Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γάρ τοι σμικρὸσ οὐδ’ εὐκαταφρόνητοσ ἦν ὁ βασιλεὺσ οὐδ’ ἐν ταῖσ συμφοραῖσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16 4:6)
δοκέω δὲ ἔγωγε τὴν τοῦ πνεύμονοσ ἀπονίην αἰτίην ἔμμεναι · πόνοσ γὰρ κἢν σμικρὸσ ἐῄ, θάνατον ὀρρωδέει· καὶ ἔστι ἐν τοῖσι πλείστοισι φοβερώτεροσ ἢ κακίων· ἀπονίη δὲ καὶ ἐν τοῖσι μεγάλοισι κακοῖσι, ἀφοβίη θανάτου, καὶ ἔστι κακίων ἢ φοβερωτέρη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.86)
τισὶ μὲν γὰρ ἀί̈διοσ ὁ πόνοσ καὶ σμικρὸσ, ἀλλ’ οὐ διαλείπων· τισὶ δὲ ἐσ περίοδον περιπλεῖ, ὅκωσ τοῖσι πυρεταίνουσι ἀμφημερινὸν παρ’ ἡμέρην· ἄλλοισι δ’ ἀπὸ δύσιοσ ἐσ μεσημβρίην , καὶ τῇδε τέλεον ἀποπαύεται· ἢ ἀπὸ μεσημβρίησ ἐσ ἐσπέρην· ἢ ἐπίπροσθεν ἐσ νύκτα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.10)
καὶ γὰρ καὶ ταῦτα ἐπαναιροῦνται ὡσ μεζόνων πόνων ἄκεα· καὶ ἢν τάμῃ τισ αὐτὰ πονεῦντα, ἀμαυροῦται ὁ τῆσ τομῆσ πόνοσ σμικρὸσ ὑπὸ τοῦ μέζονοσ · ἢν δὲ ὅδε κρατέῃ, ἡδονὴ σφέασ λάζυται ἐπιλήθουσα τῶν πάροσ· πάσχουσι δὲ τοῦτο ὀδόντεσ καὶ ὀστέα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.306)
δοιαὶ δὲ ἐπὶ τὸ ἄκρον τῆσ προβολῆσ ἐάσι ἐκτρήσιεσ· καὶ τάσδε διαμπερὲσ μέσφι τοῦ πνεύμονοσ ἐτέτρηνεν ἡ φύσισ, ὅκωσ αὐλὸν διφυέα· χρέεται δὲ τὸ ζῷον ἐσ ἀναπνοὴν, ὅκωσ Ῥινὶ τῇδε τῇ σύριγγι · ἀτὰρ καὶ χερσὶ τῇδε· καὶ κωθωνίην τε γὰρ λάζοιτο, ὁκότε θέλει, τῇ προβολῇ· ἀμφιλαμβάνει τε καὶ ἴσχει κραταιῶσ, καὶ οὐκ ἄν τισ ἀφέλοιτο αὐτέου βίῃ, ἢν μὴ κρέσσων ἄλλοσ ἐλέφασ· ἀτὰρ καὶ ποίην ἐσ νομὴν τῇδε μαστεύει, οὐδὲ τῷ στόματι καὶ τοῖσι σμικροῖσι ὀδοῦσι ἔσθων σάρκασ ζῇ· πόδεσ γὰρ εὐμήκεεσ ὕπερθεν τῆσ γῆσ πολλὸν τὸ ζῷον ἀνέχοντεσ· ἀτὰρ καὶ σμικρὸσ αὐχὴν ὅκωσ ἔλεξα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.351)
τῆσ δὲ γυναικὸσ σμικρὸσ ὁ καιρόσ, κἂν τούτου μὴ ’πιλάβηται, οὐδεὶσ ἐθέλει γῆμαι ταύτην, ὀττευομένη δὲ κάθηται.
(아리스토파네스, Lysistrata, Agon, antepirrheme32)
καὶ ὁ κίνδυνοσ οὐ σμικρὸσ κύνα ἀγαθὴν ἐλάφου ἕνεκα διαφθαρῆναι.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 23 1:3)
καὶ ὁ κίνδυνοσ οὐ σμικρόσ, ἀλλὰ πολλοὶ ἤδη πρὶν τελεωθῆναι ἀγωνισάμενοι πρὸ ὡρ́ασ ἀπώλοντο, καὶ μάλιστα δὴ ὅσοι γενναιότατοι·
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 26 2:1)
καὶ ὁ Διογένησ μειδιάσασ, Οὐ μᾶλλον, εἶπεν, ὦ Ἀλέξανδρε, ἢ ὁ σμικρὸσ δάκτυλοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 54:2)
ὁ δ’ ἔρρει γυργαθὸσ αὐτῆσ σμικρὸσ ἐών·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 15:7)
ὡσ νῦν γε πόλεμοσ οὐ σμικρόσ ἐστι τοῖσ Ἐρασιστρατείοισ οὐ πρὸσ τοὺσ ἄλλουσ μόνον ἀλλὰ καὶ πρὸσ ἀλλήλουσ, οὐκ ἔχουσιν, ὅπωσ ἐξηγήσωνται τὴν ἐκ τοῦ πρώτου τῶν καθόλου λόγων λέξιν, ἐν ᾗ φησιν·
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 51)
Αἴτια δὲ τούτων τάδε, ὅτι τὸ μὲν στῆθοσ οὔτε κατωτέρω ἂν πολὺ, οὔτε ἀνωτέρω χωρήσειεν‧ σμικρὸσ γὰρ ὁ κιγκλισμὸσ τοῦ ἄρθρου τοῦ ἐν τῷ στήθεϊ‧ αὐτό τε γὰρ ἑωυτῷ ξυνεχέσ ἐστι τὸ στήθοσ, καὶ τῇ Ῥάχει‧ ἄγχιστα μὴν ἡ κληϊσ πρὸσ τὸ τοῦ ὤμου ἄρθρον πλοώδησ ἐστίν‧ ἠνάγκασται γὰρ πυκινοκίνητοσ εἶναι διὰ τὴν τῆσ ἀκρωμίησ σύζευξιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 14.16)
Ἄλλοσ δ’ αὖ τισ τῶν ἰητρῶν ὑπτίην τὴν χεῖρα δοὺσ, οὕτω κατατείνειν ἐκέλευε, καὶ οὕτωσ ἔχουσαν ἐπέδει, τοῦτο νομίζων τὸ κατὰ φύσιν εἶναι, τῷ τε χροϊ σημαινόμενοσ, καὶ τὰ ὀστέα νομίζων κατὰ φύσιν εἶναι οὕτωσ, ὅτι φαίνεται τὸ ἐξέχον ὀστέον τὸ παρὰ τὸν καρπὸν, ἧ ὁ σμικρὸσ δάκτυλοσ, κατ’ ἰθυωρίην εἶναι τοῦ ὀστέου ἀφ’ ὁτέου τὸν πῆχυν οἱ ἄνθρωποι μετρέουσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 3.1)
Καὶ ἐπειδὰν τοῦτο γένηται, τὸ ἕλκοσ ἄχροον γίνεται‧ καὶ ἐξ αὐτοῦ ἰχὼρ Ῥέει σμικρόσ‧ καὶ τὸ φλεγμαῖνον ἐκτέθνηκεν ἐξ αὐτοῦ‧ καὶ γλισχρῶδεσ γίνεται, καὶ φαίνεται ὥσπερ τάριχοσ, χροιὴν πυῤῬὸν, ὑποπέλιον‧ καὶ τὸ ὀστέον σφακελίζειν τηνικαῦτα ἄρχεται, καὶ γίνεται περκνὸν, λευκὸν ὂν, τελευταῖον δὲ ἔπωχρον γενόμενον ἢ ἔκλευκον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΡΩΜΑΤΩΝ., 19.3)
ἔγωγ̓ οὖν, εἰ σκέψαιο, δόξαιμ̓ ἄν σοι οὐ τὸ σμικρότατον τῆσ Αἰγυπτίασ ταύτησ ἀρχῆσ ἐγκεχειρίσθαι, τὰσ δίκασ εἰσάγειν καὶ τάξιν αὐταῖσ τὴν προσήκουσαν ἐπιτιθέναι καὶ τῶν πραττομένων καὶ λεγομένων ἁπαξαπάντων ὑπομνήματα γράφεσθαι καὶ τάσ τε ῥητορείασ τῶν δικαιολογούντων ῥυθμίζειν καὶ τὰσ τοῦ ἄρχοντοσ γνώσεισ πρὸσ τὸ σαφέστατον ἅμα καὶ ἀκριβέστατον σὺν πίστει τῇ μεγίστῃ διαφυλάττειν καὶ παραδιδόναι δημοσίᾳ πρὸσ τὸν ἀεὶ χρόνον ἀποκεισομένασ, καὶ ὁ μισθὸσ οὐκ ἰδιωτικόσ, ἀλλὰ παρὰ τοῦ βασιλέωσ, οὐ σμικρὸσ οὐδὲ οὗτοσ, ἀλλὰ πολυτάλαντοσ·
(루키아노스, Apologia 29:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION