Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὃ γὰρ ἐὰν σπείρῃ ἄνθρωποσ, τοῦτο καὶ θερίσει·
(PROS GALATAS, chapter 1 155:2)
πολὺ δ’ οἶμαι καλλίων σπουδὴ περὶ αὐτὰ γίγνεται, ὅταν τισ τῇ διαλεκτικῇ τέχνῃ χρώμενοσ, λαβὼν ψυχὴν προσήκουσαν, φυτεύῃ τε καὶ σπείρῃ μετ’ ἐπιστήμησ λόγουσ, οἳ ἑαυτοῖσ τῷ τε φυτεύσαντι βοηθεῖν ἱκανοὶ καὶ οὐχὶ ἄκαρποι ἀλλὰ ἔχοντεσ σπέρμα, ὅθεν ἄλλοι ἐν ἄλλοισ ἤθεσι φυόμενοι τοῦτ’ ἀεὶ ἀθάνατον παρέχειν ἱκανοί, καὶ τὸν ἔχοντα εὐδαιμονεῖν ποιοῦντεσ εἰσ ὅσον ἀνθρώπῳ δυνατὸν μάλιστα.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 324:3)
οὐ γὰρ ἐν φίλοισ ὁ μῦθοσ, οὐδὲ πᾶν ἀναπτύξαι πρέπει πρὸσ φῶσ παρούσησ τῆσδε πλησίασ ἐμοί, μὴ σὺν φθόνῳ τε καὶ πολυγλώσσῳ βοῇ σπείρῃ ματαίαν βάξιν εἰσ πᾶσαν πόλιν.
(소포클레스, episode 4:3)
σὺ οὖν, ἔφη, ὦ Σώκρατεσ, πότερον ἡγῇ κρεῖττον εἶναι ἑνὶ τούτων τῶν σπόρων χρῆσθαι ἐκλεξάμενον, ἐάν τε πολὺ ἐάν τε ὀλίγον σπέρμα σπείρῃ τισ, ἢ ἀρξάμενον ἀπὸ τοῦ πρωιμωτάτου μέχρι τοῦ ὀψιμωτάτου σπείρειν;
(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 17 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION