Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ δὲ οὐ φέροντεσ αὐτοῦ τὸ σοβαρόν, ἤδη δέ τι καὶ ἀπιστοῦντεσ ὡσ δυσμεναίνοντι, ἀπεκριναντο προσπέμψειν ὅτε δεηθεῖεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 13 5:6)
οἱο͂ν ἐξ ἀνθράκων πρινίνων φέψαλοσ ἀνήλατ’ ἐρεθιζόμενοσ οὐρίᾳ ῥιπίδι, ἡνίκ’ ἂν ἐπανθρακίδεσ ὦσι παρακείμεναι, οἱ δὲ Θασίαν ἀνακυκῶσι λιπαράμπυκα, οἱ δὲ μάττωσιν, οὕτω σοβαρὸν ἐλθὲ μέλοσ ἔντονον ἀγροικότερον ὡσ ἐμὲ λαβοῦσα τὸν δημότην.
(아리스토파네스, Acharnians, Parabasis, strophe2)
καὶ τότε ἂν ἴδοισ τὸν μὲν ὠκὺν ἐκεῖνον ἵππον καὶ μέγαν καὶ σοβαρὸν ἀπαγορεύοντα, τὸν δὲ λεπτὸν καὶ ψωραλέον πρῶτα μὲν παραμείβοντα, ἔπειτα ἀπολείποντα, ἔπειτα ἐλαύνοντα τὸ θηρίον.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 23 3:1)
ὡσ οὖν γίγνεται ἡ εἰρήνη ἡ ἐπὶ Φρασικλείδου ἄρχοντοσ καὶ ἡ μάχη ἡ ἐν Λεύκτροισ Θηβαίων καὶ Λακεδαιμονίων, τότε ἐπιδημήσαντα Στέφανον τουτονὶ εἰσ τὰ Μέγαρα καὶ καταγόμενον ὡσ αὐτὴν ἑταίραν οὖσαν καὶ πλησιάσαντα αὐτῇ, διηγησαμένη πάντα τὰ πεπραγμένα καὶ τὴν ὕβριν τοῦ Φρυνίωνοσ, καὶ ἐπιδοῦσα ἃ ἐξῆλθεν ἔχουσα παρ’ αὐτοῦ, ἐπιθυμοῦσα μὲν τῆσ ἐνθάδε οἰκήσεωσ, φοβουμένη δὲ τὸν Φρυνίωνα διὰ τὸ ἠδικηκέναι μὲν αὐτή, ἐκεῖνον δὲ ὀργίλωσ ἔχειν αὐτῇ, σοβαρὸν δὲ καὶ ὀλίγωρον εἰδυῖα αὐτοῦ τὸν τρόπον ὄντα, προί̈σταται Στέφανον τουτονὶ αὑτῆσ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 57:1)
ταῦτα δὴ τῆσ βουλῆσ ἐψηφισμένησ δέχεσθε ἄσμενοι τὰσ χάριτασ αὐτῶν, ὦ δημόται, μετὰ πάσησ προθυμίασ καὶ σπουδῆσ, ἐν μεγάλῳ τιθέμενοι τὴν τοσαύτην εὐτυχίαν καὶ πολλὴν τοῖσ θεοῖσ χάριν εἰδότεσ αὐτῆσ, εἰ πόλισ ἡ Ῥωμαίων ἡ τοσούτων ἄρχουσα ἀνθρώπων, καὶ συνέδριον, ὃ τὴν ἡγεμονίαν ἔχει πάντων τῶν ἐν ταύτῃ καλῶν, οὐκ ὂν αὐτοῖσ πάτριον οὐδενὶ τῶν ἀντιπάλων εἴκειν, ὑμῖν μόνοισ ὑποκατακλίνονται τῆσ ἀξιώσεωσ ἑκόντεσ, καὶ οὔτε ἀκριβολογεῖσθαι περὶ τῶν καθηκόντων ἑκατέροισ ἠξίωσαν ὡσ ὑποδεεστέροισ κρείττονεσ, ἀλλ’ αὐτοὶ πρότεροι περὶ διαλύσεωσ ἐπρεσβεύσαντο, οὔτε τὰσ αὐθάδεισ ὑμῶν ἀποκρίσεισ, ἃσ ἐποιήσασθε πρὸσ τοὺσ προτέρουσ πρέσβεισ, πρὸσ ὀργὴν ἐδέξαντο, ἀλλ’ ὑπέμειναν ὑμῶν τὸ σοβαρὸν τοῦτο καὶ μειρακιῶδεσ τῆσ αὐθαδείασ , ὥσπερ ἂν παίδων ἀφρόνων χρηστοὶ πατέρεσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 71 4:1)
Ζεύξιδοσ ἐκεῖνο μάλιστα ἐπῄνεσα, ὅτι ἐν μιᾷ καὶ τῇ αὐτῇ ὑποθέσει ποικίλωσ τὸ περιττὸν ἐπεδείξατο τῆσ τέχνησ, τὸν μὲν ἄνδρα ποιήσασ πάντη φοβερὸν καὶ κομιδῇ ἄγριον, σοβαρὸν τῇ χαίτῃ, λάσιον τὰ πολλὰ οὐ κατὰ τὸν ἵππον αὐτοῦ μόνον, ἀλλὰ καὶ καθ̓ ἕτερον τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ἐξάρασ αὐτῷ τοὺσ ὤμουσ ἐπὶ πλεῖστον, τὸ βλέμμα, καίτοι γελῶντοσ, θηριῶδεσ ὅλον καὶ ὄρειόν τι καὶ ἀνήμερον.
