Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

’ καθήμενοσ γὰρ ἐνθάδ’ οὗτοσ φαίνεται τὰ θ’ ἱμάτια τῶν εἰσιόντων λαμβάνων τηρεῖν ἅμα καὶ τοὺσ σπλῆνασ, εὐθέωσ ἵνα μηδ’ ἡτισοῦν τοῖσ ἔνδον ᾖ στενοχωρία ψάλτησ κακὸσ Στρατόνικον ἑστιῶν ποτε ἐπεδείκνυτ’ αὐτῷ τὴν τέχνην παρὰ τὸν πότον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 41 3:1)
τοῖσι δὲ πίνουσι σπλῆνασ μὲν αἰεὶ μεγάλουσ εἶναι καὶ μεμυωμένουσ καὶ τὰσ γαστέρασ σκληράσ τε καὶ λεπτὰσ καὶ θερμάσ, τοὺσ δὲ ὤμουσ καὶ τὰσ κληῖδασ καὶ τὸ πρόσωπον καταλελεπτύσθαι‧ ἐσ γὰρ τὸν σπλῆνα αἱ σάρκεσ συντήκον ται, διότι ἰσχνοί εἰσιν‧ ἐδωδούσ τε εἶναι τοὺσ τοιούτουσ καὶ διψηρούσ‧ τάσ τε κοιλίασ ξηροτάτασ τε καὶ θερμοτάτασ καὶ τὰσ ἄνω καὶ τὰσ κάτω ἔχειν, ὥστε τῶν φαρμάκων ἰσχυροτέρων δεῖσθαι.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, vii.5)
Ὅταν τούτων τινὶ χρέῃ τῶν φαρμάκων, σπλῆνασ ἄνωθεν ὀξηροὺσ ἐπιθεὶσ, σπόγγον ἄνωθεν τῶν σπληνῶν ἐπίθεσ, καὶ ἐπίδει, καὶ προσπίεσαι ὀλίγῳ μᾶλλον‧ τὰ δὲ περιέχοντα ἢν φλεγμαίνῃ, ὅ τι ἂν δοκέῃ ξυμφέρειν, περιπλάσσειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 15.7)
Καταναγκάζειν μέντοι τὸ ὑπερέχον χρὴ, καὶ τοὺσ σπλῆνασ κατὰ τοῦτο τιθέναι πλείστουσ, καὶ πιέζειν ταύτῃ μάλιστα, καὶ τὸν βραχίονα πρὸσ τῇσι πλευρῇσι ποοσηρτημένον ἐσ τὸ ἄνω μέροσ ἔχειν‧ οὕτω γὰρ ἂν μάλιστα πλησιάζοι τὸ ἀπεσπασμένον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 13.4)
Ἐπιδέσιοσ μὲν οὖν τρόποσ καθέστηκε παραπλήσιοσ τοῖσι πλείστοισι, κηρωτῇ καὶ σπλήνεσι καὶ ὀθονίοισι μαλθακοῖσιν ἰητρεύειν‧ καὶ τάδε δεῖ προσξυνιέναι καὶ μάλιστα ἐν τούτῳ τῷ χειρίσματι, ὅτι τούσ τε σπλῆνασ πλείστουσ κατὰ τὸ ἐξέχον χρὴ τιθέναι, καὶ τοῖσιν ἐπιδέσμοισι πλείστοισι καὶ μάλιστα κατὰ τοῦτο πιέζειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 14.8)
Ἄλλοι δ’ αὖ τινέσ εἰσιν, οἵτινεσ, καταμαθόντεσ τοῦτο, ὅτι αὗται αἱ ἐπιδέσιεσ παράφοροί εἰσι καὶ οὐ κατὰ φύσιν καταναγκάζουσι τὰ ὑπερέχοντα, ἐπιδέουσι μὲν αὐτοὺσ, σπλήνεσι καὶ ὀθονίοισι χρώμενοι, ὥσπερ καὶ οἱ ἄλλοι‧ ζώσαντεσ δὲ τὸν ἄνθρωπον ταινίῃ τινὶ, ᾗ εὐζωστότατοσ αὐτὸσ ἑωυτοῦ ἐστιν, ὅταν ἐπιθῶσι τοὺσ σπλῆνασ ἐπὶ τὰ ὑπερέχοντα τοῦ κατήγματοσ, ἐξογκώσαντεσ ἐπὶ τὰ ἐξέχοντα, τὴν ἀρχὴν τοῦ ὀθονίου προσέδησαν πρὸσ τὸ ζῶσμα ἐκ τοῦ ἔμπροσθεν, καὶ οὕτωσ ἐπιδέουσιν, ἐπὶ τὴν ἴξιν τῆσ κληῗδοσ ἐπιτανύοντεσ, ἐσ τοὔπισθεν ἄγοντεσ‧ κἄπειτα περιβάλλοντεσ περὶ τὸ ζῶσμα, ἐσ τοὔμπροσθεν ἄγουσι, καὶ αὖθισ ἐσ τοὔπισθεν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 14.10)
