Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀπωλώλεσαν δὲ οἱ δείλαιοι σοφισταὶ τῷ δέει, οὐχ ἅπαντεσ, ἀλλ’ οἷσ ἀνιᾶσθαι ἐπιμελὲσ ἦν, ᾑρέθην ἐκλογεύσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 23:13)
οὐκοῦν σοφισταὶ μὲν Πρωταγόρασ καὶ Ἱππίασ καὶ Πρόδικοσ καὶ οἱ περὶ τούτουσ, ῥήτορεσ δ’ αὖ Μιλτιάδησ καὶ Κίμων καὶ Περικλῆσ καὶ Θεμιστοκλῆσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 176:8)
ὅτε τοίνυν κρείττων μὲν ἡ σοφιστικὴ τῆσ ῥητορικῆσ, σοφισταὶ δὲ οὓσ εἶπον οὗτοί εἰσι κατὰ τὸν Τάνταλον, καὶ τὸ γενέσθαι τούτων ἕνα καὶ τὸ λαβεῖν τὴν τούτων προσηγορίαν αἰσχύνη σαφὴσ, ποῖ ποτε ἐκπίπτει τῆσ ῥητορικῆσ τὰ πράγματα, ἢ τί τῷ Μιλτιάδῃ καὶ τῷ Κίμωνι καὶ τῷ Περικλεῖ καὶ τῷ Θεμιστοκλεῖ καταλείπεται;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 176:14)
καίτοι ὅταν οἱ μὲν σοφισταὶ μηδὲν τῶν ἐν Αἵδου κολαζομένων διαφέρωσιν, οἱ δὲ ῥήτορεσ χείρουσ ἔτι τούτων ὦσι, καὶ μηδὲν αὖ τῶν μαγείρων οὗτοι σεμνότεροι, κωμῳδίαν δὲ καὶ τραγῳδίαν μὴ οὐδὲ διδάσκειν δέῃ τὸ παράπαν, ἀλλ’ ἐκκηρύττειν ἐκ τῆσ ἀγαθῆσ πόλεωσ, ὁ δὲ διθύραμβοσ κολακεία τισ ᾖ, φαῦλον δ’ οἱ χοροὶ, κἂν παιᾶνασ ᾄδωσιν, Ὅμηρον δὲ εἰσαλείψαντεσ ἐκπέμπωμεν ὡσ οὐκ ἐπιτήδειον συνεῖναι τοῖσ νέοισ, ἀλλὰ ὄντα γόητα καὶ τοῦ πρὸσ ἡδονὴν θηρευτὴν, πάντεσ δ’ ὦσι τοῦ μηδενὸσ ἄξιοι, οὐ φροῦδα τὰ τῶν Ἑλλήνων πράγματα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 177:2)
τὰ τοίνυν στόματα ἅπαντα, ἐάν τε φῶσιν ἐάν τε μὴ φῶσιν οἱ σοφισταὶ, ἐξίησι ‐ καὶ τοῦτ’ ὀφθαλμοῖσ, οὐχὶ λόγῳ κρίνεται ‐ καὶ οὐκ ἐπὶ βραχύ γε οὑτωσὶ οὐδ’ ἐφ’ ὅσον τὰ τῶν ἄλλων καὶ πολλῶν ποταμῶν, ἀλλ’ εἰσ ὅσον εἰκὸσ τοῦ μεγίστου τῶν ποταμῶν ἐξικνεῖσθαι, καὶ ἐπὶ πολύ γ’ αὖ πλέον τοῦ θέρουσ ἢ τοῦ χειμῶνοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 3:14)
πρὸσ δὲ τούτοισ οἱ κατάπτυστοι σοφισταὶ πείθουσιν ὑμᾶσ ὡσ ἄρα καὶ τῷ Ὁμήρῳ τοῦτο μέγιστον ὑπάρξειεν, υἱὸν Μέλητοσ γενέσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 8:3)
ὅλωσ τε εἰ δεῖ ὥσπερ οἱ σοφισταὶ διορίζουσιν, ὥσπερ τὸ Κορίσκοσ καὶ Κορίσκοσ σπουδαῖοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 138:3)
οἱ γὰρ διαλεκτικοὶ καὶ σοφισταὶ τὸ αὐτὸ μὲν ὑποδύονται σχῆμα τῷ φιλοσόφῳ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 35:1)
τὰ δὲ πολιτικὰ ἐπαγγέλλονται μὲν διδάσκειν οἱ σοφισταί, πράττει δ’ αὐτῶν οὐδείσ, ἀλλ’ οἱ πολιτευόμενοι, οἳ δόξαιεν ἂν δυνάμει τινὶ τοῦτο πράττειν καὶ ἐμπειρίᾳ μᾶλλον ἢ διανοίᾳ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 153:1)
τοῦτο δ’ ἴσωσ ποιεῖν οἱ σοφισταὶ ἀναγκάζονται διὰ τὸ μηδένα ἂν δοῦναι ἀργύριον ὧν ἐπίστανται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 11:2)
καὶ εἰ μηδ’ οἱ στρατηγοὶ φαῦλοι ὅτι θανατοῦνται πολλάκισ, οὐδ’ οἱ σοφισταί.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 23 5:5)
ὁ δὲ καὶ ἄλλην πόλιν ἐν τούτῳ ἀποστᾶσαν εἷλεν καὶ τῶν Βραχμάνων, οἳ δὴ σοφισταὶ τοῖσ Ἰνδοῖσ εἰσιν, ὅσοι αἴτιοι τῆσ ἀποστάσεωσ ἐγένοντο ἀπέκτεινεν.
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 16 5:1)
ἓν μὲν αὐτοῖσιν οἱ σοφισταί εἰσι, πλήθεϊ μὲν μείουσ τῶν ἄλλων, δόξῃ δὲ καὶ τιμῇ γεραρώτατοι·
(아리아노스, Indica, chapter 11 1:2)
οὗτοι γυμνοὶ διαιτέονται οἱ σοφισταί, τοῦ μὲν χειμῶνοσ ὑπαίθριοι ἐν τῷ ἡλίῳ, τοῦ δὲ θέρεοσ, ἐπεὰν ὁ ἥλιοσ κατέχῃ, ἐν τοῖσι λειμῶσι καὶ τοῖσιν ἕλεσιν ὑπὸ δένδρεσι μεγάλοισιν, ὧν τὴν σκιὴν Νέαρχοσ λέγει ἐσ πέντε πλέθρα ἐν κύκλῳ ἐξικνέεσθαι, καὶ ἂν καὶ μυρίουσ ἀνθρώπουσ ὑπὸ ἑνὶ δένδρεϊ σκιάζεσθαι·
(아리아노스, Indica, chapter 11 7:1)
τοιοῦτοὶ τινὲσ εἰσιν, ὦ ἑταῖροι, οἱ Οὐλπιάνειοι σοφισταί, οἱ καὶ τὸ μιλιάριον καλούμενον ὑπὸ Ῥωμαίων, τὸ εἰσ θερμοῦ ὕδατοσ κατεργασίαν κατασκευαζόμενον, ἰπνολέβητα ὀνομάζοντεσ, πολλῶν ὀνομάτων ποιηταὶ καὶ πολλοῖσ παρασάγγαισ ὑπερδραμόντεσ τὸν Σικελιώτην Διονύσιον, ὃσ τὴν μὲν παρθένον ἐκάλει μένανδρον, ὅτι μένει τὸν ἄνδρα, καὶ τὸν στῦλον μενεκράτην, ὅτι μένει καὶ κρατεῖ, βαλάντιον δὲ τὸ ἀκόντιον, ὅτι ἐναντίον βάλλεται, καὶ τὰσ τῶν μυῶν διεκδύσεισ μυστήρια ἐκάλει, ὅτι τοὺσ μῦσ τηρεῖ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 541)

SEARCH

MENU NAVIGATION