(루키아노스, Zeuxis 10:1)
"ἐπαινεῖσ, ὃσ ἐφορεύων Φρύνιδοσ τοῦ μουσικοῦ σκεπάρνῳ τὰσ δύο τῶν ἐννέα χορδῶν ἐξέτεμε, καὶ τοὺσ ἐπὶ Τιμοθέῳ πάλιν τὸ αὐτὸ τοῦτο πράξαντασ, ἡμᾶσ δὲ μέμφῃ τρυφὴν καὶ πολυτέλειαν καὶ ἀλαζονείαν ἐκ τῆσ Σπάρτησ ἀναιροῦντασ, ὥσπερ οὐχὶ κἀκείνων τὸ ἐν μουσικῇ σοβαρὸν καὶ περιττὸν ὅπωσ ἐνταῦθα μὴ προέλθῃ φυλαττομένων, ὅπου γενομένων βίων καὶ τρόπων ἀμετρία καὶ πλημμέλεια τὴν πόλιν ἀσύμφωνον καὶ ἀνάρμοστον ἑαυτῇ πεποίηκεν.
(플루타르코스, Agis, chapter 10 4:1)
"ἔπειτα σωφροσύνη πρὸσ ἀλλήλουσ, ἧσ μάλιστα δεῖται γάμοσ, ἡ μὲν ἔξωθεν καὶ νόμων πλέον ἔχουσα τοῦ ἑκουσίου τὸ βεβιασμένον ὑπ’ αἰσχύνησ καὶ φόβων, πολλῶν χαλινῶν ἔργον οἰάκων θ’ ἅμα, διὰ χειρόσ ἐστιν ἀεὶ τοῖσ συνοῦσιν Ἔρωτι δ’ ἐγκρατείασ τοσοῦτον καὶ κόσμου καὶ πίστεωσ μέτεστιν, ὥστε, κἂν ἀκολάστου ποτὲ θίγῃ ψυχῆσ, ἀπέστρεψε τῶν ἄλλων ἐραστῶν, ἐκκόψασ δὲ τὸ θράσοσ καὶ κατακλάσασ τὸ σοβαρὸν καὶ ἀνάγωγον, ἐμβαλὼν αἰδῶ καὶ σιωπὴν καὶ ἡσυχίαν καὶ σχῆμα περιθεὶσ κόσμιον, ἑνὸσ ἐπήκοον ἐποίησεν.
(플루타르코스, Amatorius, section 2122)
ἔνεστι μὲν οὖν ἐν τῇ κατασκευῇ τῶν ὀνομάτων αὐτῷ τὸ τραγικὸν τὸ κωμικὸν τὸ σοβαρὸν τὸ πεζόν, ἀσάφεια κοινότησ, ὄγκοσ καὶ δίαρμα, σπερμολογία καὶ φλυαρία ναυτιώδησ.
(플루타르코스, Comparationis Aristophanis et Menandri compendium, section 1 8:2)
"Λεοντίδησ φησὶν ἄνθρωπον ὦφθαι παρὰ τὸ Λύσιδοσ μνημεῖον ἐκ νυκτῶν ἀνιστάμενον, ἀκολουθίασ πλήθει καὶ κατασκευῇ σοβαρόν, αὐτόθι κατηυλισμένον ἐπὶ στιβάδων φαίνεσθαι γὰρ ἄγνου καὶ μυρίκησ χαμεύνασ ἔτι δ’ ἐμπύρων λείψανα καὶ χοὰσ γάλακτοσ ἑώθεν δὲ πυνθάνεσθαι τῶν ἀπαντώντων, εἰ τοὺσ Πολύμνιοσ παῖδασ ἐνδημοῦντασ εὑρήσει.
(플루타르코스, De genio Socratis, section 6 4:1)
"οὐκοῦν οὐδὲ μαντικῇ κόσμου καὶ χάριτοσ ἐφθόνει ὁ θεὸσ οὐδ’ ἀπήλαυνεν ἐνθένδε τιμωμένην μοῦσαν τοῦ τρίποδοσ, ἀλλ’ ἐπήγετο μᾶλλον ἐγείρων τὰσ ποιητικὰσ φύσεισ καὶ ἀσπαζόμενοσ, αὐτόσ τε φαντασίασ ἐνεδίδου καὶ συνεξώρμα τὸ σοβαρὸν καὶ λόγιον ὡσ ἁρμόττον καὶ θαυμαζόμενον.
(플루타르코스, De Pythiae oraculis, section 245)
"ἐπεὶ δέ, τοῦ βίου μεταβολὴν ἅμα ταῖσ τύχαισ καὶ ταῖσ φύσεσι λαμβάνοντοσ, ἐξωθοῦσα τὸ περιττὸν ἡ χρεία κρωβύλουσ τε χρυσοῦσ ἀφῄρει καὶ ξυστίδασ μαλακὰσ ἀπημφίαζε καί που καὶ κόμην σοβαρωτέραν ἀπέκειρε καὶ ὑπέλυσε κόθορνον, οὐ φαύλωσ ἐθιζομένων ἀντικαλλωπίζεσθαι πρὸσ τὴν πολυτέλειαν εὐτελείᾳ καὶ τὸ ἀφελὲσ καὶ λιτὸν ἐν κόσμῳ τίθεσθαι μᾶλλον ἢ τὸ σοβαρὸν καὶ περίεργον·
(플루타르코스, De Pythiae oraculis, section 246)
τοῦτον ὑπερφυῶσ τὸν ἄνδρα θαυμάσασ ὁ Περικλῆσ καὶ τῆσ λεγομένησ μετεωρολογίασ καὶ μεταρσιολεσχίασ ὑποπιμπλάμενοσ, οὐ μόνον, ὡσ ἐοίκε, τὸ φρόνημα σοβαρὸν καὶ τὸν λόγον ὑψηλὸν εἶχε καὶ καθαρὸν ὀχλικῆσ καὶ πανούργου βωμολοχίασ, ἀλλὰ καὶ προσώπου σύστασισ ἄθρυπτοσ εἰσ γέλωτα καὶ πρᾳότησ πορείασ καὶ καταστολὴ περιβολῆσ πρὸσ οὐδὲν ἐκταραττομένη πάθοσ ἐν τῷ λέγειν καὶ πλάσμα φωνῆσ ἀθόρυβον, καὶ ὅσα τοιαῦτα πάντασ θαυμαστῶσ ἐξέπληττε.
(플루타르코스, Περικλῆς, chapter 5 1:1)
οὕτω δὲ καὶ τῶν φιλοσοφεῖν βουλομένων νέων οἱ μάλιστα κενοὶ καὶ βάροσ οὐκ ἔχοντεσ θράσοσ ἔχουσι καὶ σχῆμα καὶ βάδισμα καὶ πρόσωπον ὑπεροψίασ καὶ ὀλιγωρίασ μεστὸν ἀφειδούσησ ἁπάντων, ἀρχόμενοι δὲ πληροῦσθαι καὶ συλλέγειν καρπὸν ἀπὸ τῶν λόγων τὸ σοβαρὸν καὶ φλοιῶδεσ ἀποτίθενται.
(플루타르코스, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 10 9:1)
" τοιάδε μυθίζοισα τρὶσ εἰσ ἑὸν ἔπτυσε κόλπον, καί μ’ ἀπὸ τᾶσ κεφαλᾶσ ποτὶ τὼ πόδε συνεχὲσ εἶδε χείλεσι μυχθίζοισα καὶ ὄμμασι λοξὰ βλέποισα, καὶ πολὺ τᾷ μορφᾷ θηλύνετο, καί τι σεσαρὸσ καὶ σοβαρόν μ’ ἐγέλαξεν.
(테오크리토스, Idylls, Βουκολίσκος10)

SEARCH

MENU NAVIGATION