Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γὰρ ἐπὶ τρώματι φιλέουσι γίγνεσθαι ὑμένοσ, ἢ μυῶν, ἢ νεύρων νυγέντων, εὖτε τὰ πολλὰ θνήσκουσι, ἐπὶ τρώματι γὰρ σπασμὸσ θανάσιμον· σπᾶται δὲ καὶ ἐπὶ ἀμβλώμα τι ἡ γυνὴ, ἀτὰρ καὶ ἥδε οὐ μάλα περιγίγνεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.29)
Σπᾶται καὶ γλῶσσα· καὶ γὰρ ἥδε μῦσ ἐστι καὶ νεῦρα· εὖτε πρὸσ τὸν οὐρανὸν ἐσ πλάτοσ ὅλη ἡ ξύμφυσισ ἀθρόον ἀφήλατο, καὶ κλόνου πάταγον ἐποίησε.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.134)
σπᾶται δὲ καὶ κίων, καὶ εἰ μὲν τὸ στόμα συνάγει, τἄνδοθεν ἀδόκητοσ ὁ πάταγοσ· ἢν δὲ διαστήσ ῃ τὸ στόμα, ὄψεαι τὴν κιονίδα, ἄλλοτε μὲν προσφυομένην ἐσ πλάτοσ τῷ οὐρανῷ, ἄλλοτε δὲ ἀποπαλλομένην βίῃ ὠκέωσ σωλῆνι ὁμοίωσ, εὖτε καὶ ἤδη παταγεῖ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.135)
τὰ μέν γε σιναρὰ σπᾶται πάντα πατάγῳ, χεῖλοσ ἀμειδὲσ, ἀκίνητον ἢν λαλῇ, βλέφαρον οὐκ ἐπίτροχον, ὀφθαλμὸσ ἀτενὴσ, ἀναίσθητοσ ἡ ἁφή· τὰ δὲ ὑγιέα λαλεῖ, καταμύει, αἰσθάνεται , γελᾷ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.140)
τόδε γὰρ τὸ σχῆμα πρὸσ ἔμετον Ῥήϊστον · ἢν δὲ καὶ σπᾶται ἢ διαστρέφηται τὴν κάτω γνάθον, ἢ τὼ χεῖρε καὶ τὰ σκέλεα Ῥίπτηται, καὶ ξύμπασ τιταίνηταί οἱ ὢψ, τὰ γυῖα ψηλαφίῃ ξὺν λίπαϊ μαλθάσσειν , ἀπιθύνειν τε τῆσ ὄψιοσ τὰ διάστροφα· πρηέωσ δὲ διακρατέειν, ὡσ μὴ διαστρέφηται τὰ ἰθέα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.215)
πατέρα καὶ πολλὰσ λιτανείασ ἐκείνου τε καὶ τῶν σὺν αὐτῷ παρόντων ποιησαμένη θεοῖσ τε καὶ δαίμοσιν εὐξαμένη ταχεῖαν αὐτῇ δοῦναι τὴν ἀπαλλαγὴν τοῦ βίου σπᾶται τὸ ξιφίδιον, ὃ κατέκρυπτεν ὑπὸ τοῖσ πέπλοισ, καὶ μίαν ἐνέγκασα διὰ τῶν στέρνων πληγὴν ἑώσ τῆσ καρδίασ ὠθεῖ .
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 67 2:1)
ἐπὶ τοῦτον δὴ τὸν γραμματέα χωρήσασ διὰ τοῦ περιεστηκότοσ ὄχλου καὶ ἀναβὰσ ὡσ ἄνοπλοσ ὑπ’ οὐθενὸσ κωλυόμενοσ ἐπὶ τὸ βῆμα, σπᾶται τὸ ξιφίδιον, ὃ τῆσ περιβολῆσ ἐντὸσ ἔκρυπτε, καὶ παίει τὸν ἄνδρα κατὰ τῆσ κεφαλῆσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 28 4:1)
ὁ δὲ ἐπεὶ πολλὰ ἤκουσε, δεινὰ ποιεύμενοσ σπᾶται ἐπὶ τὸν Μασίστην τὸν ἀκινάκην, ἀποκτεῖναι θέλων.
(헤로도토스, The Histories, book 9, chapter 107 3:1)
Λέγουσι δέ τινεσ ὡσ φρονέομεν τῇ καρδίῃ καὶ τὸ ἀνιώμενον τοῦτό ἐστι καὶ τὸ φροντίζον‧ τὸ δὲ οὐχ οὕτωσ ἔχει, ἀλλὰ σπᾶται μὲν ὥσπερ αἱ φρένεσ καὶ μᾶλλον διὰ ταύτασ τὰσ αἰτίασ‧ ἐξ ἅπαντοσ γαρ τοῦ σώματοσ φλέβεσ ἐσ αὐτὴν συντείνουσι, καὶ ξυγκλείσασα ἔχει ὥστε αἰσθάνεσθαι, ἤν τισ πόνοσ ἢ τάσισ γίνηται τῷ ἀνθρώπῳ‧ ἀνάγκη γὰρ καὶ ἀνιώμενον φρίσσειν τὸ σῶμα καὶ συντείνεσθαι, καὶ ὑπερχαίροντα τὸ αὐτὸ τοῦτο πάσχειν‧ διότι ἡ καρδίη αἰσθάνεταί τε μάλιστα καὶ αἱ φρένεσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 17.3)
"πλήρη γὰρ ὑγρότητοσ ὄντα, καθάπερ τὰ χλωρὰ τῶν ξύλων, σπᾶται καὶ διαστρέφεται.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Διὰ τί τὰ κρέα σήπεται μᾶλλον ὑπὸ τὴν σελήνην ἢ τὸν ἥλιον. 6:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION