Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἶτα τῆσ πέμπτησ ἡμέρασ, ἣ τῷ ὁρ́κῳ τελευταία κατὰ τὸν νόμον ἦν, ἀμφὶ δεκάτην ὡρ́αν αὐτοὺσ κατὰ σπουδὴν συναγαγὼν ἔφη τὸν δῆμον ἐσπουδακότα περὶ τὸν νόμον δεδιέναι, μηχανὴν δ’ ὁρᾶν καὶ σόφισμα τοιόνδε·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 4 4:7)
Κουρίων δὲ αὐτοῦ τὸ σόφισμα διελέγχων οὐχ ὑπισχνεῖσθαι δεῖν ἔφη μᾶλλον ἢ αὐτίκα ἀποθέσθαι οὐδ’ ἐξοπλίζειν Καίσαρα τῆσ στρατιᾶσ, πρὶν καὶ αὐτὸν ἰδιωτεῦσαι·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 4 5:8)
καὶ τὸ μὲν σόφισμα οὐκ ἔλαθε Ῥωμαίουσ, ὁ δ’ Ἀρμένιοσ Καππαδοκίαν σαγηνεύσασ ἐσ τριάκοντα μυριάδασ ἀνθρώπων ἀνασπάστουσ ἐσ Ἀρμένιαν ἐποίησε, καὶ συνῴκιζεν αὐτοὺσ μεθ’ ἑτέρων ἔσ τι χωρίον ἔνθα πρῶτον Ἀρμενίασ τὸ διάδημα αὐτὸσ περιεθήκατο, καὶ Τιγρανόκερτα ἀφ’ ἑαυτοῦ προσεῖπεν·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 1:6)
ὦ δέσποτα, σὸν ἦν ἔργον ἄρα καὶ τοῦτο καὶ τῆσ σῆσ χάριτοσ σόφισμα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 4:5)
καὶ πᾶσι δὴ θαυμαστὸν ἐδόκει τὸ σόφισμα τῆσ ναυαγίασ ἐπ’ ἀληθινῷ τῷ κινδύνῳ γενόμενον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 4:5)
ὅτι τοίνυν ὅλωσ ἐστὶ σόφισμα τὸ φάσκειν τὰ δοκοῦντα τοῖσ πλήθεσι ταῦτα συμβουλεύειν τοὺσ ῥήτορασ καὶ τούτου μόνου στοχάζεσθαι, εἰ καὶ μὴ παῖσ ἐλέγξειεν, ἀλλ’ ὅστισ γ’ εὖ φρονεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 40:16)
διὸ βέλτιον καὶ ταύτην χωρίζειν, καὶ τὸ σόφισμα ζητεῖν καὶ περὶ ταύτην.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 6 124:1)
πυκνότατον κίναδοσ, σόφισμα κύρμα τρῖμμα παιπάλημ’ ὅλον.
(아리스토파네스, Birds, Choral, lyric15)
τὸ γὰρ σόφισμα δημοτικὸν καὶ χρήσιμον.
(아리스토파네스, Clouds, Prologue 6:32)
ὅτι δὲ ἐσ θεὸν τὴν γένεσιν τὴν αὑτοῦ ἀνέφερεν, οὐδὲ τοῦτο ἐμοὶ δοκεῖ μέγα εἶναι αὐτῷ τὸ πλημμέλημα, εἰ μὴ καὶ σόφισμα ἦν τυχὸν ἐσ τοὺσ ὑπηκόουσ τοῦ σεμνοῦ ἕνεκα.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 29 3:1)
ὡσ ἔμοιγε καὶ ἡ Περσικὴ σκευὴ σόφισμα δοκεῖ εἶναι πρόσ τε τοὺσ βαρβάρουσ, ὡσ μὴ πάντῃ ἀλλότριον αὐτῶν φαίνεσθαι τὸν βασιλέα, καὶ πρὸσ τοὺσ Μακεδόνασ, ὡσ ἀποστροφήν τινα εἶναι αὐτῷ ἀπὸ τῆσ ὀξύτητόσ τε καὶ ὕβρεωσ τῆσ Μακεδονικῆσ·
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 29 4:1)
Ταῦτ’ εἶπε τὸ Θετταλὸν σόφισμα ἤτοι ὁ ἐκ Θετταλίασ σοφιστήσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 18 4:2)
καὶ τὸ σόφισμα ἦν τοῦτο, αὐτοὺσ μὲν ἑαυτοῖσ συναγωνίζεσθαι καὶ ὁμολογεῖν ἅπαντα, περὶ ἡμῶν δὲ λέγειν τὰ οὐδεπώποτε γενόμενα.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 11:3)
πρὸσ γὰρ τοῖσ ἄλλοισ κακοῖσ καὶ τοῦθ’ ηὑρ́ηνται σόφισμα·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Καλλικλέα Περὶ Χωρίου Βλάβης 39:3)
ὅτε καὶ πρὸσ Λυσίμαχον εἰσ τὸ συμπόσιον ἦλθεν, ἔνθα Θεόδωρον τὸν ἐπίκλην Ἄθεον ἐπήλεγξε, σόφισμα προτείνασα τοιοῦτον·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. z'. IPPARXIA 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION