헬라어 문장 내 검색 Language

Σημεῖα δὲ μέγιστα καὶ Ῥήϊστα ἰδεῖν καὶ θιγέειν καὶ εἰσακοῦσαι · ἐπὶ μὲν τῷ ἀσκίτῃ ἰδέειν ὄγκον ἐν τῇσι λαγόσι, οἶδοσ ἀμφὶ τὼ πόδε· πρόσωπα δὲ καὶ βραχίονεσ καὶ τὰ ἄλλα ἰσχνὰ, οἰδέουσι ὄρχιέσ τε καὶ πόσθη, καὶ ὁ ξύμπασ καυλὸσ σκολιὸσ ἐξ ἀνίσου τοῦ οἴδεοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.16)
σκόλια δὲ καλοῦνται οὐ κατὰ τὸν τῆσ μελοποιίασ τρόπον ὅτι σκολιὸσ ἦν λέγουσιν γὰρ τὰ ἐν ταῖσ ἀνειμέναισ εἶναι σκολιὰ ἀλλὰ τριῶν γενῶν ὄντων, ὥσ φησιν Ἀρτέμων ὁ Κασσανδρεὺσ ἐν δευτέρῳ Βιβλίων Χρήσεωσ, ἐν οἷσ τὰ περί·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 49 1:2)
οὔτε γὰρ ἄφρων βασιλεὺσ ἔσται ποτέ, οὐ μᾶλλον ἢ τυφλὸσ ἡγεμὼν ὁδοῦ γένοιτ̓ ἄν, οὔτε ἄδικοσ, οὐ μᾶλλον ἢ κανὼν σκολιὸσ καὶ ἄνισοσ ἄλλου προσδεόμενοσ κανόνοσ, οὔτε δειλόσ, οὐ μᾶλλον ἢ λέων ἐλάφου λαβὼν ψυχὴν ἢ σίδηροσ κηροῦ καὶ μολίβδου μαλακώτεροσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ. 11:2)
εἰ δὲ μή, σκολιὸσ ἔσται καὶ πονηρόσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΝΟΜΟΥ. 1:2)
τὸ δὲ χωρίον τοῦτο ἐστὶ ἐπ’ ἡμέρασ τέσσερασ πλόοσ, σκολιὸσ δὲ ταύτῃ κατά περ ὁ Μαίανδροσ ἐστὶ ὁ Νεῖλοσ·
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 29 4:1)
σπλάγχνων δ̓ ἐπ̓ αὐτῶν διάπυρον τρέχει κακόν, δίναισι φλογμῶν σάρκα πυρπολούμενον, ὁποῖα κρητὴρ μεστὸσ Αἰτναίου πυρὸσ ἢ Σικελὸσ αὐλὼν ἁλιπόρου διασφάγοσ, ὅπου δυσεξέλικτα κυματούμενοσ σήραγξι πετρῶν σκολιὸσ εἱλεῖται κλύδων.
(루키아노스, πόδαγροσ, χόροσ, ποδάγρα, ἄγγελοσ, ἰατροὶ, βάσανοι4)
πλοῦσ δὲ ἐσ Κρεῦσίν ἐστιν ἐκ Πελοποννήσου σκολιόσ τε καὶ ἄλλωσ οὐκ εὔδιοσ·
(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 32 2:2)
ὁ δ’ αὖ σκολιόσ, πολύσ, εἰκῇ συμπεφορημένοσ, κρατεραύχην, βραχυτράχηλοσ, σιμοπρόσωποσ, μελάγχρωσ, γλαυκόμματοσ, ὕφαιμοσ, ὕβρεωσ καὶ ἀλαζονείασ ἑταῖροσ, περὶ ὦτα λάσιοσ, κωφόσ, μάστιγι μετὰ κέντρων μόγισ ὑπείκων.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 185:1)
ἐὰν γὰρ ὦ δίκαιοσ, τὸ στόμα μου ἀσεβήσει. ἐάν τε ὦ ἄμεμπτοσ, σκολιὸσ ἀποβήσομαι.
(70인역 성경, 욥기 9:20)
ἀνὴρ ἐν πόνοισ πονεῖ ἑαυτῷ καὶ ἐκβιάζεται τὴν ἀπώλειαν ἑαυτοῦ, ὁ μέντοι σκολιὸσ ἐπὶ τῷ ἑαυτοῦ στόματι φορεῖ τὴν ἀπώλειαν.
(70인역 성경, 잠언 16:22)
ἀνὴρ σκολιὸσ διαπέμπεται κακά, καὶ λαμπτῆρα δόλου πυρσεύει κακοῖσ καὶ διαχωρίζει φίλουσ.
(70인역 성경, 잠언 16:24)
ἐντεῦθεν δ’ ἤδη γενόμενοσ Μαίανδροσ τέωσ μὲν διὰ τῆσ Φρυγίασ φέρεται, ἔπειτα διορίζει τὴν Καρίαν καὶ τὴν Λυδίαν κατὰ τὸ Μαιάνδρου καλούμενον πεδίον, σκολιὸσ ὢν εἰσ ὑπερβολὴν ὥστε ἐξ ἐκείνου τὰσ σκολιότητασ ἁπάσασ μαιάνδρουσ καλεῖσθαι·
(스트라본, 지리학, Book 12, chapter 8 24:5)
τάχα δὲ καὶ ὁ Μαίανδροσ διὰ τοῦτο σκολιὸσ ὅτι πολλὰσ μεταπτώσεισ λαμβάνει τὸ ῥεῖθρον, καὶ πολλὴν χοῦν κατάγων ἄλλοτ’ ἄλλῳ μέρει τῶν αἰγιαλῶν προστίθησι·
(스트라본, 지리학, Book 12, chapter 8 27:7)
σκολιὸσ δ’ ἐξέπτυσε πορθμόσ, ὄφρ’ εἰήν λιπαρῶν παίγνιον Ἀντριάδων.
(작자 미상, Greek Anthology, book 6, chapter 224 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION