Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

κεἴ που σίκυον ἴδοιεν ἢ λαγῴδιον ἢ χοιρίδιον ἢ σκόροδον ἢ χόνδρουσ ἅλασ, ταῦτ’ ἦν Μεγαρικὰ κἀπέπρατ’ αὐθημερόν.
(아리스토파네스, Acharnians, Lyric-Scene, iambics 1:13)
ποῦ τὸ σκόροδον τὸ χθιζινόν;
(아리스토파네스, Frogs, Agon, Pnigos7)
Δοθιῆνι σκόροδον ἠμφιεσμένῳ.
(아리스토파네스, Wasps, Episode 1:4)
Διοκλῆσ δ’ ὁ Καρύστιοσ ἐν πρώτῳ Ὑγιεινῶν φησιν ἑψανὰ ἄγρια εἶναι θρίδακα ταύτησ κρατίστην τὴν μέλαιναν, κάρδαμον, κορίαννον, σίναπυ, κρόμμυον τούτου εἶδοσ ἀσκαλώνιον καὶ γήτειον, σκόροδον, φύσιγγεσ, σικυόσ, πέπων, μήκων, καὶ μετ’ ὀλίγα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 78 1:7)
"ἔτνοσ, φακῆ, τάριχοσ, ἰχθύσ, γογγυλίσ, σκόροδον, κρέασ, θύννειον, ἅλμη, κρόμμυον, σκόλυμοσ, ἐλαία, κάππαρισ, βολβόσ, μύκησ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 607)
τούτων ὁ μὲν ἔχει σκόροδον, ὁ δ’ ἐχίνουσ δύο, ὁ δὲ θρυμματίδα γλυκεῖαν, ὁ δὲ κόγχασ δέκα, ὁ δ’ ἀντακαίου μικρόν, ἐν ὅσῳ δ’ ἐσθίω, ἕτεροσ ἐκεῖν’, ἐν ὅσῳ δ’ ἐκεῖνοσ, τοῦτ’ ἐγὼ ἠφάνισα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 8 1:2)
ἀσταφίδα κεκομμένην, μάραθον, ἄνηθον, νᾶπυ, καυλόν, σίλφιον, κορίαννον αὐο͂ν, ῥοῦν, κύμινον, κάππαριν, ὀρίγανον, γήτειον, σκόροδον, θύμον, σφάκον, σίραιον, σέσελι, πήγανον, πράσον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 69 1:10)
οὐκ ἔχων δὲ τυγχάνω οὐκ ὄξοσ, οὐκ ἄνηθον, οὐκ ὀρίγανον, οὐ θρῖον, οὐκ ἔλαιον, οὐκ ἀμυγδάλασ, οὐ σκόροδον, οὐ σίραιον, οὐχὶ γήθυον, οὐ βολβόν, οὐ πῦρ, οὐ κύμινον, οὐχ ἅλασ, οὐκ ᾠόν, οὐ ξύλ’, οὐ σκάφην, οὐ τήγανον, οὐχ ἱμονιάν, οὐ λάκκον εἶδον, οὐ φρέαρ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 69 2:5)
ἥκειν ἤδη καὶ μὴ μέλλειν τῷ τε μαγείρῳ μὴ λυμαίνεσθ’, ὡσ τῶν ὄψων ἑφθῶν ὄντων, ὀπτῶν ὄντων, ψυχρῶν ὄντων, καθ’ ἕκαστα λέγων βολβόσ, ἐλαία, σκόροδον, καυλόσ, κολοκύντη, ἔτνοσ, θρῖον, φυλλάσ, θύννου τεμάχη, γλάνιδοσ, γαλεοῦ, ῥίνησ, γόγγρου·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 67 2:11)
Βρώματα δὲ μάλιστα ἐπισημαίνει‧ σκόροδον φῦσαν καὶ θέρμην περὶ τὸν θώρηκα, καὶ κεφαλῆσ βάροσ, καὶ ἄσην, καὶ εἴ τι ἄλλο ἄλγημα εἰή μεμαθηκὸσ πρόσθεν, παροξύνειεν ἄν‧ οὐρητικὸν δὲ, καὶ τοῦτο ἔχει ἀγαθόν‧ ἄριστον δὲ αὐτοῦ φαγέειν μέλλοντι ἐσ πόσιν ἰέναι, ἢ μεθύοντι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 18.7)

SEARCH

MENU NAVIGATION