Μετὰ δὲ ταῦτα, σπλῆνασ κατατείνειν χρὴ κεχρισμένουσ κηρωτῇ ὀλίγῃ‧ καὶ γὰρ προσηνέστερον καὶ εὐθετώτερον‧ ἔπειτα οὕτωσ ἐπιδεῖν τοῖσιν ὀθονίοισιν ὡσ ἐναλλὰξ, ὁτὲ μὲν ἐπὶ δεξιὰ, ὁτὲ δὲ ἐπ’ ἀριστερά‧ καὶ τὰ μὲν πλείω κάτωθεν ἀρχόμενοσ, ἐσ τὸ ἄνω ἄγειν, ἔστι δ’ ὅτε καὶ ἄνωθεν ἐσ τὸ κάτω.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 4.8)
Ἐπιδεῖν δὲ τὸν αὐτὸν τρόπον, καὶ τὰσ ἀρχὰσ ὡσαύτωσ βαλλόμενον κατὰ τὸ ἐξεστηκὸσ, καὶ τὰσ περιβολὰσ τὰσ πρώτασ πλείστασ κατὰ τοῦτο ποιέεσθαι, καὶ τοὺσ σπλῆνασ πλείστουσ κατὰ τοῦτο, καὶ τὴν πίεξιν μάλιστα κατὰ τωὐτό‧ προσεπιδεῖν δὲ καὶ ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἐπὶ συχνόν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 14.4)
Οἷσι δὲ τὰ ὀστέα κατέηγεν ἁπλῷ τῷ τρόπῳ, καὶ μὴ πουλυσχιδεῖ, ἐξέσχε δὲ, αὐθήμερα ἐμβληθέντα, ἢ τῇ ὑστεραίῃ, καὶ κατὰ χώρην ἱζόμενα, καὶ μὴ ἐπίδοξοσ ἡ ἀπόστασισ παρασχίδων ὀστέων ἀπιέναι, ἢ καὶ οἷσιν ἕλκοσ μὲν ἐγένετο, τὰ δὲ ὀστέα τὰ κατεηγότα οὐκ ἐξίσχει, οὐδ’ ὁ τρόποσ τῆσ κατήξιοσ τοιοῦτοσ, οἱο͂σ παρασχίδασ ὀστέων εἶναι ἐπιδόξουσ ἀναπλῶσαι, τοὺσ τοιούτουσ οἱ μὲν μήτε μέγα ἀγαθὸν, μήτε μέγα κακὸν ποιέοντεσ, ἰητρεύουσι τὰ μὲν ἕλκεα καθαρτικῷ τινι, ἢ πισσηρὴν ἐπιθέντεσ, ἢ ἔναιμον, ἢ ἄλλο τι ὧν εἰώθασι ποιέειν‧ ἐπάνω δὲ τοὺσ οἰνηροὺσ σπλῆνασ ἢ εἴρια Ῥυπαρὰ ἐπιδέουσιν, ἢ ἄλλο τι τοιοῦτον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 24.2)
Ὁκόσοισι δὲ μείζονοσ ὀστέου ἀπόστασισ ἐπίδοξοσ γένηται, ἤν τε ἐξ ἀρχῆσ προγνῷσ, ἤν τε καὶ ἔπειτα μεταγνῷσ, οὐκ ἔτι τῆσ αὐτῆσ ἰητρείησ δεῖται‧ ἀλλὰ τὰσ μὲν κατατάσιασ, καὶ τὰσ διορθώσιασ οὕτω ποιέεσθαι, ὥσπερ εἴρηται‧ σπλῆνασ δὲ χρὴ διπλοῦσ, πλάτοσ μὲν ἡμισπιθαμιαίουσ, μὴ ἐλάσσουσ ὁ̔κοῖον δὲ ἄν τι καὶ τὸ τρῶμα ἦ, πρὸσ τοῦτο τεκμαίρεσθαἰ, μῆκοσ δὲ βραχυτέρουσ μὲν μὴ ὀλίγῳ, ἢ ὥστε δὶσ περιικνέεσθαι περὶ τὸ τετρωμένον, μακροτέρουσ δὲ συχνῷ, ἢ ὥστε ἅπαξ περιικνέεσθαι, πλῆθοσ δὲ, ὁκόσουσ ἂν ξυμφέρῃ, ποιησάμενον, τούτουσ ἐν οἴνῳ μέλανι αὐστηρῷ βρέχοντα, χρὴ ἐκ μέσου ἀρχόμενον, ὡσ ἀπὸ δύο ἀρχῶν ὑποδεσμὶσ ἐπιδεῖται, περιελίσσειν, κἄπειτα σκεπαρνηδὸν παραλλάσσοντα τὰσ ἀρχὰσ ἀφιέναι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 29.1)
Καὶ ἢν μὲν ἡ ὡρ́η θερινὴ ᾖ, ἐπιτέγγειν τῷ οἴνῳ τοὺσ σπλῆνασ πυκνά‧ ἢν δὲ χειμερινὴ ἡ ὡρ́η ᾖ, εἰρία πουλλὰ Ῥυπαρὰ, νενοτισμένα οἴνῳ καὶ ἐλαίῳ, ἐπικείσθω.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 29.4)

SEARCH

MENU NAVIGATION