῷ πίνακι τὸν σπόγγον ὥσπερ εἶχε τῶν φαρμάκων ἀνάπλεων, τὸν δὲ προσπεσόντα θαυμαστῶσ ἐναπομάξαι καὶ ποιῆσαι τὸ δέον.
(플루타르코스, De fortuna, chapter, section 4 3:1)
τὸν δὲ σπόγγον ἡνιοχεῖ θηρίδιον οὐ καρκινῶδεσ ἀλλ’ ἀράχνῃ παραπλήσιον·
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 30 5:1)
οὐ μήλῃ, τριόδοντι δ’ ἐνήλειψέν με Χαρῖνοσ, σπόγγον ἔχων καινὸν τῶν γραφικῶν πινάκων τὴν μήλην δ’ ἕλκων, ἐξέσπασε τὸ βλέφαρόν μου ῥιζόθεν ἡ μήλη δ’ ἔνδον ἔμεινεν ὅλη.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 1261)
πλὴν μετὰ τοῦ κοφίνου τοῦ πρὸσ πόδασ αὔριον ἔρχου, πρίσματα καὶ σπόγγον καὶ σάρον εὐθὺσ ἔχων.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 2072)

SEARCH

MENU NAVIGATION