Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπεὶ δὲ σπάνιον καὶ τὸ θεῖον ἄνδρα εἶναι, καθάπερ οἱ Λάκωνεσ εἰώθασι προσαγορεύειν, <οἳ> ὅταν ἀγασθῶσι σφόδρα του, σεῖοσ ἀνήρ φασιν, οὕτω καὶ ὁ θηριώδησ ἐν τοῖσ ἀνθρώποισ σπάνιοσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 3:2)
"σπάνιοσ γὰρ ὄντωσ ἦν τὸ παλαιὸν παρὰ τοῖσ Ἕλλησιν ὁ μὲν χρυσὸσ καὶ πάνυ, ὁ δὲ ἄργυροσ ὀλίγοσ ἦν ἐν τοῖσ μετάλλοισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 192)
ὅτι σπάνιοσ οὗτοσ ὁ ὄρνισ δηλοῖ Ἀντιφάνησ ἐν Στρατιώτῃ ἢ Τύχωνι λέγων οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 55 1:7)
ὁ δὲ σπάνιοσ καὶ οὐδ’ ἐκ τῆσ ἐπιτυχούσησ ἀγωγῆσ γιγνόμενοσ τεχνίτησ οὐ μέμψεται τὸ ἀγεννὲσ καὶ χαμαιτυπὲσ καὶ ἀκατάσκευον.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 27 1:3)
κᾆτ’, ἐπεὶ κατέσχεσ ἀρχάσ, μεταβαλὼν ἄλλουσ τρόπουσ τοῖσ φίλοισιν οὐκέτ’ ἦσθα τοῖσ πρὶν ὡσ πρόσθεν φίλοσ, δυσπρόσιτοσ ἔσω τε κλῄθρων σπάνιοσ.
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, trochees28)
τοιγαροῦν ἀπὸ τῆσ πρώτησ εὐθὺσ αἰσθήσεωσ αὐτοὺσ ἐκμανθάνοντεσ ἔχομεν ἐν ταῖσ ψυχαῖσ ὥσπερ ἐγκεχαραγμένουσ, καὶ σπάνιοσ μὲν ὁ παραβαίνων, ἀδύνατοσ δ’ ἡ τῆσ κολάσεωσ παραίτησισ.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 131:2)
καὶ γὰρ δὴ καὶ σπάνιοσ ἐπιφοιτᾷ σφι, δι’ ἐτέων, ὡσ Ἡλιοπολῖται λέγουσι, πεντακοσίων·
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 73 2:3)
καὶ ἔστιν οὗτοσ ὁ ὄκνοσ μέγιστοσ μὲν καὶ κάλλιστοσ ἐρωδιῶν, εἰ δὲ ἄλλοσ τισ ὀρνίθων σπάνιόσ ἐστι καὶ οὗτοσ.
(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 29 4:2)
τέταρτοσ δέ, ἄν ποτέ τισ ἀφίκηται, σπάνιοσ μέν, ἂν δ’ οὖν ποτέ τισ ἔλθῃ τῶν παρ’ ἡμῖν θεωρῶν ἀντίστροφοσ ἐξ ἄλλησ χώρασ, πρῶτον μὲν ἔλαττον ἐτῶν μηδὲν πεντήκοντα γεγονὼσ ἔστω, πρὸσ τούτῳ δὲ ἀξιῶν τι καλὸν ἰδεῖν τῶν ἐν ταῖσ ἄλλαισ πόλεσιν διαφέρον ἐν καλλοναῖσ ἢ καὶ δεῖξαί τι κατὰ ταὐτὰ ἄλλῃ πόλει.
(플라톤, Laws, book 12 82:2)
ὁ δὲ Κράσσοσ ἐνδελεχὲσ τὸ χρήσιμον ἔχων καί σπάνιοσ οὐκ ὢν οὐδὲ δυσπρόσοδοσ, ἀλλ’ ἐν μέσαισ ἀεὶ ταῖσ σπουδαῖσ ἀναστρεφόμενοσ, τῷ κοινῷ καί φιλανθρώπῳ περιεγίνετο τῆσ ἐκείνου σεμνότητοσ, σώματοσ δὲ ἀξίωμα καί λόγου πειθὼ καί προσώπου χάριν ἀγωγὸν ἀμφοτέροισ ὁμοίωσ προσεῖναι λέγουσιν.
(플루타르코스, chapter 7 4:1)
’ πολλοὶ δὲ τὸν ἔλλοπα, σπάνιοσ γάρ ἐστι καὶ οὐ ῥᾴδιοσ ἁλῶναι.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 32 5:3)
τῷ δὲ Κάτωνι πολλὴ μὲν ἀπὸ τοῦ λόγου δύναμισ ηὔξητο, καὶ Ῥωμαῖον αὐτὸν οἱ πολλοὶ Δημοσθένην προσηγόρευον, ὁ δὲ βίοσ μᾶλλον ὀνομαστὸσ ἦν αὐτοῦ καὶ περιβόητοσ, ἡ μὲν γὰρ ἐν τῷ λέγειν δεινότησ προὔκειτο τοῖσ νέοισ ἀγώνισμα κοινὸν ἤδη καὶ περισπούδαστον, ὁ δὲ τὴν πάτριον αὐτουργίαν ὑπομένων καὶ δεῖπνον ἀφελὲσ καὶ ἄριστον ἄπυρον καὶ λιτὴν ἐσθῆτα καὶ δημοτικὴν ἀσπαζόμενοσ οἴκησιν καὶ τὸ μὴ δεῖσθαι τῶν περιττῶν μᾶλλον ἢ τὸ κεκτῆσθαι θαυμάζων σπάνιοσ ἦν, ἤδη τότε τῆσ πολιτείασ τὸ καθαρὸν ὑπὸ μεγέθουσ οὐ φυλαττούσησ, ἀλλὰ τῷ κρατεῖν πραγμάτων πολλῶν καὶ ἀνθρώπων πρὸσ πολλὰ μιγνυμένησ ἔθη καὶ βίων παραδείγματα παντοδαπῶν ὑποδεχομένησ.
(플루타르코스, Marcus Cato, chapter 4 1:1)
ὅπου δὲ χιλὸσ σπάνιοσ πάνυ εἰή, αὐτὸσ δὲ δύναιτο παρασκευάσασθαι διὰ τὸ πολλοὺσ ἔχειν ὑπηρέτασ καὶ διὰ τὴν ἐπιμέλειαν, διαπέμπων ἐκέλευε τοὺσ φίλουσ τοῖσ τὰ ἑαυτῶν σώματα ἄγουσιν ἵπποισ ἐμβάλλειν τοῦτον τὸν χιλόν, ὡσ μὴ πεινῶντεσ τοὺσ ἑαυτοῦ φίλουσ ἄγωσιν.
(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Α, chapter 9 28:1)
ἐκ δὲ τούτου ἐπιθυμῶν ὁ Κῦροσ ἤδη κατασκευάσασθαι καὶ αὐτὸσ ὡσ βασιλεῖ ἡγεῖτο πρέπειν, ἔδοξεν αὐτῷ τοῦτο σὺν τῇ τῶν φίλων γνώμῃ ποιῆσαι, ὡσ ὅτι ἥκιστα ἂν ἐπιφθόνωσ σπάνιόσ τε καὶ σεμνὸσ φανείη.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Ζ, chapter 5 44:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION