Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τοῦτ’ ὦγάθ’ ἐξηύρητο καὶ σοφώτατα·
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene22)
Ὦ μηδενὸσ ἀποσχόμενοσ τῶν χαλεπωτάτων, λόγῳ τε καὶ ἔργῳ πανουργότατε ἀνθρώπων Ὀδυσσεῦ, οἱο͂ν αὖ τοῦτον ἄνδρα ἀνῄρηκασ, ὃσ οὐδὲν ἧττον ὠφέλιμοσ ἦν τοῖσ ξυμμάχοισ ἤπερ οἶμαι σύ, τὰ κάλλιστα καὶ σοφώτατα ἀνευρίσκων καὶ συντιθείσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ 15:2)
ὁ δὲ διασῦραι βουλόμενοσ Ἀνάχαρσιν ἠρώτησεν εἰ καὶ σοφώτατα τὰ θηρία.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri ix, chapter 26 6:1)
τῷ δὲ Σκυθικῶ γένει ἓν μὲν τὸ μέγιστον τῶν ἀνθρωπηίων πρηγμάτων σοφώτατα πάντων ἐξεύρηται τῶν ἡμεῖσ ἴδμεν, τὰ μέντοι ἄλλα οὐκ ἄγαμαι·
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 46 3:1)
ἔνθα Ῥόδῳ ποτὲ μιχθεὶσ τέκεν ἑπτὰ σοφώτατα νοήματ’ ἐπὶ προτέρων ἀνδρῶν παραδεξαμένουσ παῖδασ, ὧν εἷσ μὲν Κάμειρον πρεσβύτατόν τε Ιἄλυσον ἔτεκεν Λίνδον τ’·
(핀다르, Odes, olympian odes, olympian 7 ΔΙΑΓΟΡᾼ ΡΟΔΙῼ ΠΥΚΤῌ 25:1)
ἐθαύμαζον αὐτὸν ἐπὶ σοφίᾳ, ἐπιβουλεύων αὖ τοὺσ ἐν τοῖσ ἀγροῖσ παιδεῦσαι ἔστησεν αὐτοῖσ Ἑρμᾶσ κατὰ τὰσ ὁδοὺσ ἐν μέσῳ τοῦ ἄστεοσ καὶ τῶν δήμων ἑκάστων, κἄπειτα τῆσ σοφίασ τῆσ αὑτοῦ, ἥν τ’ ἔμαθεν καὶ ἣν αὐτὸσ ἐξηῦρεν, ἐκλεξάμενοσ ἃ ἡγεῖτο σοφώτατα εἶναι, ταῦτα αὐτὸσ ἐντείνασ εἰσ ἐλεγεῖον αὑτοῦ ποιήματα καὶ ἐπιδείγματα τῆσ σοφίασ ἐπέγραψεν, ἵνα πρῶτον μὲν τὰ ἐν Δελφοῖσ γράμματα τὰ σοφὰ ταῦτα μὴ θαυμάζοιεν οἱ πολῖται αὐτοῦ, τό τε γνῶθι σαυτόν καὶ τὸ μηδὲν ἄγαν καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα, ἀλλὰ τὰ Ἱππάρχου ῥήματα μᾶλλον σοφὰ ἡγοῖντο, ἔπειτα παριόντεσ ἄνω καὶ κάτω καὶ ἀναγιγνώσκοντεσ καὶ γεῦμα λαμβάνοντεσ αὐτοῦ τῆσ σοφίασ φοιτῷεν ἐκ τῶν ἀγρῶν καὶ ἐπὶ τὰ λοιπὰ παιδευθησόμενοι.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἱππάρχος 22:1)
σοφώτατά γε, ὦ Πρόδικε.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 268:3)
3 σοφώτατα τοίνυν γέγραπται τῷ Σόλωνι ταῦτα περὶ θεοῦ·
(작자 미상, 비가, Σόλονος, πρὸσ Κριτίαν137)
ἐπειδὴ δὲ αὐτῷ οἱ περὶ τὸ ἄστυ τῶν πολιτῶν πεπαιδευμένοι ἦσαν καὶ ἐθαύμαζον αὐτὸν ἐπὶ σοφίᾳ, ἐπιβουλεύων αὖ τοὺσ ἐν ποῖσ ἀγροῖσ παιδεῦσαι ἔστησεν αὐτοῖσ Ἑρμᾶσ κατὰ πὰσ ὁδοὺσ ἐν μέσῳ τοῦ ἄστεοσ καὶ τῶν δήμων ἑκάστων, κἄπειτα τῆσ σοφίασ τῆσ αὑτοῦ, ἥν τ’ ἔμαθεν καὶ ἣν αὐτὸσ ἐξηῦρεν, ἐκλεξάμενοσ ἂ ἡγεῖτο σοφώτατα εἶναι, ταῦτα αὐτὸσ ἐντείνασ εἰσ ἐλεγεῖον αὑτοῦ ποιήματα καὶ ἐπιδείγματα τῆσ σοφίασ ἐπέγραψεν, ἵνα πρῶτον μὲν τὰ ἐν Δελφοῖσ γράμματα τὰ σοφὰ ταῦτα μὴ θαυμάζοιεν οἱ πολῖται αὐτοῦ, τὸ τε Γνῶθι σαυτόν καὶ τὸ Μηδὲν ἄγαν καὶ τἄλλα τὰ τοιαῦτα, ἀλλὰ τὰ Ἱππάρχου ῥήματα μᾶλλον σοφὰ ἡγοῖντο, ἔπειτα παριόντεσ ἄνω καὶ κάτω καὶ ἀναγιγνώσκοντεσ καὶ γεῦμα λαμβάνοντεσ αὐτοῦ τῆσ σοφίασ φοιτῷεν ἐκ τῶν ἀγρῶν καὶ ἐπὶ τὰ λοιπὰ παιδευθησόμενοι.
(작자 미상, 비가, Ἱππάρχου, Ἐπιγράμματα1)
οὐχ ὁρᾷσ ὅτι τὰ πολυχρονιώτατα καὶ σοφώτατα τῶν ἀνθρωπίνων, πόλεισ καὶ ἔθνη, θεοσεβέστατά ἐστι, καὶ αἱ φρονιμώταται ἡλικίαι θεῶν ἐπιμελέσταται;
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Α, chapter 4 17:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION