Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὥσπερ τὰ ῥήγματα καὶ τὰ σπάσματα, ὅταν τι κακὸν τὸ σῶμα λάβῃ, τότε κινεῖται.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 290:8)
ἔστω γοῦν, κατεφρονήσατε τῆσ Νέρωνοσ ῥᾳθυμίασ, καὶ καθάπερ ῥήγματα ἢ σπάσματα τὸν ἄλλον χρόνον κακοήθωσ ἠρεμοῦντεσ ἐν τῇ μείζονι νόσῳ διεφάνητε καὶ πρὸσ ἐλπίδασ ἀναιδεῖσ ἀμέτρουσ ἐξετείνατε τὰσ ἐπιθυμίασ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 380:1)
ὑπὸ γὰρ βίησ Ῥήγματα ἴσχουσι καὶ σπάσματα.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, iv.14)
Τὰ ἐν ἄρθροισιν οἰδήματα καὶ ἀλγήματα, ἄτερ ἕλκεοσ, καὶ ποδαγρικὰ, καὶ σπάσματα, τουτέων τὰ πλεῖστα ψυχρὸν πολλὸν καταχεόμενον Ῥηί̈ζει τε καὶ ἰσχναίνει, καὶ ὀδύνην λύει‧ νάρκη δὲ μετρίη ὀδύνησ λυτική.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 72.25)
Ὁκόσα δὲ ἐκχυμώματα, ἢ φλάσματα, ἢ σπάσματα, ἢ οἰδήματα ἀφλέγμαντα, ἐξερύεται αἷμα ἐκ τοῦ τρώματοσ, ἐσ μὲν τὸ ἄνω τοῦ σώματοσ πλεῖστον, βραχὺ δέ τι καὶ ἐσ τὸ κάτω‧ μὴ κατάντη τὴν χεῖρα ἔχοντα, ἢ τὸ σκέλοσ‧ τιθέμενον τὴν ἀρχὴν κατὰ τὸ τρῶμα, καὶ μάλιστα ἐρείδοντα, ἥκιστα τὰ ἄκρα, μέσωσ τὰ διὰ μέσου‧ τὸ ἔσχατον πρὸσ τὰ ἄνω τοῦ σώματοσ νεμόμενον‧ ἐπιδέσει, πιέξει‧ ἀτὰρ καὶ ταῦτα, πλήθει μᾶλλον, ἢ ἰσχύϊ‧ μάλιστα δὲ τουτέοισιν ὀθόνια λεπτὰ, κοῦφα, μαλθακὰ, καθαρὰ, πλατέα, ὑγιέα, ὡσ ἂν ἄνευ ναρθήκων‧ καὶ καταχύσει χρῆσθαι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., KAT' IHTREION., 22.1)
οἱο͂ν οὖν ὑπερσκελὲσ ἢ καί τινα ἑτέραν ὑπέρεξιν ἄμετρον ἑαυτῷ τι σῶμα ὂν ἅμα μὲν αἰσχρόν, ἅμα δ’ ἐν τῇ κοινωνίᾳ τῶν πόνων πολλοὺσ μὲν κόπουσ, πολλὰ δὲ σπάσματα καὶ διὰ τὴν παραφορότητα πτώματα παρέχον μυρίων κακῶν αἴτιον ἑαυτῷ, ταὐτὸν δὴ διανοητέον καὶ περὶ τοῦ συναμφοτέρου, ζῷον ὃ καλοῦμεν, ὡσ ὅταν τε ἐν αὐτῷ ψυχὴ κρείττων οὖσα σώματοσ περιθύμωσ ἴσχῃ, διασείουσα πᾶν αὐτὸ ἔνδοθεν νόσων ἐμπίμπλησι, καὶ ὅταν εἴσ τινασ μαθήσεισ καὶ ζητήσεισ συντόνωσ ἰῄ, κατατήκει, διδαχάσ τ’ αὖ καὶ μάχασ ἐν λόγοισ ποιουμένη δημοσίᾳ καὶ ἰδίᾳ δι’ ἐρίδων καὶ φιλονικίασ γιγνομένων διάπυρον αὐτὸ ποιοῦσα σαλεύει, καὶ ῥεύματα ἐπάγουσα, τῶν λεγομένων ἰατρῶν ἀπατῶσα τοὺσ πλείστουσ, τἀναίται αἰτιᾶσθαι ποιεῖ·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 462:1)
καὶ γὰρ τῆσ φρονήσεωσ μόρια καὶ σπάσματα μικρὰ θραυομένησ καὶ κατακερματιζομένησ εἰσ τάξεισ κεχώρηκε.
(플루타르코스, De fortuna, chapter, section 4 7:1)
αἱ γὰρ ἀνώμαλοι προβολαὶ καὶ διατάσεισ τοῦ πνεύματοσ ῥήγματα καὶ σπάσματα ποιοῦσιν.
(플루타르코스, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 16 9:2)
τῷ δ’ Ἀναξαγόρᾳ μαρτυρεῖ καὶ Δαί̈μαχοσ ἐν τοῖσ Περὶ εὐσεβείασ, ἱστορῶν ὅτι πρὸ τοῦ πεσεῖν τὸν λίθον ἐφ’ ἡμέρασ ἑβδομήκοντα καὶ πέντε συνεχῶσ κατὰ τὸν οὐρανὸν ἑωρᾶτο πύρινον σῶμα παμμέγεθεσ, ὥσπερ νέφοσ φλογοειδέσ, οὐ σχολάζον, ἀλλὰ πολυπλόκουσ καὶ κεκλασμένασ φορὰσ φερόμενον, ὥστε ὑπὸ σάλου καὶ πλάνησ ἀπορρηγνύμενα πυροειδῆ σπάσματα φέρεσθαι πολλαχοῦ καὶ ἀστράπτειν, ὥσπερ οἱ διᾴττοντεσ ἀστέρεσ.
(플루타르코스, Λύσανδρος, chapter 12 4:1)
καὶ κατέπλησαν ἀποθνήσκοντεσ αἵματοσ τὰ ἕλη καὶ νεκρῶν τὴν λίμνην, ὥστε μέχρι νῦν πολλὰ βαρβαρικὰ τόξα καὶ κράνη καὶ θωράκων σπάσματα σιδηρῶν καὶ μαχαίρασ ἐμβεβαπτισμένασ τοῖσ τέλμασιν εὑρίσκεσθαι, σχεδὸν ἐτῶν διακοσίων ἀπὸ τῆσ μάχησ ἐκείνησ διαγεγονότων.
(플루타르코스, Sulla, chapter 21 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION