Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅ τε γὰρ Κουρίων ἐστάθμευσεν ἐνταῦθα, καὶ ὁ στρατὸσ εὐθὺσ ἐνόσει, πιοῦσί τε τὸ βλέμμα ἀμαυρὸν ἦν ὥσπερ ἐν ὁμίχλῃ, καὶ ὕπνοσ ἐπεγίγνετο σὺν κάρῳ, μετὰ δ’ αὐτὸν ἔμετοι τροφῆσ ποικίλοι καὶ σπασμὸσ ὅλου τοῦ σώματοσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 7 1:8)
ἡ γὰρ στενότησ ἡ τοῦ χωρίου καὶ τὸ φύσει δυσέξοδον αὐτοῦ καὶ κλύδων ἐπιπεσὼν καὶ τὸ πνεῦμα, ὑπὸ τῶν περικειμένων ὀρῶν ἐσ θυέλλασ περικλώμενον, καὶ ὁ τοῦ βυθοῦ σπασμὸσ ἐπὶ πάντα εἱλούμενοσ οὔτε μένειν οὔτε φεύγειν ἐπέτρεπε·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 10 3:6)
ἢν δὲ χρόνῳ μακρῷ καὶ πόνῳ πολλῷ βρασθῇ μὲν τὰ ἔνδον τοῦ θώρηκοσ, πνεῦμα δὲ ἐγκατειρχθὲν τὰ πάντα σείσῃ, σπασμὸσ δὲ καὶ τάραχοσ τῶν αὐτέων ἐῄ, κλύδων δὲ ὑγρῶν ἀναπλἐῄ ἐσ τὰσ διαπνοὰσ, στόμα καὶ Ῥῖνα, σὺν ὑγρῷ δὲ τὸ πνεῦμα, ἄνεσισ δὴ τῆσ πρόσθεν πνίξιοσ ἁπάντων ἐοίκε.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.21)
καὶ γὰρ ἐπὶ τρώματι φιλέουσι γίγνεσθαι ὑμένοσ, ἢ μυῶν, ἢ νεύρων νυγέντων, εὖτε τὰ πολλὰ θνήσκουσι, ἐπὶ τρώματι γὰρ σπασμὸσ θανάσιμον· σπᾶται δὲ καὶ ἐπὶ ἀμβλώμα τι ἡ γυνὴ, ἀτὰρ καὶ ἥδε οὐ μάλα περιγίγνεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.29)
ἐπὴν οὖν ἐπίσχῃ τὰ οὖρα, πληρώσιεσ καὶ τῶν ὕπερθεν μερέων· νεφρῶν, οὐρητήρων διατάσιεσ· λαγόνων ὀδύνη βαρείη, σπασμὸσ , τρόμοσ, Ῥίγεα, γνώμην παράφοροι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.203)
ἑτεροκρανίη τόδε μοῦνον καλέεται· οὐκ εὐήθεσ κακὸν, κἢν διαλείπῃ, κἢν σμικρὸν ἔμμεναι δοκέῃ· ἢν γὰρ ἐμπέσῃ κοτὲ ὀξέωσ, αἰσχρὰ καὶ δεινὰ πρήσσει· σπασμὸσ καὶ διαστροφὴ τοῦ προσώπου γίγνεται· ὀφθαλμοὶ ἢ ἀτενέεσ κέρασι ἴκελοι πεπήγασι, ἢ τῇδε κἀκεῖσε σπασμώδε εσ ἔνδον εἱλῶνται· σκοτόδινοσ · ὀφθαλμῶν ὑποβρύχιοσ πόνοσ ἄχρι μηνίγγων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.13)
ὃ γὰρ ἐπὶ τῷ ξύμπαντι ἀποπληξίη ἐστὶ ἰσχυρὴ, τόδε ἐν τῷ σκέλεϊ παραπληγίην φράζει· κύστιοσ δὲ οὔρων σχέσιοσ ἢ ἀκρασίησ, πάρεσισ τὸ κύριον· βλεφάρων δὲ καὶ μήλων καὶ μυῶν τῶν ἐν γνάθοισ, καὶ γένυοσ ἐπὶ θάτερα παραγωγὴ, ἢν ἐπὶ σπασμῷ διαστρέφηται, κυνικὸσ σπασμὸσ ἡ κλῆσισ· ἔκλυσιν δὲ γουνάτων καὶ αἰσθήσιοσ πρόσκαιρον νάρκην καὶ ἀψυχίην καὶ κατάπτωσιν, λιποθυμίην καλέομεν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.99)
Ἢν δὲ ἐπὶ τρώματι σπασμὸσ γένηται, ὀλέθριον μὲν καὶ δυσέλπιστον· ἀρήγειν δὲ χρή· μετεξέτεροίτε γὰρ καὶ ἐκ τοιῶνδε ἐσώθησαν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.253)
καὶ δὴ μετὰ τοῦτο ἡλίου τε ἦν δύσισ, ἢ καὶ ἔτι πορρωτέρω, καὶ ἐπιγίγνεται σπασμὸσ ἐπὶ τῷ πυρετῷ οὔτε τισ ῥητὸσ οὔθ’ οἱο͂ν ἄν τισ καὶ διανοηθείη, ἀλλ’ εἵλκετο πάσασ ἕλξεισ τὸ σῶμα, καὶ τὰ μὲν γόνατα ἄνω πρὸσ τὴν κεφαλὴν ἐφέρετο, καὶ προσερρήγνυτο, τὰσ δὲ χεῖρασ οὐχ οἱο͂́ν τ’ ἦν κατέχειν, ἀλλ’ εἰσ τὸν τράχηλον καὶ τὸ πρόσωπον ἐνέπιπτον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 5:7)
οἴμοι κακοδαίμων, οἱο͂σ ὁ σπασμόσ μ’ ἔχει χὠ τέτανοσ ὥσπερ ἐπὶ τροχοῦ στρεβλούμενον.
(아리스토파네스, Lysistrata, Lyric-Scene18)
ἦ που πρὸσ ὄρθρον σπασμὸσ ὑμᾶσ λαμβάνει;
(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, anapests15)
διὸ καὶ τοῦ τρωθέντοσ εὐθὺσ ἐνάρκα τὸ σῶμα καὶ μετ’ ὀλίγον ὀξεῖαι συνηκολούθουν ὀδύναι καὶ σπασμὸσ καὶ τρόμοσ τὸν ὅλον ὄγκον κατεῖχεν, ὅ τε χρὼσ ψυχρὸσ καὶ πελιδνὸσ ἐγίνετο καὶ διὰ τῶν ἐμέτων ἐξέπιπτεν χολή, πρὸσ δὲ τούτοισ ἀπὸ τοῦ τραύματοσ μέλασ ἀφρὸσ ἀπέρρει καὶ σηπεδὼν ἐγεννᾶτο.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 103 6:2)
ἢν δὲ καίουσι τὰ παιδία σπασμὸσ ἐπιγένηται, ἐξεύρηταί σφι ἄκοσ·
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 187 3:3)
Προσέχειν δὲ χρὴ καὶ τῇσι χερσίν‧ ἢν γὰρ τρομεραὶ ἐώσι, προσδέχου τῷ τοιῷδε ἀπόσταξιν αἵματοσ ἐκ Ῥινῶν ἐσομένην‧ ὁρῇν δὲ χρὴ καὶ τοὺσ μυκτῆρασ‧ ἢν ὁμοίωσ τὸ πνεῦμα δι’ ἀμφοτέρων ἕλκηται, καὶ ἢν πουλὺ φέρηται ἐκ τῶν μυκτήρων, φιλέει γίγνεσθαι σπασμόσ‧ ἢν δὲ σπασμὸσ γένηται τῷ τοιῷδε, θάνατοσ προσδόκιμοσ, καὶ καλῶσ ἔχει προλέγειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 9.6)
Ὁκόσοισι δὲ ἐν πυρετοῖσι τὰ σκέλεα γίγνεται φυματώδεα, καὶ ἐγχρονιζόμενα μὴ ἐκπεπαίνεται ἔτι ἐόντων ἐν πυρετοῖσιν, ἢν καὶ προσπέσῃ πνιγμὸσ ἐν φάρυγγι, ἰσχνων ἐόντων τῶν περὶ φάρυγγα, καὶ μὴ πεπαίνηται, ἀλλὰ σβεσθῇ, φιλέει τῷ τοιῷδε αἷμα ἐκ τῶν Ῥινῶν Ῥέειν‧ κἢν μὲν πουλὺ Ῥυῇ, λύσιν σημαίνει τῆσ νούσου‧ ἢν δὲ μὴ, μακρήν‧ ὁκόσῳ δ’ ἂν ἔλασσον Ῥυῇ, τοσῷδε χεῖρον καὶ ἐπίμηκεσ‧ ἢν δὲ τἄλλα Ῥήϊστα γένηται, προσδέχεσθαι τῷ τοιῷδε ἐσ πόδασ ἀλγήματα‧ ἢν δὲ ἅψηται τοῦ ποδὸσ, καὶ ἐπώδυνοσ γενόμενοσ παραμένῃ πυριφλεγὴσ γενόμενοσ, καὶ μὴ λυθῇ, κατὰ σμικρὸν ἥξει καὶ ἐσ αὐχένα ἀλγήματα καὶ ἐσ κληῗδα καὶ ἐσ ὦμον καὶ ἐσ στῆθοσ καὶ ἐσ ἄρθρον, καὶ τοῦτο δεήσει φυματῶδεσ γενέσθαι‧ σβεννυμένων δὲ τουτέων, ἢν αἱ χεῖρεσ ἐφέλκωνται ἢ τρομεραὶ γένωνται, σπασμὸσ τὸν τοιόνδε ἐπιλαμβάνει καὶ παραφροσύνη‧ ἀτὰρ καὶ φλυζάκια ἐπὶ τὴν ὀφρὺν, καὶ ἐρυθήματα ἴσχει, καὶ τὸ βλέφαρον τὸ ἕτερον παρὰ τὸ ἕτερον παραβλαστάνει, καὶ σκληρὴ φλεγμονὴ κατέχει, καὶ οἰδέει ἰσχυρῶσ ὁ ὀφθαλμὸσ, καὶ ἡ παραφροσύνη μέγα ἐπιδιδοῖ‧ αἱ δὲ νύκτεσ μᾶλλον σημαίνουσιν ἢ αἱ ἡμέραι τὰ περὶ τὴν παραφροσύνην.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 10.3)

SEARCH

MENU NAVIGATION